1184 π.Χ Τρωικός πόλεμος

 

Η πιο ξακουστή απ’ όλες τις μεγάλες πολεμικές επιχειρήσεις των ηρωικών χρόνων ήταν ο πόλεμος εναντίον της Τροίας, τον οποίο εξύμνησε ο πιο παλιός αλλά συγχρόνως και ο πιο ένδοξος ποιητής των ελλήνων ο Όμηρος. Τα ιστορικά στοιχεία τα οποία παραθέτει ο ιστορικός Παπαρηγόπουλος είναι βασισμένα στην επιτομή του γερμανού ιστορικού Μαξ Δουγκέρου:

Βασιλιάς της Τροίας (χαρτης) ήταν ο Πρίαμος. Τα θησαυροφυλάκιά του ήταν γεμάτα με χρυσό, χαλκό και πολυτελή ενδύματα. Είχε 50 γιους στο παλάτι του, από τους οποίους τους 19 απέκτησε με την Εκάβη, την κόρη του βασιλιά της Φρυγίας. Ο μεγαλύτερος σε ηλικία γιος τους ήταν ο Έκτορας, δεύτερος ο Πάρης.

Ο Πάρης κάποτε διέσχισε τη θάλασσα και έφτασε στον ξανθό Μενέλαο τον γιο του Ατρέα, ο οποίος ήταν βασιλιάς της Σπάρτης. Το παλάτι του Μενέλαου έλαμπε από το χρυσάφι και ασήμι. Ο Πάρης φιλοξενήθηκε στη Σπάρτη με μεγάλη εγκαρδιότητα, αλλά όταν ο Μενέλαος απουσίαζε, ξελόγιασε τη σύζυγό του την Ωραία Ελένη.

Ο Πάρης πήρε μαζί του στην Τροία την Ελένη και μαζί και πολλούς θησαυρούς.

Για να ξεπλύνουν την ντροπή αυτή και να ξαναπάρουν πίσω την ωραία Ελένη και τους θησαυρούς ξεσηκώθηκαν οι δύο γιου του Ατρέα, ο ενδοξότατος Αγαμέμνονας που βασίλευε στις Μυκήνες και ο Μενέλαος βασιλιάς της Σπαρτης.

Μαζί τους εκστράτευσαν και οι καλύτεροι απ’ όλους τους ήρωες της Ελλάδας κάτω από την ανώτατη εξουσία του Αγαμέμνονα. Ο Μενέλαος τους ξεπερνούσε όλους στο ανάστημα και στους φαρδιούς ώμους. Από το Άργος έφτασε ο τρομερός Διομήδης ο οποίος διαπρέψει στην εκστρατεία της Θήβας. Από την Τύρινθα ήρθε ο Σθένελος. Από το Ιόνιο ήρθε ο βασιλιάς της Ιθάκης, ο πολυμήχανος και πολυτάλαντος Οδυσσέας. Από τη Σαλαμίνα ήρθε ο τεράστιος στο σώμα Αίαντας, από την Αθήνα ο Μενεσθέας, από την Εύβοια ο Ελεφήνορας ενώ ήρθαν πολεμιστές και από διάφορες πόλεις τη Βοιωτίας, από την Ρόδο, από την Κω, από την Κρήτη, από την Κάρπαθο.

Εκείνος όμως που απ’ όλους ξεχώριζε ήταν ο αρχηγός των Μυρμιδόνων, των Αχαιών και των Ελλήνων, φονιάς ανδρών και πορθητής πόλεων, ο τρομερός Αχιλλέας. Αυτός ήταν επικεφαλής 50 πλοίων που το κάθε πλοίο διέθετε 50 άνδρες.

Ο συνολικός αριθμός των πλοίων που εκστράτευσαν τελικά ήταν 1186 τα οποία μετέφεραν πάνω από 100.000 άνδρες.

Στην Τροία υπήρχαν επίσης ξακουστοί πολεμιστές αλλά και συμμάχους πολλούς και φημισμένους. Παφλάγονες, Μαίονες, Φρύγες αλλά και οι Θράκες έσπευσαν να βοηθήσουν την Τροία.

Μόλις έφτασαν στην Τροία οι συμμαχικές δυνάμεις, ο Μενέλαος και ο Οδυσσέας ζήτησαν αμέσως πίσω ως αντιπρόσωποι την ωραία Ελένη και τους θησαυρούς. Το αίτημα όμως αυτό απορρίφθηκε. Τότε οι Αχαιοί εκστράτευσαν τρείς φορές εναντίον των Τρωών αλλά χωρίς επιτυχία. Στο τέλος περιορίστηκαν να καταστρέψουν τα περίχωρα της πόλης και να αρπάζουν κοπάδια από το δάσος της Ίδης.

