1515 μ.Χ άγιος Ιωσήφ ο εν Βολοκολάμσκ

Ο άγιος Ιωσήφ –κατά κόσμο Ιωάννης Σανίν- γεννήθηκε  το 1439 στο χωριό Γιάσβιστσε-Ποκρόφσκοϊε κοντά στο Βολοκολάμσκ. Η οικογένειά του ήταν λιθουανικής καταγωγής, από την οποία περισσότερα από δέκα μέλη έλαβαν το μοναχικό σχήμα.

Έτσι και ο Ιωάννης, σε ηλικία μόλις είκοσι ετών μετέβη στην μονή Μπορόφσκ όπου εκεί ήταν ηγούμενος ο όσιος Παφνούτιος (1 Μαΐου) από αυτόν έλαβε το αγγελικό σχήμα ονομασθείς Ιωσήφ. Μαζί του ελκύσθηκαν και ο πατέρας, η μητέρα και ο αδελφός του στον ισάγγελο βίο.

Ο άγιος ζούσε στο μοναστήρι με μεγάλη σκληραγωγία και πολύ προσευχή. Το διακόνημά του ήταν στο νοσοκομείο της μονής, όπου υπηρέτησε για δεκαπέντε χρόνια τον παράλυτο πατέρα του.

Λίγο πριν κοιμηθεί ο όσιος Παφνούτιος (1477), όρισε ως διάδοχό του τον Ιωσήφ. Όταν ανέλαβε τα καθήκοντά του θέλησε να επιβάλλει στους μοναχούς πιο αυστηρό τυπικό κοινοβιακής ζωής, αλλά οι μοναχοί αντέδρασαν. Τότε περιήλθε όλη την Ρωσία με σκοπό να μελετήσει τα τυπικά των μοναστηριών. Τελικά επέστρεψε στο Βολοκολάμσκ αλλά όχι στο μοναστήρι του. Μέσα σε δάσος ίδρυσε μονή την οποία αφιέρωσε στην Κοίμηση της Θεοτόκου (1479). Εκεί ρύθμισε καθώς ήθελε την ζωή των μοναχών βάση ενός αυστηρού τυπικού το οποίο ο ίδιος θεσμοθέτησε επηρεασμένος από την μονή Στουδίου.

Η ευτελής ενδυμασία, τα διακονήματα, τα πάντα ήταν κοινά στο μοναστήρι άσχετα από το αν κάποιος μοναχός προέρχονταν από πλούσια ή φτωχή οικογένεια. Μόνο τους ηλικιωμένους μεταχειρίζονταν με ιδιαίτερη ευαισθησία και διάκριση.

Την εποχή που έζησε ο Ιωσήφ, η Ρωσία έβγαινε από  μια πολύ δύσκολη εποχή από τον Ταταρικό ζυγό (1240-1480). Ο άγιος βοήθησε πολύ τους φτωχούς κάνοντας πολλές ελεημοσύνες, σε περίοδο μεγάλης πείνας στέγασε και έθρεψε χίλια περίπου παιδιά στην μονή.

Εκείνη την εποχή ο ηγεμόνας του Βολοκολάμσκ έφυγε απροετοίμαστος για την άλλη ζωή. Ο Ιωσήφ τον ανέστησε, τον εξομολόγησε, τον κοινώνησε και τότε ο ηγεμόνας εκοιμήθη και πάλι.

Ο Ιωσήφ προάσπισε το δικαίωμα των μονών να έχουν ακίνητη περιουσία, λέγοντας ότι αυτή δεν επηρεάζει την προσωπική ακτημοσύνη των μοναχών. Την άποψή του αυτή την επικύρωσε η σύνοδος της Εκκλησίας το 1503-4 όταν πολλοί επιτίθονταν στα μοναστήρια λέγοντας ότι αυτά συγκεντρώνουν τεράστιες περιουσίες προερχόμενες από δωρεές και ηγεμονικές χορηγήσεις.

Ο όσιος μετά από πολλούς ασκητικούς αγώνες εκοιμήθη στις 9 Σεπτεμβρίου 1515 και ενταφιάστηκε στο καθολικό της μονής του.

Η Εκκλησία μας τιμά την μνήμη του την ημέρα της κοιμήσεώς του. (9 Σεπτ).