284 π.Χ Αγία Βαρβάρα.

         Η αγία Βαρβάρα έζησε επί βασιλείας Διοκλητιανού (284-305). Ήταν θυγατέρα του τοπάρχη της Ηλιουπόλεως (σημ. Μπάαλμπεκ στον Λίβανο) Διοσκόρου, πλούσιου ειδωλολάτρου. Επιθυμώντας να διαφυλάξει την εξαίρετη ωραιότητά της, ο Διόσκορος που ετοιμαζόταν να αναχωρήσει σε μακρινό ταξίδι, έκλεισε την κόρη του σε πύργο υψηλό, ώστε άνδρας να μη την βλέπει.

        Κλεισμένη εκεί η Βαρβάρα από μόνη έφτασε στη γνώση του Τριαδικού Θεού, απεστράφη τις ματαιότητες και το μόνο που επιθυμούσε ήταν ο Επουράνιος Νυμφίος Χριστός. Ο Διόσκορος είχε διατάξει επίσης να χτίσουν στη βάση του πύργου ένα λουτρό και διέταξε να φτιάξουν μόνο δύο παράθυρα. Βλέποντας την οικοδόμηση του λουτρού κατά την απουσία του πατέρα της, η Βαρβάρα ζήτησε από τους εργάτες να ανοίξουν ένα τρίτο παράθυρο, ώστε η αίθουσα να φωτίζεται από τριπλό φως, σύμβολο του Τριαδικού Θεού.

        Όταν επέστρεψε ο Διόσκορος από το ταξίδι του με πολλές προτάσεις για πλούσια συνοικέσια, αντιμετώπισε την άρνηση της νεαρής κόρης, η οποία επιθυμούσε να αφιερώσει την παρθενία της στον Χριστό. Η κατάπληξη του σκληρόκαρδου εκείνου ανθρώπου μετεβλήθη σε οργή όταν έμαθε ότι με εντολή  της κόρης του είχαν ανοίξει τρίτο παράθυρο στο κτίριο του λουτρού. Ζήτησε να μάθει το λόγο και η Βαρβάρα έκανε ενώπιόν του το σημείο του Σταυρού και δείχνοντάς του τα τρία ενωμένα δάχτυλα, του είπε: «Πατήρ, Υιός και Άγιον Πνεύμα».

        Έξαλλος ο Διόσκορος άρπαξε το σπαθί του και πήγε να αποκεφαλίσει την κόρη του, όμως η νερά παρθένος ξέφυγε και κατέφυγε στο βουνό, όπου ένας βράχος εσχίσθη θαυματουργικώς για να την δεχτεί.

        Χάρις την πληροφορία ενός βοσκού, ο πατέρας της την ανακάλυψε και την έσυρε ενώπιον του επάρχου, όπου η αγία ομολόγησε δημοσίως την πίστη της και χλεύασε τα είδωλα. Την μαστίγωσαν ανελέητα με βούνευρα, τις καταξέσχισαν τις σάρκες με σιδερένια άγκιστρα, έκαυσαν τα πλευρά της και χτύπησαν με σφύρα το κεφάλι της. Την έριξαν σε σκοτεινή φυλακή και το σώμα της αγίας ήταν όλο μία πληγή. Το ίδιο βράδυ της εμφανίστηκε ο Χριστός, ο οποίος της θεράπευσε όλες τις πληγές.

        Την επομένη η Βαρβάρα παρουσιάστηκε για δεύτερη φορά ενώπιον του ηγεμόνος, ο οποίος εξεπλάγη από την αιφνίδια ίαση. Την υπέβαλε εκ νέου σε βασανιστήρια και διέταξε να την γδύσουν και να την περιφέρουν γυμνή σε δημόσια καταισχύνη. Ο Κύριος όμως δεν άφησε τα δυσσεβή βλέμματα να σπιλώσουν την αγνότητά της παρθένου και αίφνης φωτεινή νεφέλη κατήλθε εξ’ ουρανού και τύλιξε την παρθενομάρτυρα με ιμάτιο φωτεινό.

        Μία νεαρή γυναίκα, ονόματι Ιουλιανή, βλέποντας τα θαύματα και την καρτερία της Βαρβάρα πίστεψε στον Χριστό και διακήρυξε και αυτή δημόσια την πίστη της. Αμέσως την συνέλαβαν και την υπέβαλαν σε βασανιστήρια. Τέλος, ο ηγεμόνας αποφάσισε να αποκεφαλίσει τις δύο κόρες. Ο Διόσκορος που ήταν παρών σε όλα βασανιστήρια της κόρης του, πρότεινε ο άσπλαχνος να αποκεφαλίσει ο ίδιος την Βαρβάρα με τα ίδια του τα χέρια.

        Πράγματι, στην κορυφή ενός βουνού αποκεφάλισαν τις δύο κόρες. Η θεία δίκη όμως δεν άργησε να φανεί: μόλις ο Διόσκορος πήρε το δρόμο του γυρισμού, τον χτύπησε κεραυνός και τον έκανε στάχτη.\

        Η Εκκλησία μας εορτάζει την μνήμη της στις 4 Δεκεμβρίου.