1354 μ.Χ άγιος Ιωαννίκιος πρώτος πατριάρχης Σερβίας

  Γεννημένος στην Πριζρένη από ευγενείς σέρβους γονείς και προικισμένος με πολλά χαρίσματα ο άγιος Ιωαννίκιος απέσπασε νωρίς την εκτίμηση του βασιλέως Στεφάνου Δουσάν (1331-1335) ο οποίος τον προσέλαβε ως ιδιαίτερο γραμματέα του. Όταν εκοιμήθη ο αρχιεπίσκοπος των Σέρβων Δανιήλ Β΄(βλ. 20 Δεκ) η σύνοδος εξέλεξε ως διάδοχό του τον γραμματέα του βασιλέως. Επειδή ανήκε στις τάξεις των λαϊκών, ανήλθε γρήγορα όλους τους μοναχικούς και ιερατικούς βαθμούς και το 1338 χειροτονήθηκε αρχιεπίσκοπος του θρόνου του αγίου Σάββα.

    Παρέμεινε στο αρχιεπισκοπικό αξίωμα οκτώ χρόνια(1338-1346). Στο διάστημα αυτό εργάστηκε με ζήλο για τη σωτηρία του ποιμνίου του. Την ίδια εποχή ο Στέφανος Δουσάν με γοργό ρυθμό κατέλαβε ολόκληρη την Μακεδονία πλην της Θεσσαλονίκης και των Σερρών και το 1345 αυτοανακηρύχθηκε αυτοκράτορας Σέρβων και Ελλήνων. Παράλληλα χωρίς να ζητήσει την συγκατάθεση της Κωνσταντινουπόλεως αποφάσισε διά συνόδου να ανυψώσει την αρχιεπισκοπή Σερβίας σε πατριαρχείο και να αναγορεύσει τον Ιωαννίκιο ως πρώτο πατριάρχη Πεκίου (1346) με τίτλο «Πατριάρχης σερβικών και παραθαλασσίων επαρχιών».

    Η απόφαση αυτή αρχικά δεν προκάλεσε την άμεση αντίδραση της Κωνσταντινουπόλεως, όμως από τα έτη 1347-1354 επί αυτοκρατορίας Ιωάννου Καντακουζηνού καταδικάστηκε η απόφαση του τσάρου Δουσάν και ο ίδιος αφορίστηκε. Αργότερα, ο αυτοκράτορας Ιωάννης Ε΄Παλαιολόγος επιθυμώντας ειρήνη με τους ομοδόξους Σέρβους έστειλε τον Κάλλιστο στην νέα πρωτεύουσα του Σερβικού κράτους, τις Σέρρες με σκοπό να άρει το ανάθεμα, το οποίο μετά από διαπραγματεύσεις κατά τις οποίες μεσολάβησε και ο θάνατος του Καλλίστου άρθηκε τελικά το 1375 υπό του πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως αγίου Φιλοθέου (βλ. 11 Οκτ).

    Ο Ιωαννίκιος το 1354 κατά την εισβολή των Ούγγρων στην Σερβία αρρώστησε και πέθανε στην Ζίτσα (καθ’ οδόν προς το πατριαρχείο). Τα τίμια λείψανά του φυλάσσονται στον πατριαρχικό ναό του Πεκίου.