639 π.Χ Προφήτης Σοφονίας

            Το όνομά του σημαίνει «Εκείνον που ο Γιεχωβά προστατεύει».

            Δεν γνωρίζουμε τίποτε άλλο για την ζωή του παρά μόνο αυτά που αναφέρονται στο βιβλίο του.

            Ο τόπος καταγωγής αλλά και της δράσης του ήταν η Ιερουσαλήμ. Έζησε επί της βασιλείας Ιωσίου δηλαδή στα 639 π.Χ. Ήταν σύγχρονος των προφητών Ιερεμία και Ναούμ.

            Η Εκκλησία μας τιμά την μνήμη του στις 3 Δεκεμβρίου. Παρακάτω παραθέτουμε μία σύντομη ερμηνεία των τριών κεφαλαίων του ομώνυμου βιβλίου του της Παλαιάς Διαθήκης.

Κεφάλαιο πρώτο

            Όσοι αμάρτησαν, άνθρωποι και ζώα θα εξαφανιστούν από προσώπου της γης. Όσοι ασέβησαν θα τιμωρηθούν. Ιδιαιτέρως η Θεία τιμωρία θα πλήξει την γη Ιούδα και ιδιαιτέρως την ιερά πόλη Ιερουσαλήμ. Στην ιερή αυτή γη αμάρτησαν οι ισραηλίτες οι οποίοι αντί του αληθινού Θεού λάτρεψαν τα είδωλα.

            Η ημέρα του Κυρίου πλησιάζει. Αλλά αυτή η ημέρα του Κυρίου δεν θα είναι ημέρα ευλογίας, αλλά κρίσεως και καταδίκης. Γιατί;

            -Πέραν της ειδωλολατρίας οι Ιουδαίοι υιοθέτησαν στην καθημερινότητά τους στάσεις ζωής ξενότροπες. Εισήγαγαν ενδύματα αλλότρια (γυναικείας φύσεως για τους άνδρες και ανδρικής φύσεως για τις γυναίκες). Αμάρτησαν, διότι λαϊκοί μπήκαν στον ναό και προσέφεραν θυσίες λες και ήταν κληρικοί…

            Όλοι έγιναν πλεονέκτες, τοκογλύφοι, άρπαγες, κυνηγοί των ηδονών.

            Για όλα αυτά θα τιμωρηθούν. Κανείς δεν θα διαφύγει της τιμωρίας.

            Η εκπλήρωση της ημέρας του Κυρίου εν μέρει συνίσταται στην άλωση της Ιερουσαλήμ υπό των Χαλδαίων, πλήρως όμως κατά την μέλλουσα κρίση.

Κεφάλαιο δεύτερο

            Αν οι ισραηλίτες θέλουν να αποφύγουν την Θεία τιμωρία πρέπει να μετανοήσουν. Ιδιαιτέρως προτρέπονται οι αγαθοί και ταπεινοί ισραηλίτες να προστρέξουν στην σκέπη της Θείας προστασίας «ζητήσατε τον Κύριον… ζητήσατε…»

            Παραδειγματική για τους ισραηλίτες είναι η τιμωρία των άλλων εθνών των Φιλισταίων, των Αμμωνιτών, των Αιγυπτίων, των Ασσυρίων. «Εάν μη μετανοήσετε, πάντες ομοίως απολείσθε» (Λουκ. 13, 3-5)

            Θα έρθει η ώρα που όλα τα έθνη θα προσκυνήσουν τον αληθινό Θεό του Ισραήλ. Τούτο αναμφιβόλως έγινε με την έλευση του Μεσσία Χριστού και την ίδρυση των κατά τόπους εκκλησιών σε όλα τα σημεία του πλανήτη. «Αμήν αμήν λέγω σοι, ότι έρχεται ώρα, ότε ούτε εν Ιερουσαλήμ ούτε εν τω τόπω τούτο, αλλά εν παντί τόπω προσκυνήσουσι τω Πατρί». (Ιω. 4,12)

Κεφάλαιο τρίτο

            Όλες οι κοινωνικές τάξεις του Ισραήλ αμάρτησαν. Οι άρχοντες του λαού, αντί για προστάτες έγιναν λύκοι άρπαγες. Ιδιαιτέρως οι ιερείς, εξαιτίας της αλαζονείας τους βεβήλωσαν κάθε τι ιερό.

            Ο Κύριος χρησιμοποίησε κάθε μέσο για να συνετίσει τους ισραηλίτες, αλλά μάταια… Δεν έχουν πλέον καμιά δικαιολογία. Μπορεί οι άρχοντες του λαού να αποδείχτηκαν λύκοι, όμως ο λαός του Ισραήλ έχει τον ίδιο τον Θεό ως καθοδηγητή. Ουδεμία λοιπόν δικαιολογία υπάρχει.

            Ο Κύριος κατέστρεψε τους υπερήφανους εθνικούς για να δώσει μάθημα δικαιοσύνης στους Ιουδαίους: «Δέξασθε παιδείαν ου μη εξολοθρευτείτε».

            Μετά τις απειλές και τα βάσανα που οπωσδήποτε θα έρθουν ακολουθούν οι υποσχέσεις παρηγορίας. Οι τιμωρίες έφεραν και θα φέρουν το προσδοκώμενο αποτέλεσμα , διότι οι κακοί θα εξαφανιστούν ή θα μετανοήσουν και έτσι ο Θεός θα βασιλέψει και άνω και κάτω, και στην γη και στον ουρανό και στα καταχθόνια και στα υπεράνω του ουρανού.

            Οι εθνικοί θα μεταστραφούν στον αληθινό Θεό θα πάψει η βδελυρή ειδωλολατρία. Οι εθνικοί επιστρέφοντες εις Χριστόν θα προσέρχονται στην βασιλεία του Θεού από τα πέρατα της οικουμένης, ακόμα και οι πλέον άγριοι και απομακρυσμένοι.

            Οι άνθρωποι του Χριστού θα πράττουν το πρέπον «ου ποιήσουσιν αδικίαν» ούτω θα ομοιάζουσιν με τον Θεό.

            Η Σιών θα αναγεννηθεί, οι αμαρτίες της θα συγχωρεθούν, τα πάντα θα ανακαινιστούν. Ωραιοτάτη εικόνα της Μεσσιανικής εποχής και της τελικής κρίσης.