620 π.Χ Προφήτης Ναούμ

            Το όνομά του σημαίνει «παρηγορημένος». Έζησε περί το 620 π.Χ και τόπος της προφητικής του δράσης ήταν η Ιουδαία. Παραθέτουμε εν συνόψει την ερμηνεία των τριών κεφαλαίων του ομώνυμου βιβλίου της Παλαιάς Διαθήκης.

Κεφάλαιο πρώτο

            Ο Θεός είναι ζηλότυπος σύζυγος της Ιουδαίας. Τόση δηλαδή είναι η μυστική αγάπη Του προς τον Ισραήλ ώστε θέλει να έχει την αποκλειστικότητα στην καρδιά του.

            Την Νινευή ο Κύριος την υπέμεινε για πολλά χρόνια δείχνοντας έτσι την μακροθυμία Του. περίμενε την μετάνοιά της, όμως μάταια.  Ο Δίκαιος και Παντοδύναμος Θεός που  ενώπιόν Του κάθε τι τρέμει, και κανείς δεν μπορεί να Του αντισταθεί,  θα καταστρέψει την πάλαι ποτέ κραταιά Ασσυριακή αυτοκρατορία. Η δε καταστροφή της θα είναι ριζική και ανεπανόρθωτη. Οι Νινευίτες για χρόνια καταδυνάστευαν την Ιουδαία. Η αμαρτία τους αυτή θα είναι και η αιτία της καταστροφής της.

Κεφάλαιο δεύτερο

            Μέγας στρατός οδεύει κατά της Νινευή. Η είδηση αυτή ακούγεται ως χαρμόσυνη είδηση στα αυτιά των Ιουδαίων διότι πλέον δεν θα φοβούνται πιθανότητα της Ασσυριακής εισβολής..

            Πανικόβλητοι οι άρχοντες της Νινευή ετοιμάζονται για να αμυνθούν. Όμως τίποτε και κανείς δεν μπορεί να αποτρέψει το τραγικό τους τέλος. Οι εχθροί θα εισβάλλουν στην πόλη τους, τους  περισσότερους θα τους φονεύσουν ενώ κάποιους θα τους οδηγήσουν αιχμάλωτους και ταπεινωμένους.

            Στην Νινευή για χρόνια είχαν συγκεντρωθεί αμύθητοι θησαυροί από τις αρπαγές και τις κλεψιές που είχαν επιτύχει εναντίον άλλων βασιλείων. Τίποτα όμως δεν θα μείνει, οι εισβολείς δεν θα αφήσουν τίποτα που να μην το λεηλατήσουν. Πράγματι· οι αρχαιολόγοι κατά τις ανασκαφές της Νινευή δεν βρήκαν κανένα ίχνος πλούτου από τους περιβόητους θησαυρούς της Νινευή.

Κεφάλαιο τρίτο

            Η Νινευή ήταν περίφημη για την σκληρότητα των κατοίκων της και τους φόνους που διέπρατταν. Δεν υπήρχε κανένα στοιχείο ηθικής στους κατοίκους της.

            Όμως το τέλος τους έφτασε, ο εχθρός σύντομα θα εισβάλλει, τόσοι θα είναι αυτοί που θα φονευθούν, ώστε οι εισβολείς θα σκοντάφτουν πάνω στα πτώματα των φονευθέντων Νινευιτών.

            Το πιο τραγικό όμως απ’ όλα θα είναι ότι κανείς δεν θα λυπηθεί, κανείς δεν θα συμπονέσει, κανείς δεν θα θελήσει να βοηθήσει, ή έστω να παρηγορήσει του Νινευίτες, διότι όλοι ήταν δυσαρεστημένοι μ’ αυτούς.