Πέρασαν έτσι εννέα χρόνια, άρχισαν να σαπίζουν τα ξύλα των πλοίων και φθείρονται τα σχοινιά τους. Στο μεταξύ ο Αχιλλέας είχε καταστρέψει δώδεκα παραλιακές πόλεις και έντεκα στο εσωτερικό της χώρας, αφού πρώτα σκότωσε υποδούλωσε και πούλησε ως σκλάβους τους κατοίκους των.

Μετά την άλωση μιας πόλης ονόματι Θήβες, ο Αγαμέμνονας πήρε ως λάφυρο μια ιέρια, τη Χρυσηίδα. Όταν όμως ξέσπασε λιμός στο στρατόπεδο των Αχαιών, αυτό το εξέλαβε ως οργή των θεών και επέστρεψε πίσω την Χρυσηίδα, αλλά ως αντάλλαγμα άρπαξε από τον Αχιλλέα μια γυναίκα την Βρησηίδα.

Έπειτα απ’ αυτό το γεγονός ο Αχιλλέας παρέμεινε θυμωμένος στην παραλία και δεν συμμετείχε στις μάχες. Αυτό στοίχισε πολύ τους Αχαιούς οι οποίοι όχι μόνο δεν μπορούσαν να επιβληθούν στις πολεμικές επιχειρήσεις τους, αλλά έχαναν σημαντικό έδαφος με αποτέλεσμα να πολιορκηθούν μάλιστα από δυνάμεις του Πάρη.

Τελικά ο Αχιλλέας πριν έρθει η ολοκληρωτική καταστροφή και η πυρπόληση των πλοίων τους, υπέκυψε στα παρακάλια του φίλου του Πατρόκλου με τον όρο ο Πάτροκλος να επιστρέψει πίσω και να μην συμμετάσχει στις φονικές μάχες που θα γίνονταν στην πεδιάδα. (φοβόταν για την ζωή του νεαρού φίλου του).

Ο Πάτροκλος όμως φόρεσε την πανοπλία του Αχιλλέα για να νομίσουν οι Τρώες ότι αυτός ήταν ο μεγάλος και τρομερός ήρωας. Ο Έκτορας μέσα στις δυνατές μονομαχίες κατάφερε να επιφέρει ένα θανατηφόρο χτύπημα στον Πάτροκλο (στον υποτιθέμενο όπως είπαμε Αχιλλέα). Πολύ μεγάλη λύπη ξεχείλισε την ψυχή του Αχιλλέα ο θάνατος του Πατρόκλου και αποφάσισε να εκδικηθεί. Ο Αχιλλέας κυνήγησε τα στρατεύματα του Έκτορα και εκείνη τη μέρα σκότωσε πολλούς άνδρες.

Χαρακτηριστική είναι η σκηνή της μάχης ανάμεσα σε Αχιλλέα και Έκτορα που ακολουθεί: «Τρεις φορές και οι δύο τρέχοντας έκαναν τον γύρο της πόλης του Πριάμου. Τότε ο Έκτορας στάθηκε και απέφυγε σκύβοντας το χτύπημα του Αχιλλέα. Το δόρυ του ήρωα από τη Φθία πέρασε ξυστά πάνω από τον Έκτορα και έπεσε στη γη. Αλλά και το δόρυ του Έκτορα αποκρούστηκε από το θώρακα του Αχιλλέα. Την ίδια στιγμή ο Έκτορας τράβηξε από το θηκάρι το κοφτερό σπαθί και όρμησε πάνω στον Αχιλλέα...αλλά επαναφέροντας το δόρυ του ο Αχιλλέας το διαπέρασε στον αυχένα του ήρωα της Τροίας.

Τότε τόλμησαν να πλησιάσουν οι Αχαιοί θαυμάζοντας το παράστημα και την ευγενική μορφή του νεκρού. Όλοι του όμως, πριν επιστρέψουν στο στρατόπεδο, φρόντισαν να πληγώσουν το άψυχο σώμα. Ο Αχιλλέας τρύπησε τα πόδια του Έκτορα κοντά στους αστραγάλους και τα έδεσε με δερμάτινες λουρίδες στο πίσω μέρος του άρματός του, έτσι ώστε να σέρνεται το κεφάλι του νεκρού με τα μακριά μαλλιά του μέσα στη σκόνη.

Έπειτα απ’ όλα αυτά γύρισαν πίσω στα πλοία οι Αχαιοί ψάλλοντας τον παιάνα, ενώ ο Πρίαμος και η Εκάβη έκλαιγαν και οδύρονταν πάνω στα τείχη. Η δυστυχισμένη Ανδρομάχη, η γυναίκα του Έκτορα, είχε στήσει πάνω από τη φωτιά μεγάλο χάλκινο τρίποδα, προετοιμάζοντας θερμό λουτρό, όταν θα αποφάσιζε αυτός να επιστρέψει από τη μάχη. Όταν άκουσε τους θρήνους που προέρχονταν από τον Προμαχώνα, έτρεξε έξω για να δει τι συμβαίνει, και τότε λιποθύμησε. Αλλά και η Ελένη θρηνούσε το σκοτωμένο ήρωα, γιατί απ’ όλα τα αδέρφια του Πάρη, αυτός την αγαπούσε περισσότερο. Τώρα όμως μετά το θάνατο του Έκτορα, δεν της απέμεινε κανείς άλλος στην Τροία φίλος και παρηγορητής, γιατί όλοι οι άλλοι τη μισούσαν.

