339 μ.Χ Αμβρόσιος Μεδιολάνων.

        Ο άγιος Αμβρόσιος γεννήθηκε το 339 στα Τρέβηρα (σημ Τριέρ Γερμανίας), όπου ο πατέρας του κατείχε το υψηλό αξίωμα του έπαρχου της Γαλατίας. Μετά τον θάνατο του πατέρα του ο μητέρα του επέστρεψε στην πατρίδα της Ρώμη μαζί με τα τρία ανήλικα τέκνα της Αμβρόσιος, Μαρκελλίνα και Σάτυρο που επρόκειτο να τιμηθούν και τα τρία ως άγιοι της Εκκλησίας.

Μία μέρα όταν ο Αμβρόσιος ήταν βρέφος και κοιμόταν στην κούνια του , ένα σμήνος μέλισσες τον τριγύρισε και μπήκε μέσα στο στόμα του πριν ανέβει στον ουρανό προλέγοντας έτσι την ουράνια ευφράδειά του.

        Ο νεαρός Αμβρόσιος διδάχθηκε από τους καλύτερους διδασκάλους και απέκτησε λαμπρή μόρφωση. Μόλις ολοκλήρωσε τις νομικές σπουδές, ο αυτοκράτορας Ουαλεντινιανός Α΄(375) τον διόρισε διοικητή της επαρχίας της Λιγουρίας-Αιμιλίας που είχε πρωτεύουσα τα Μεδιόλανα (σημ Μιλάνο). Ο έπαρχος Πρόβος του είπε τότε: «Να διοικείς σαν επίσκοπος μάλλον, παρά σαν δικαστής». Πράγματι ο Αμβρόσιος σε σύντομο χρονικό διάστημα κατάφερε να κερδίσει την εμπιστοσύνη και την αναγνώριση του λαού.

        Την εποχή εκείνη, παρά τους μακροχρόνιους αγώνες που ακολούθησαν την Α΄Οικουμενική Σύνοδο, η αίρεση του Αρείου ήταν ακόμη ισχυρή και διαιρούσε σκληρά την Εκκλησία.

        Μετά τον θάνατο του αρειανού επισκόπου Μεδιολάνων Αυξεντίου (373), έγινε συνέλευση στον καθεδρικό ναό για να εκλεγεί νέος επίσκοπος. Όμως ο κόσμος είχε χωριστεί σε δύο παρατάξεις, τους Ορθόδοξους και τους Αρειανούς. Δίχως να υπάρχει δυνατότητα συμφωνίας κάλεσαν τον Αμβρόσιο να μεσολαβήσει, ο οποίος τους μίλησε με πραότητα, και πειθώ, έτσι ώστε όλος ο λαός με ένα στόμα κραύγασε: «Αμβρόσιος επίσκοπος!»

        Ο Αμβρόσιος πρόβαλλε αρχικά αντίρρηση, διότι ήταν ακόμη κατηχούμενος.  Τη νύχτα ο Αμβρόσιος, προσπάθησε να διαφύγει με το άλογό του, έχασε όμως τον δρόμο και το πρωί βρέθηκε εκεί από όπου είχε ξεκινήσει.

        Μετά την επιμονή του αυτοκράτορα και του λαού, ο Αμβρόσιος υποτάχτηκε στο θέλημα του Θεού και σε ηλικία τριάντα τεσσάρων ετών, ο εξαίρετος ρήτωρ και ικανός κρατικός λειτουργός χειροτονήθηκε επίσκοπος, οκτώ μόλις μέρες μετά το βάπτισμά του προς ικανοποίηση και των δύο παρατάξεων. (7 Δεκ. 374).

        Από τη στιγμή εκείνη και έπειτα αφοσιώθηκε ολοκληρωτικά στο λειτούργημά του. Μοίρασε όλα τα υπάρχοντά του και απέρριψε κάθε ηδονή. Περνούσε όλη την εβδομάδα με σκληρή νηστεία, προσευχή και μελέτη της Αγίας Γραφής και των αγίων πατέρων.

        Έγραψε πολλά συγγράμματα μέσω των οποίων για είκοσι πέντε ολόκληρα χρόνια αποδείχτηκε  ακατάβλητος υπέρμαχος της Ορθοδοξίας. Ανέδειξε τα Μεδιόλανα μητροπολιτικό κέντρο όπου λαμβάνονταν αποφάσεις για όλα εκκλησιαστικά ζητήματα.

        Ο διάδοχος του θρόνου Ουαλεντινιανός Β΄ αρειανόφρων, διέταξε τον Αμβρόσιο να παραδώσει την εκκλησία του. όμως ο Αμβρόσιος στους απεσταλμένους του αυτοκράτορα είπε: «Υπάγετε, είπατε τω κυρίω ημών, ότι ο επίσκοπος ποτέ δεν παραδίδει τον Ναό του Κυρίου!». Κλέιστηκε στον ναό μαζί με πολύ κόσμο αποφασισμένο να πεθάνει με τον ιεράρχη του. από την Κυριακή των Βαΐων μέχρι την Μεγάλη Πέμπτη, αντιστάθηκαν στους στρατιώτες του αυτοκράτορα που είχαν κυκλώσει τον ναό.

        Μερικά χρόνια αργότερα, όταν ο Θεοδόσιος βρίσκονταν στο απόγειο της δόξας του, κατέστειλε με άσκοπη σκληρότητα μια εξέγερση που ξέσπασε στην Θεσσαλονίκη, σφαγιάζοντας περισσότερους από επτά χιλιάδες ανθρώπους. (390). Η είδηση έφτασε στα Μεδιόλανα και όταν κατά τη διάρκεια της επίσκεψής του στην Ιταλική μεγαλόπολη, ο άγιος ιεράρχης αρνήθηκε την είσοδο στον αυτοκράτορα και τον αφόρισε για περισσότερους από οκτώ μήνες. Ο Θεοδόσιος αποσύρθηκε οδυρόμενος στα ανάκτορά του και υπέστη με ταπεινότητα την δημόσια μετάνοια. Την ημέρα των Χριστουγέννων πήγε ξανά στον ναό, έκανε εδαφιαία μετάνοια και με δάκρυα στα μάτια ικέτευσε να κριθεί και πάλι άξιος της μεταλήψεως των αγίων Μυστηρίων. Ο Αμβρόσιος όμως τον ταπείνωσε εκ νέου λέγοντας: «Έξελθε και στάσου εις την τάξιν των λαϊκών, διότι η αλουργίς δεν χρίει ιερείς αλλά βασιλείς». Όταν επέστρεψε στην Κωνσταντινούπολη ποτέ πλέον δεν ξανατόλμησε να εισέλθει στο ιερό βήμα για να μεταλάβει.

        Ο πλέον ονομαστός μαθητής του Αμβροσίου ήταν ο ιερός Αυγουστίνος (15 ιουν), ο οποίος χάρις στον επίσκοπο Μεδιολάνων μεταστράφηκε από τον Μανιχαϊσμό στην Ορθοδοξία.

        Ο άγιος Αμβρόσιος εκοιμήθη ειρηνικά εν Κυρίω στις 4 Απριλίου 397, χαράματα του Μεγάλου Σαββάτου δύο χρόνια μετά την εκδημία του  αυτοκράτορα Θεοδοσίου, στην κηδεία του οποίου εκφώνησε τον επικήδειο λόγο. Το σκήνωμά του κατατέθηκε και φυλάσσεται σήμερα στον καθεδρικό ναό του Μιλάνου.

        Η Εκκλησία μας τιμά την μνήμη του στις 7 Δεκεμβρίου.