Μετά τον θάνατο του Αχαάβ, βασίλεψε στο Ισραήλ ο υιός του Ιωράμ.
Τον καιρό εκείνο οι βασιλείς του Ισραήλ και του Ιούδα αποφάσισαν να συμμαχήσουν εναντίον των Μωαβιτών. Επειδή όμως η εκστρατεία τους βάδιζε προς τον όλεθρο και την πλήρη καταστροφή αποφάσισαν να συμβουλευτούν τον ξακουστό Ελισσαίο.
Ο προφήτης του Θεού για χάρη του ευσεβούς Ιωσαφάτ, βασιλέως του Ιούδα, υποσχέθηκε στους συμμάχους ότι θα συνδράμει με την προσευχή του ώστε να ηττηθούν οι Μωαβίτες.
Πράγματι, ο Θεός ακούγοντας την προσευχή του Ελισσαίου, προμήθευσε αρχικά με νερό τον διψασμένο στρατό των ισραηλιτών γεμίζοντας τα ξηροπόταμα που είχαν στερέψει λόγω της παρατεταμένης ανομβρίας. Το νερό έφτασε στους Ισραηλίτες με θαυμαστό τρόπο , δίχως να βρέξει. Δεικνύοντας έτσι ο Θεός πως η επερχόμενη νίκη των συμμάχων απέναντι στους Μωαβίτες δεν θα ήταν ανθρώπινο κατόρθωμα, αλλά Θεία δωρεά.
Πράγματι, οι Ισραηλίτες σύντομα νίκησαν στον πόλεμο, υπέταξαν τους Μωαβίτες και κατέστρεψαν κάθε τι στη χώρα των Μωαβιτών.
Η χήρα ενός προφήτη εξαιτίας της φτώχειας της έφτασε να χρωστά ένα σημαντικό χρηματικό ποσό στους συμπολίτες της. Ο Ελισσαίος μαθαίνοντας την κατάστασή της έδωσε εντολή στυος γιους της να συγκεντρώσουν όσα περισσότερα άδεια δοχεία μπορούσαν. Τα δοχεία αυτά με την προσευχή του γέμισαν θαυματουργικά και έτσι η χήρα και το χρέος της ξόφλησε, και την οικογένειά της έθρεψε.
-Ανάσταση ενός αγοριού.
Ο προφήτης του Θεού πάντα κοντά στον ανθρώπινο πόνο, συμπόνεσε κάποτε μια ευλαβή άτεκνη γυναίκα που κάποτε τον φιλοξένησε στο σπίτι της. Ο Ελισσαίος προσευχήθηκε και η μήτρα της στείρας άνοιξε. Σύντομα συνέλαβε και γέννησε γιο. Το παιδί όμως σύντομα πέθανε. Ο προφήτης ήταν μακριά όταν το παιδί εκδήμησε και έστειλε την ράβδο του ώστε να ακουμπήσουν αυτήν πάνω στον νεκρό. Όμως ο Θεός θέλοντας να δείξει στον Ελισσαίο και σε όλους εμάς ότι η ράβδος, δηλαδή ο νόμος, δεν φέρνει την λύτρωση, ο Ελισσαίος ωσάν άλλος Ιησούς έφτασε αυτοπροσώπως πλέον μπροστά στο νεκροκρέβατο και με την δακρύβρεχτη προσευχή του ανάστησε τον νεαρό. Όπως ακριβώς δηλαδή ο Υιός του Θεού ήλθε αυτοπροσώπως και όχι διά αντιπροσώπου να σώσει τον κόσμο και να μας λυτρώσει άπαξ και διά παντός από τα δεσμά του θανάτου.
-Ο Ελισσαίος εποίησε και ένα θαύμα πολλαπλασιασμού άρτων στην περιοχή Βαιθσαρισά, όπως ακριβώς δηλαδή και ο Χριστός. (Ιω 6,9)
-Θεραπεία του Ναιμάν του Σύρου:
Κάποτε ο αρχιστράτηγος του στρατού της Συρίας, άνθρωπος γενναίος, αλλά συνάμα και λεπρός αιχμαλώτισε μια νεαρή εβραία την οποία έθεσε στο υπηρετικό του προσωπικό. Η νεαρή κόρη βλέποντας την λέπρα του Ναιμάν είπε: «Μακάρι ο Κύριός μου να μετέβαινε στον προφήτη του Θεού Ελισσαίο, θα θεράπευε αυτόν από την λέπρα του».
Ακούγοντας αυτά τα λόγια ο Ναιμάν μίλησε στον βασιλιά της Συρίας, ο οποίος αμέσως έστειλε πλούσια δώρα στον βασιλιά του Ισραήλ νομίζοντας ότι ο Ελισσαίος αφενός μεν τελούσε υπό τις διαταγές του βασιλιά και αφετέρου ότι και αυτός όπως και οι ιερείς της Συρίας ήταν φιλάργυρος.
