453 μ.Χ αγία Πουλχερία η βασίλισσα
Η βασίλισσα Πουλχερία ήταν η μεγαλύτερη από τα τέσσερα παιδιά των αυτοκρατόρων Αρκαδίου και Ευδοξίας (395-408). Η Πουλχερία ήταν μόλις εννιά ετών όταν ο Αρκάδιος πέθανε αφήνοντας ως διάδοχό του τον επταετή υιό του Θεοδόσιο Β΄ (408-450). Όταν ανέβηκε στον θρόνο ο Θεοδόσιος η Πουλχερία ανακηρύχτηκε αμέσως απ’ αυτόν Αυγούστα. Δυναμική στον χαρακτήρα, γνωρίζοντας άριστα την ελληνική και την λατινική γλώσσα και ευφυέστατη καθώς ήταν, ανέλαβε την διοίκηση του κράτους. Αποφάσισε να αφοσιωθεί στον Χριστό εν παρθενία, καθώς και στην διαπαιδαγώγηση των μικρότερων αδελφών της.
Η ζωή της στο παλάτι περιελάμβανε νυχθήμερες προσευχές, λιτή τράπεζα και ιεροραπτική χάριν των ναών και των ιερέων. Πέτυχε την χριστιανική διαπαιδαγώγηση του Θεοδοσίου, τον οποίο αυτή νύμφευσε με την μετέπειτα σύζυγό του Ευδοκία, αφού πρώτα εκείνη υπό τις διδαχές της βαπτίστηκε.
Σε όλη της τη ζωή μεριμνούσε για τους φτωχούς, έχτισε πολλά μοναστήρια, ίδρυσε πτωχοκομεία, γηροκομεία, ξενώνες, συσσίτια.
Όταν στον πατριαρχικό θρόνο ανέβηκε ο αιρετικός Νεστόριος, η Πουλχερία με τις συνετές συμβουλές της στερέωνε στην ορθή πίστη τον ασταθή αδελφό της Θεοδόσιο και συνέβαλε στην σύγκληση της Γ΄ Οικουμενικής Συνόδου στην οποία καταδικάστηκε ο νεστοριανισμός και καθαιρέθηκε ο Νεστόριος.
Όταν επί πατριάρχου Φλαβιανού (446-449) ο Ευτυχής υπό τον πρωθυπουργό Χρυσάφιο διέδιδε την αίρεση του μονοφυσιτισμού, η Πουλχερία βρέθηκε ως η μόνη υπέρμαχος της Ορθοδοξίας στο παλάτι. Ο Χρυσάφιος για να απαλλαχτεί απ’ αυτήν έπεισε τον Θεοδόσιο να δώσει εντολή στον Φλαβιανό να την χειροθετήσει διακόνισσα ώστε να απομακρυνθεί από την διοίκηση. Η Πουλχερία ειδοποιήθηκε κρυφά από τον Φλαβιανό και αποχώρησε ειρηνικά και με σεμνότητα στα ανάκτορα του Εβδόμου.
Ελεύθερος ο Ευτυχής και ο Χρυσάφιος έπεισαν τον Θεοδόσιο να συγκαλέσουν σύνοδο στην Έφεσο (449) η οποία σε ατμόσφαιρα τρομοκρατίας αθώωσε τον Ευτυχή, ενώ ο Φλαβιανός πέθανε από κακομεταχείριση ύστερα από τρεις μέρες.
Μετά την Ληστρική αυτή σύνοδο, ο Θεοδόσιος μεταμελημένος επανέφερε στα καθήκοντά της την Πουλχερία και αφού της ζήτησε συγνώμη την άφησε ελεύθερη να διοικήσει και πάλι την χώρα.
Αμέσως η ευσεβής αυγούστα φρόντισε για την ανακομιδή του τιμίου λειψάνου του αγίου Φλαβιανού το οποίο κατέθεσε με τιμές στον ναό των αγίων Αποστόλων. Στην συνέχεια ανήγειρε τον ναό των Χαλκοπρατείων αφιερωμένο στην Θεοτόκο και κατέθεσε εκεί την τίμια Ζώνη της Θεομήτορος. Κάθε Τετάρτη θέσπισε να τελείται εκεί παννυχίδα και λιτανεία στην οποία η ίδια πάντα προπορευόταν πεζή και όχι σε φορείο όπως απαιτούσε η υψηλή θέση της. Σε άλλο ναό κατέθεσε θαυματουργή εικόνα των Οδηγών που αγιογράφησε ο Ευαγγελιστής Λουκάς.
Μετά τον θάνατο του Θεοδοσίου Β΄(450) η Πουλχερία ήταν η νόμιμη διάδοχος του θρόνου. Αυτή τότε κάλεσε τον σώφρονα και χήρο Μαρκιανό τον οποίο αφού υποχρέωσε να σεβαστεί με όρκο την παρθενίας της, τον νυμφεύτηκε.
Οι δύο αυτοί ευσεβείς βασιλείς κάλεσαν την Δ΄ Οικουμενική Σύνοδο στην Χαλκηδόνα (451), στην οποία καταδικάστηκε ο μονοφυσίτης Ευτυχής και επανήλθε η ειρήνη και η τάξις στην Εκκλησία.
Δύο χρόνια μετά, (453) η Πουλχερία πέθανε αφήνοντας όλη της την περιουσία στις εκκλησίες και στους φτωχούς. Ενταφιάστηκε στον ναό των αγίων Αποστόλων.
Η Εκκλησία μας τιμά την μνήμη της στις 10 Σεπτεμβρίου.