1745 μ.Χ Όσιος Ιερόθεος ο Ιβηρίτης

Ο όσιος Ιερόθεος γεννήθηκε το 1686 στην Καλαμάτα της Πελοποννήσου.  Από νέος ήταν φιλομαθής και ευσεβής. Όταν έφτασε σε ηλικία γάμου οι γονείς του τον αρραβώνιασαν παρά τη θέλησή του. Κατά Θεία Πρόνοια όμως λίγες μέρες πριν τον γάμο οι γονείς του πέθαναν ξαφνικά και ο νέος ελεύθερος πια έφυγε για την Ζάκυνθο. Εκεί πλούσιοι συγγενείς του τον προέτρεπαν να συνεχίσει τις σπουδές του στην  Ευρώπη, όμως αυτός είχε πάρει πλέον την μεγάλη απόφαση για τον ίδιο και έτσι μετέβη στο Άγιον Όρος όπου εκεί συγκατοίκησε με έναν ερημίτη.

Διαπίστωσε όμως ότι η οδός της ησυχίας είναι επικίνδυνη για όποιον δεν έχει εξασκηθεί πρώτα στην υπακοή. Έτσι πήγε να μονάσει στην Μονή Ιβήρων, όπου ρασοφορέθηκε. Από κει συνόδευσε μοναχούς της Μονής στην Κωνσταντινούπολη, με κρυφή επιθυμία να μαρτυρήσει υπέρ του Χριστού. Επειδή ο πόθος του δεν πραγματοποιήθηκε, αναχώρησε για την Βλαχία και στην συνέχεια για την Βενετία. Τελικά επέστρεψε στην Μονή Ιβήρων όπου αφιερώθηκε στην αγρυπνία και την προσευχή.

Σε ηλικία τριάντα ετών αξιώθηκε της ιεροσύνης. Από τότε αύξανε καθημερινώς τους ασκητικούς του αγώνες. Ολιγόστευσε κατά πολύ την ημερήσια τροφή του, έφτασε δε σημείο να τρέφεται μία φορά κάθε δεκαπέντε μέρες, ενώ κοιμόταν μία μόνο ώρα το εικοσιτετράωρο.

Όταν μεγάλο θανατικό έπληξε την Σκόπελο, ο όσιος μαζί με άλλους μοναχούς πήγε στο νησί όπου υποκύπτοντας στην αγάπη των κατοίκων παρέμεινε για οκτώ χρόνια. Αργότερα έχοντας μεγάλο πόθο για την ησυχία, αναχώρησε μαζί με τον μαθητή του Μελέτιο για το ερημονήσι Γιούρα όπου ασκήθηκε μαζί με άλλους δύο αδελφούς. Εκεί εξασθενημένος από την πολύ άσκηση αρρώστησε και κοιμήθηκε εν Κυρίω στις 13 Σεπτεμβρίου 1745, σε ηλικία πενήντα πέντε ετών. Ο μαθητής του Μελέτιος όταν έκανε την ανακομιδή των λειψάνων του αγίου επέστρεψε στην Μονή Ιβήρων την τίμια κάρα και την σιαγόνα του διδασκάλου του, οι οποίες ευωδιάζουν και ενεργούν πολλά θαύματα.

Η Εκκλησία μας εορτάζει την μνήμη του στις 13 Σεπτεμβρίου.