Μόλις είδε ο Ιωράμ τα πλούσια δώρα των Συρίων πανικοβλήθηκε και έσχισε τα ρούχα του ως ένδειξη πένθους, διότι πίστεψε πως αυτό ήταν ένα τέχνασμα, μία πρόσκληση επικείμενου πολέμου. Πως άλλωστε ένας άνθρωπος θα μπορούσε να θεραπεύσει την ανίατη εκείνη την εποχή λέπρα;
Ο Ελισσαίος όμως είπε στον βασιλιά: «Γιατί έσχισες τα ρούχα σου; Ας έρθει σε μένα ο Ναιμάν και ας μάθει κάθε άνθρωπος ότι υπάρχει προφήτης στον ισραηλιτικό λαό».
Έτσι ο Ναιμάν συναντήθηκε με τον Ελισσαίο ο οποίος του είπε: «Πήγαινε και λούσε τον εαυτό σου επτά φορές στον Ιορδάνη ποταμό. Η σάρκα σου θα εξυγιανθεί και θα καθαρισθεί». Πράγματι ο Ναιμάν έκανε όπως του είπε ο προφήτης και καθαρίστηκε θαυματουργικά από την λέπρα του. Κανένα δώρο του Ναιμάν δεν δέχτηκε ο ανάργυρος ιατρός. Ο υπηρέτης και μαθητής όμως του Ελισσαίου Γιεζίν, μπήκε στον πειρασμό και κρυφά από τον προφήτη ζήτησε χρήματα από Σύριο στρατηγό. Τιμωρήθηκε όμως για την φιλαργυρία του γενόμενος αμέσως όλος λευκός από την λέπρα…
Ακολούθησε επταετής πείνα στην περιοχή της Σαμαρείας επί βασιλείας Ιωράμ. Αυτήν την δύσκολη περίοδο για τους Εβραίους εκμεταλλεύτηκαν οι Σύριοι οι οποίοι πάλιν και πολλάκις προσπάθησαν να καταλάβουν το Ισραήλ. Ο Ελισαίος όμως σαν αόρατη ασπίδα του Θεού προστάτευε κάθε φορά το έθνος του με τις δεήσεις του και τα θαύματα που επιτελούσε.
Κάποτε δύο λεπροί βλέποντας το αδιέξοδο στο οποίο βρισκόταν λόγω της πείνας και της δυστυχίας που είχε ξεσπάσει, είπαν μεταξύ τους. Αν κάτσουμε εδώ θα πεθάνουμε από την πείνα, ας μπούμε λοιπόν κρυφά στο στρατόπεδο των Συρίων μήπως και μας λυπηθούν και μας δώσουν φαγητό για να φάμε. Αν πάλι μας σκοτώσουν, μας σκότωσαν. Ούτως ή άλλως είμαστε καταδικασμένοι…
Ο εκείνο το βράδυ ο Θεός προκάλεσε έναν παράξενο θόρυβο ο οποίος προκάλεσε πανικό στο στρατόπεδο των Συρίων. Οι Σύριοι νόμισαν ότι δέχονταν διπλή επίθεση από βορρά και από νότο. Έτσι το έβαλαν πανικοβλημένοι στα πόδια. Όταν οι λεπροί μπήκαν στο στρατόπεδο των Συρίων, δεν βρήκαν κανέναν. Πήραν διάφορα λάφυρα και κατόπιν ειδοποίησαν τον Ιωράμ (βασιλιά του Ισραήλ) για την φυγή των Συρίων.
Είπε τότε ο Ελισσαίος στον Ιωράμ: : «Θα δεις με τα μάτια σου την αφθονία αλλά δεν θα φάγεις απ’ αυτήν». Και πράγματι έγινε έτσι. Ο λαός συνεπάτησε εξαιτίας του συνωστισμού (Μετά την εισβολή των Ισραηλιτών στο στρατόπεδο των Συρίων) τον άρχοντα αυτόν στην πύλη της πόλεως και έτσι εκείνος πέθανε.
Ο προφήτης του Θεού κατόπιν απέστειλε στον στρατηγό Ιού απεσταλμένο για να τον χρίσει νέο βασιλιά του Ισραήλ κατά το ρήμα του Κυρίου. Ο Ιού σύμφωνα με την προφητεία του Ελισσαίου, θα τιμωρούσε την ασέβεια του οίκου Αχαάβ, και θα θανάτωνε την ασεβή βασίλισσα Ιεζάβελ, η οποία είχε προβεί σε πολλά απάνθρωπα εγκλήματα εναντίον αθώων ανθρώπων και προφητών του Ισραήλ. Πράγματι η Ιεζάβελ θανατώθηκε και το πτώμα της κατέφαγαν τα σκυλιά όπως είχε παλαιότερα προφητεύσει ο προφήτης Ηλίας.
Ο νέος βασιλέας Ιού στη συνέχεια κάλεσε όλους τους ιερείς του Βάαλ δήθεν για να θυσιάσει στον μεγάλο ναό της ειδωλατρικής αυτής θεότητας. Εκεί τους θανάτωσε όλους, εξαλείφοντας έτσι την ειδωλολατρία από τη χώρα του. Γι’ αυτήν του την πράξη ο Θεός τον αντάμειψε με το να βασιλέψει η δυναστεία του στο Ισραήλ τέσσερις γενναιές.
