Η προφητεία του Αβδιού είναι η συντομότερη μεταξύ των δώδεκα Μικρών Προφητών. Περιέχει απειλές εναντίον του αλαζόνος Εδώμ και αναγγέλλει ότι εγγύς είναι η ημέρα του Κυρίου, κατά την οποία τα έθνη θα τιμωρηθούν μέσα στο πυρ και ο Ισραήλ θα καταυγάσει το φως του Θεού από τα ύψη του μυστικού όρους Σιών.
Σύμφωνα με ορισμένους ερμηνευτές ο Αβδιού ταυτίζεται με τον οικονόμο του βασιλέα Αχαάβ (874-853 π.Χ) ο οποίος, όταν η Ιεζάβελ η σύζυγός του, διέταξε να εξολοθρευθούν οι προφήτες του Κυρίου, έκρυψε εκατό σε δύο σπηλιές και τους προμήθευε ψωμί και νερό.
Όταν ο βασιλιάς τον έστειλε να βρει χορτάρι για τα ζώα τα οποία λιμοκτονούσαν εξαιτίας της ξηρασίας που είχε προκαλέσει ο Ηλίας συνάντησε τον μεγάλο αυτόν προφήτη, ο οποίος του ζήτησε να πάει στον βασιλέα και να αναγγείλει την επίσκεψή του. κατόπιν ο Αβδιού εγκατέλειψε τη θέση που είχε κοντά στον βασιλέα και έγινε μαθητής του Ηλία. Τότε φέρεται να έγραψε την προφητεία του.
Τη μνήμη του εορτάζουμς στις 19 Νοεμβρίου.