ΤΑ ΡΕΣΤΑ ΜΑΣ...

Από την δεκαετία του '60 που η γιαγιά έβαζε το λαχείο στο εικονοστάσι παρακαλώντας την Παναγία να κερδίσει με σκοπό να βοηθήσει τα παιδιά της, από την εποχή του ΠΡΟΠΟ με το τρομερό 13 άρι, περάσαμε στην εποχή του ΚΑΖΙΝΟ και στη συνέχεια στην τρελή εποχή του ΠΑΙΖΩ ΣΤΟ ΧΡΗΜΑΤΗΣΤΗΡΙΟ. Σήμερα ο κόσμος αν και δεν έχει χρήματα με πίστη και ελπίδα "στον Θεό" παίζει Μ Ε Τ Α Μ Α Ν Ι Α Σ ΛΟΤΤΟ, ΤΖΟΚΕΡ, ΠΑΜΕ ΣΤΟΙΧΗΜΑ, στοιχηματίζει "π α ρ ά ν ο μ α" ή "ν ό μ ι μ α" με πάθος και ένταση στα λεγόμενα ΤΥΧΕΡΑ ΠΑΙΧΝΙΔΙΑ. 
Κάποτε είπα σε μία κυρία πως η Εκκλησία απαγορεύει τα "τυχερά παίγνια" και εκείνη μου απάντησε, -"Α, εγώ είμαι του Λαϊκού λαχείου" λες και αφοσιώθηκε δια πίστεως σ' αυτό... Και σαν να μην έφτανε αυτό γύρισε με περίσσια αυθάδεια να δικαιολογήσει την "αφοσίωσή" της λέγοντας: -" 'Έχω δει πολλούς τυχερούς παππούληδες να μπαινοβγαίνουν τελευταία στα προποτζίδικα"...
Ας τελειώνουμε: 
"Κληρικοί, αλλά και λαϊκοί, που παίζουν τυχερά παιχνίδια, να καθαιρούνται και να αφορίζονται αντίστοιχα, εκτός και αν δείξουν την ανάλογη μετάνοια και διορθωθούν". (42ος και 43ος Αποστολικός Κανόνας)
Τα ρέστα μας λοιπόν...