Ο όσιος Λουκιανός ασκήτεψε μέσα σε πυκνό δάσος της περιφέρεια Κοστρομά κοντά σε εγκαταλελειμμένη εκκλησία. Σύντομα η φήμη του διαδόθηκε μεταξύ των ανθρώπων και πολλοί ήταν αυτοί που τον επισκέπτονταν είτε για να πάρουν την ευλογία του, είτε για να λάβουν από τα χέρια του το αγγελικό σχήμα.
Σύντομα η αδελφότητα μεγάλωσε, ανακαίνισαν την εκκλησία και έκτισαν μοναστήρι. Ο όσιος όμως συκοφαντήθηκε και διώχθηκε από την περιοχή. Αργότερα οι μοναχοί τον ανακάλεσαν και αυτός δίπλα στην ανδρώα, έκτισε και γυναικεία μονή.
Ο άγιος έφτασε σε μεγάλα ύψη αρετής λαμβάνοντας παρά Θεού το προορατικό και διορατικό χάρισμα τα οποία χρησιμοποιούσε προς ωφέλεια των πιστών. Στο τέλος της ζωής του προαισθάνθηκε την ημέρα της κοίμησής του και ζήτησε να τον μεταφέρουν στην εκκλησία, προσευχήθηκε μπροστά στην θαυματουργή εικόνα της Θεοτόκου που υπήρχε εκ παλαιόθεν εκεί, και αφού ευλόγησε τους μοναχούς του παρέδωσε την ψυχή του στον Θεό εν έτη 1655.
Η Εκκλησία μας τιμά την μνήμη του στις 8 Σεπτεμβρίου.