Αφού ο Αχιλλέας κήδευσε το φίλο του, τότε τόλμησε να πλησιάσει το στρατόπεδό του ο Πρίαμος συνοδευόμενος μόνο από έναν γέρο κήρυκα. Μόλις μπήκε στη σκηνή του Αχιλλέα ο γέροντας, έσπευσε να φιλήσει τα χέρια του ήρωα που τόσα παιδιά του είχαν σκοτώσει.

Ο Αχιλλέας τον κάλεσε να δειπνήσουν μαζί και δεν αδιαφόρησε για τον νεκρό Έκτορα, αλλά, παρ’ όλο που ήταν πολύ οργισμένος, διέταξε να τον πλύνουν και να τον αλείψουν με αρωματικά έλαια και ο ίδιος τον τοποθέτησε στην άμαξα και παραχώρησε στους Τρώες ανακωχή 11 ημερών, για να κηδεύσουν το νεκρό ήρωα.

Αργότερα σε μια μάχη ο Πάρης ρίχνοντας το δόρυ του πλήγωσε θανάσιμα τον Αχιλλέα. Ο μεγάλος ήρωα κείτονταν νεκρός πεσμένος στη γη, ενώ γύρω του δίδονταν σκληρή μάχη που διήρκησε όλη την ημέρα. Στη μάχη αυτή και ο Οδυσσέας πληγώθηκε πολλές φορές από τους Τρώες. Στο τέλος κατόρθωσαν οι Αχαιοί να μεταφέρουν τον νεκρό τους ήρωα στα πλοία και εκείνη την ημέρα έκοψαν τα μακριά μαλλιά τους, ως ένδειξη πένθους.

Παρά όμως τις μεγάλες μάχες, οι Αχαιοί δεν μπορούσαν να εισβάλλουν στην Τροία. Τότε ο πολυμήχανος Οδυσσέας μεταμφιέστηκε σε ζητιάνο και μπήκε στην πόλη. Μόνο η ωραία Ελένη τον αναγνώρισε, αλλά κι αυτή δεν τον πρόδωσε γιατί πλέον ήθελε να επιστρέψει στην Ελλάδα. Έτσι, κατάστρωσε μαζί με τον Οδυσσέα σχέδιο κατάληψης της πόλης: Ο Επειός κατασκεύασε Δούρειο ίππο, δηλαδή ένα κούφιο ευρύχωρο άλογο, το οποίο μπορούσε να χωρέσει 100 άνδρες. Μέσα στην κοιλιά του αλόγου κρύφτηκαν οι πιο διακεκριμένοι ήρωες. Ανάμεσά τους ο Οδυσσέας, ο Νεοπτόλεμος και ο Μενέλαος. Ταυτόχρονα ο υπόλοιπος στόλος προσποιούνταν πως απέσυρε την πολιορκία.

Οι Τρώες χάρηκαν πολύ γιατί νόμισαν πως επιτέλους οι Αχαιοί απέσυραν την πολυχρόνια πολιορκία τους. Βγήκαν από τα τείχη της πόλης και απορούσαν για το κατασκεύασμα που είχαν αφήσει πίσω οι εχθροί. Μετά από διαβουλεύσεις αποφάσισαν να βάλουν θριαμβευτικά μέσα στην πόλη τον ίππο του ολέθρου.

Ενώ οι Τρώες πλέον γλεντούσαν οι πολεμιστές βγήκαν από τον Δούρειο Ίππο και η πόλη λεηλατήθηκε και από μέσα και απ’ έξω. Η Τροία καταστράφηκε ολοκληρωτικά.

Έτσι έπειτα από δέκα χρόνια πολιορκίας, αλώθηκε η Τροία. Οι νικητές επέστρεψαν άλλοι θριαμβευτές, ενώ άλλοι χάθηκαν κατά τον γυρισμό. Γενικά μετά τον Τρωικό πόλεμο έγιναν πολλές εμφύλιες συγκρούσεις και μεγάλα γεγονότα τα οποία άλλαξαν τις καταστάσεις που επικρατούσαν πριν.

 

 



Διαβάστε περισσότερα: https://www.peripatitis.net/news/a1184-π-χ-τρωικός-πόλεμος/
Δημιουργήστε τη δική σας ιστοσελίδα δωρεάν: https://www.webnode.com

© 2012 Όλα τα δικαιώματα κατοχυρωμένα

Φτιάξε δωρεάν ιστοσελίδαWebnode