Η αγία Ία (Βιολέττα) ήταν ηλικιωμένη χριστιανή η οποία ζούσε στο κάστρο Βεθζαβδαί στα σύνορα της Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας και της Περσίας.
Όταν το 362 ο βασιλιάς των περσών Σαβώριος Β΄ εκστράτευσε κατά των Ρωμαίων κυρίευσε το κάστρο αυτό, κατεδάφισε τα τείχη του, σκότωσε αρκετούς και συνέλαβε περίπου εννιά χιλιάδες χριστιανούς μαζί με τον επίσκοπό τους άγιο Ηλιόδωρο (9 Απρ), μεταξύ των αιχμαλώτων ήταν και η Ία.
Η αγία δεν σταμάτησε ποτέ να κατηχεί πολλούς ειδωλολάτρες και με την πίστη της κατάφερε πολλούς να τους ελκύσει στον χριστιανισμό.
Ακούγοντας αυτά ο Σαβώριος, διέταξε δύο αρχιμάγους να συλλάβουν την Ία και να την βασανίσουν σε περίπτωση που αυτή δεν δεχόταν να προσκυνήσει τα είδωλα. Η αγία όμως ομολόγησε με πίστη τον Χριστό και οι αρχιμάγοι την παρέδωσαν στους δημίους. Πέντε δυνατοί άντρες την γύμνωσαν και με σχοινιά τραβούσαν κάθε μέλος του σώματός της για να εξαρθρωθεί. Στη συνέχεια την έρριψαν στην φυλακή. Ύστερα από δύο μήνες την οδήγησαν και πάλι για ανάκριση. Επειδή η αγία απάντησε: «Με δύναμη θα μείνω στη χάρη, στην οποία κλήθηκα, και δεν θα ανταλλάξω τον αληθινό Θεό μου με τους ψεύτικους θεούς σας», την χτύπησαν με σαράντα ακανθωτά κλαδιά ροδιάς, μέχρις ότου διαλύθηκαν οι σάρκες της. Αιμόφυρτη, σχεδόν νεκρή, την έρριψαν και πάλι στη φυλακή.
Μετά από έξι μήνες έμπηξαν στο σώμα της μεγάλα σχιστά καλάμια, μέχρις ότου φάνηκαν τα εντόσθιά της, δέκα μέρες αργότερα συνέτριψαν το σώμα της με πιεστικό μηχάνημα και τέλος την αποκεφάλισαν. Με εντολή των αρχιμάγων το σώμα της έμεινε άταφο για να φαγωθεί από τα όρνεα. Μερικοί όμως χριστιανοί το αγόρασαν κρυφά από τους φύλακες και το ενταφίασαν με τιμές. Αργότερα το άφθαρτο λείψανό της μεταφέρθηκε στην Κωνσταντινούπολη και κατατέθηκε στον ναό που κτίστηκε προς τιμήν της έξω από την Χρυσή πύλη.
Η Εκκλησία μας τιμά την μνήμη της στις 11 Σεπτεμβρίου.