Δυστυχώς όμως ο Ιού δεν υπήρξε άμεπτος ενώπιον του Θεού. Πολιτικώς φερόμενος δεν κατήργησε τις χρυσές δαμάλεις , φοβούμενος μήπως οι υπήκοοί του μεταβούν στο βασίλειο του Ιούδα όπως έπραξε και ο Ιεροβοάμ. Ο Ιού πέθανε το 814 π.Χ. Βασίλεψε συνολικά 28 χρόνια. Ο Ιωάχαζ, ο Ιωάς, ο Ιεροβοάμ και ο Ζαχαρίας βασίλεψαν μετά απ’ αυτόν. Καμία άλλη δυναστεία δεν κατείχε τον θρόνο επί τόσο χρόνο στο Ισραήλ. (περίπου εκατό έτη)
Η Γοθολία ήταν θυγατέρα του ασεβή βασιλέα Αχαάβ. Αυτή θέλησε να καταστρέψει το γένος Δαυίδ ίνα ειγάγει την ασέβειαν όπως μας λέγει ο Θεοδώρητος. Έτσι αυτή φόνευσε τους νόμιμους κληρονόμους του θρόνου που ήταν οι υιοί του Οχοζία, τους εγγονούς και γενικά όλους τους απογόνους του βασιλικού οίκου. Στο Παρ. 24,7 παραθέτεται με λεπτομέρειες η αξιοδάκρυτος διαγωγή της από θρησκευτικής απόψεως όπως χαρακτηριστικά τονίζει ο αρχιμ. Ιωήλ Γιαννακόπουλος.
Οι Λευίτες, οι ιερείς και η φρουρά του βασιλικού θρόνου όμως συνωμότησαν εναντίον της Γοθολίας για να αποκαταστήσουν την Δαυιτική βασιλεία. Ο αρχιερέας Ιωδάε υπέδειξε ως νέο βασιλέα τον Ιωάς τον υιό του βασιλέως. Την δε Γοθολία θανάτωσαν στο προαύλιο του ναού δίνοντας έτσι τέλος στην παράνομη εξουσία της.
Ο Ιωάς ήταν επτά ετών όταν ανέβηκε στον βασιλικό θρόνο. Συνολικά βασίλεψε σαράντα έτη. Κατά τη διάρκεια της βασιλείας του έπραξε το ευθές ενώπιον του Θεού, όμως όπως τονίζεται από τον συγγραφέα της βίβλου(Βασ. Δ΄ 12,4) τους υψηλούς λατρευτικούς τόπους των ειδωλολατρών δεν κατόρθωσε να καταστρέψει.
Ο Ιωάς αφού κατά την βασιλεία του επισκεύασε τον παραμελημένο ναό του Σολομώντος από την Γοθολία, τελικά και αυτός υπέστη θύμα συνομωσίας και δολοφονήθηκε από δύο επαναστατήσαντες δούλους τον Ιεζιχάρ και τον Ιεζεβούθ .
Νέος βασιλιάς ενθρονίστηκε ο υιός του Ιωάς, ο Αμεσσίας.
Παράλληλα με αυτά τα γεγονότα στο βασίλειο του Ισραήλ ανέβηκαν διαδοχικά στον θρόνο οι Ιωάχαζ, Ιωάς, και Ιεροβοάμ. Στην διάρκεια αυτών των βασιλειών οι Ισραηλίτες ελευθερώθηκαν από τον ζυγό των Συρίων, όμως δεν απομακρύνθηκαν και πάλι από την ασέβεια της ειδωλολατρίας.
Κατά την διάρκεια της βασιλείας του Ιωάς ο προφήτης Ελισσαίος ασθένησε σοβαρά. Ο βασιλέας Ιωάς τον επισκέφθηκε και του είπε: «Πάτερ, πάτερ! Εσύ είσαι τα άρματα και το ιππικό του λαού μας που τον έσωζες! Τώρα τι θα γίνει;» Ο Ελισσαίος αποκρίθηκε: «Λάβε τόξο και βέλη. Κράτησε στερεά το τόξο με τα χέρια σου». Ο Ελισσαίος έθεσε τα χέρια του στα χέρια του βασιλέως και συνέχισε: «Άνοιξε το ανατολικό παράθυρο και τόξευσε. Αυτό είναι το βέλος της σωτηρίας του Ισραήλ που προέρχεται από τον Θεό. Είναι το βέλος απαλλαγής από τον ζυγό των Συρίων». Ο Ελισσαίος όμως βλέποντας την δειλία του Ιωάς προφήτεψε την ήττα του Ισραήλ από τον στρατό της Συρίας. Μετά από αυτά τα γεγονότα ο Ελισσαίος πέθανε και οι ισραηλίτες τον έθαψαν με τιμές.