Η Ορθοδοξία στη Νικαράγουα είναι μία έννοια η οποία στην πραγματικότητα δεν υπάρχει. Στη Νικαράγουα κατοικούν αρκετοί έλληνες χωρίς όμως να υπάρχει διαθέσιμη γι’ αυτούς καμιά Ορθόδοξη ενορία. Είναι εντυπωσιακό όμως, πως απ΄αυτή τη χώρα (στην οποία ουσιαστικά δεν υπάρχει Ορθοδοξία) έχει βγει Ορθόδοξος ιερέας!
![phoca_thumb_m___104](https://www.enories.gr/images/stories/phoca_thumb_m___104.jpg)
Ο πατέρας Φιλόθεος Μπαλαδάρης, μισός έλληνας και μισός Νικαραγουανός, είναι καρπός του Αγίου Πνεύματος στη χώρα αυτή. Το Άγιο Πνεύμα
πνεῖ ὅπου θέλει. Σήμερα ο π. Φιλόθεος διακονεί στην Ιερά Μητρόπολη Σισανίου και Σιατίστης, στην ενορία της Βλάστης.
Ας απολαύσουμε τώρα το απόσπασμα μιας διήγηση ενός έλληνα δημοσιογράφου που βρέθηκε στη Νικαράγουα: «Πριν χρόνια πρέπει με τον «Αγιο Νικόλαο» να περνούσα απέναντι από την Καβάλα, στη Θάσο. Σήμερα είμαι χαμένος στη ζούγκλα της Νικαράγουας πάνω στο ίδιο πλοίο. Παράξενο μου ακούγεται. Και η εικόνα γίνεται ακόμη πιο περίεργη όταν βλέπω σε απόσταση αναπνοής την πυκνή βλάστηση αριστερά και δεξιά μου. Μια στραβοτιμονιά και βαλτώσαμε.
Έχω βολευτεί σε μια αιώρα, από τις πολλές που κρέμονται στο κατάστρωμα. Προσπαθώ να χωνέψω ότι έχω δει και βιώσει τις τελευταίες μέρες.
![images](https://www.enories.gr/images/stories/images.jpg)
Απόλυτη ηρεμία. Κατευθυνόμαστε στο τελευταίο λιμάνι, στη Rama. Το πλοίο ακολουθεί το ποτάμι. Φίδι θα πρέπει να χάραξε την πορεία του. Ο ήλιος μια με χτυπά από αριστερά, μια από δεξιά.
Απόλυτα ήρεμος κι εγώ. Αποφασίζω ότι με αυτές τις εικόνες θα πρέπει να κλείσω την περιπλάνησή μου στην απίθανη Νικαράγουα Για οχτώ ώρες το τοπίο δεν αλλάζει. Μια καφέ γραμμή μπροστά μας και από δίπλα μόνο πυκνή βλάστηση. Άντε καμία καλύβα ιθαγενών να κάνει τη διαφορά.
Άρχισε να σουρουπώνει όταν φτάσαμε στη Rama. Μια μικρή πόλη στο τέλος του δρόμου από το κέντρο της χώρας. Ο δρόμος σταματά στο ποτάμι. Εκεί αράξαμε. Μοιάζει περισσότερο με χωριό. Πολλοί πρέπει να είναι ευκατάστατοι οικονομικά κυρίως από την κτηνοτροφία. Πλούσια (σχετικά με τα δεδομένα της Νικαράγουας) σπίτια αλλά στη μέση του πουθενά. Κάνει ψύχρα το βράδυ. Ξεχωρίζει ο καθεδρικός ναός. Τα μυτερά καμπαναριά είναι χαρακτηριστικό όλων των εκκλησιών στην περιοχή που περιπλανήθηκα τις τελευταίες τέσσερις μέρες.
Δεν είναι να μείνεις πάνω από τρεις ώρες. Με τον Πάρι αποφασίσαμε να πάρουμε το λεωφορείο στις 2 τα ξημερώματα για την Μανάγκουα. Στις 7.30 το πρωί βρεθήκαμε στο πολύβουο σταθμό λεωφορείων της πρωτεύουσας. Δεν θα μπορούσα να πω ότι επέστρεψα στον πολιτισμό. . .
Κατευθυνθήκαμε στα γραφεία της εταιρείας που έχει το πλοίο. Εκεί μας περίμενε ο ιδιοκτήτης ο Κώστας Μαλεβίτης.
«Ξέρεις», μου λέει, «όταν φέραμε το πλοίο από την Ελλάδα το ονομάσαμε FERRY1, από το αρχικό του όνομα που ήταν Αγιος Νικόλαος. Όμως επειδή τα πλοίο είχε πολλές βλάβες και απρόσμενες αβαρίες, το ξαναονομάσαμε Αγιος Νικόλαος γιατί πίστεψα ότι με τις βλάβες που είχαμε μας τιμωρούσε. Από τότε που το ferry έχει και πάλι το όνομα του αγίου, τα προβλήματα σταμάτησαν».
Βόρεια Νικαράγουα, 14 Φεβρουαρίου 2008
Επίλογος
Η Ορθοδοξία στη Νικαράγουα ομοιάζει με ηφαιστειακή λάβα που είναι έτοιμη να βγει στην επιφάνεια. Χρειάζεται απλά κάποιος να τη βοηθήσει να βγει. Είναι βέβαιο πως μια συγκροτημένη ιεραποστολική προσπάθεια Ορθοδόξων θα έφερνε καρποφόρα αποτελέσματα. Δε θέλουμε επί του παρόντος να προσθέσουμε τίποτα παραπάνω στις σκέψεις μας. Κάνουμε απλά έκκληση στου αρμόδιους για ιεραποστολή στην περιοχή για άμεση δραστηριοποίηση.
Η ιστοσελίδα μας είναι διαθέσιμη να βοηθήσει με κάθε τρόπο στην ιεραποστολή αυτή. Επικοινωνήστε μαζί μας:
enories.gr@gmail.com