Ρωμαϊκή αυτοκρατορία (Συνοπτικά η ιστορία της Ρώμης)

ΡΩΜΑΪΚΗ ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΙΑ

            Ο Χριστιανισμός όπως λέει ο Απόστολος Παύλος εμφανίστηκε όταν ήλθε το πλήρωμα του χρόνου (Γαλ. 4,4). Αρχικά διαδόθηκε στις χώρες που βρέχονται  από τη Μεσόγειο θάλασσα οι οποίες αυτήν την εποχή βρίσκονταν κάτω από την Ρωμαϊκή κυριαρχία. Η Ρωμαϊκή αυτοκρατορία εξαιτίας της μεγάλης της έκτασης και την πολυπολιτισμική ποικιλία των χωρών επιρροής εφάρμοζε έναν σύνθετο τρόπο διοίκησης.

            Ας δούμε όμως συνοπτικά το πώς ιδρύθηκε και σταδιακά εξαπλώθηκε η Ρωμαϊκή αυτοκρατορία.

            Το 616 π.Χ οι Ετρούσκοι βασίλευσαν στο Λάτιο. Αυτοί είναι και οι ιδρυτές της Ρώμης. Η επιρροή τους επεκτάθηκε τότε ως την Καμπανία και την πεδιάδα του Πέδου. Κανείς δεν γνωρίζει με ακρίβεια από πού έφτασαν οι Ετρούσκοι στην Ιταλία. Άφησαν όμως πίσω τους  σημαντικά πολιτιστικά επιτεύγματα. Το τέλος της κυριαρχίας τους στην περιοχή εντοπίζεται στα 534-509 π.Χ όπου ο Ταρκύνιος ο Υπερήφανος εμφανίζεται ως ο τελευταίος Ετρούσκος βασιλιάς.

            Το 509 π.Χ ιδρύθηκε η Ρωμαϊκή Δημοκρατία η οποία δεν έχει να προσδώσει ιστορικά κάτι το σημαντικό μέχρι την εποχή των Γράκχων (133-123 π.Χ) οι οποίοι προσπάθησαν με τους νόμους τους να αντισταθούν στην σκληρότητα της αριστοκρατίας των Συγκλητικών οι οποίοι καταδυνάστευαν τον λαό. Οι δύο αδελφοί Γράκχοι πλήρωσαν με το αίμα τους την επανάστασή τους.

            Από το 91 ως το 79 π.Χ ξέσπασε στην Ρώμη ο λεγόμενος «κοινωνικός πόλεμος» ο οποίος ήταν μία εξέγερση μη ντόπιων Ρωμαίων πολιτών (των συμμάχων) οι οποίοι ζητούσαν να τους παραχωρηθεί το δικαίωμα του Ρωμαίου πολίτη. Όντως αυτό τους παραχωρήθηκε και η κατάσταση ηρέμησε όταν ο Σύλλας ανέβηκε στην εξουσία από το 82-79 π.Χ. Την εποχή αυτή θα ανθίσει η δράση του ρήτορος Κικέρωνα του οποίου σώζονται 27 υπέροχοι ρητορικοί λόγοι.

            Από το 60 π.Χ με την ίδρυση της Ρωμαϊκής τριανδρίας ως το 50 π.Χ γίνονται πολλά και σημαντικά στην Ρώμη. Το 55 π.Χ ο Καίσαρ οικοδόμησε τις ρωμαϊκές αγορές με τις περίφημες αψίδες της.

            Το 52 π.Χ η Γαλατία γίνεται Ρωμαϊκή με το Γαλατικό πόλεμο ο οποίος έληξε υπέρ του Καίσαρα· αρχίζει ταυτόχρονα  να διαμορφώνεται ο Γαλατορωμαϊκός πολιτισμός.

            Το 46 π.Χ θεσπίστηκε το Ιουλιανό ημερολόγιο και τα δίσεκτα έτη. Η διακυβέρνηση του Καίσαρος ολοκληρώθηκε το 44 π.Χ με την δολοφονία του. Την επόμενη χρονιά (43 π.Χ ιδρύθηκε η δεύτερη Ρωμαϊκή Τριανδρία.

            Το 35 π.Χ άνθισε ο ποιητής Οράτιος  ο οποίος έμεινε αξέχαστος με την σάτιρα που άσκησε στους Λατίνους μέσα από τα ποιήματά του.

            Όμως η μεγάλη Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία ιδρύθηκε το 27 π.Χ με την άνοδο στον θρόνο του Οκταβιανού ο οποίος πήρε τον τίτλο Αύγουστο (ο τίτλος αυτός έδιδε στον κάτοχό του και θεϊκή ιδιότητα) γενόμενος έτσι επίσημα αυτοκράτορας της Ρώμης. Την ίδια εποχή ο Τίβιος Λίβιος έγραψε σε 142 τόμους την ιστορία της Ρώμης.

            Οι σκληρές εποχές των διωγμών του χριστιανισμού εντοπίζονται από το 37- 68 μ.Χ με την άνοδο στον θρόνο του Καλιγούλα και λίγο αργότερα του Νέρωνα.

            Το 75 μ.Χ χτίστηκε το επιβλητικό Κολοσσαίο της Ρώμης χωρητικότητας 50.000 θεατών. Στο στάδιο αυτό μαρτύρησαν μετέπειτα  πολλοί χριστιανοί ομολογητές.

            Τέσσερα χρόνια αργότερα το 79 μ.Χ η έκρηξη του ηφαίστειου Βεζούβιου προκάλεσε την καταστροφή της Πομπηῒας.

            Αργότερα ανέβηκαν στον αυτοκρατορικό θρόνο οι Τίτος, Δομιτιανός και Νέρβας.

            Η κοινωνική και οικονομική ευημερία της Ρώμης, με άλλα λόγια ο χρυσός αιώνας της Ρώμης, εκτείνεται από το 96 ως το 192 μ.Χ με την άνοδο στον θρόνο  των Αντωνίνων ιδίως όμως την εποχή του Τραϊανού και του Μάρκου Αυρήλιου. Την εποχή του Ανδριανού οικοδομήθηκε το Πάνθεον αφιερωμένο σε όλους του θεούς.

            Το 284  ανέβηκε στον θρόνο ο Διοκλητιανός υπό του οποίου χιλιάδες χριστιανοί μαρτύρησαν από τους μεγάλους διωγμούς που διέπραξε από το 303-311. Παράλληλα  ο Διοκλητιανός αναμόρφωσε την αυτοκρατορία χωρίζοντάς την σε τέσσερα μέρη με τέσσερις ισάριθμες πρωτεύουσες Νικομήδεια, Μιλάνο, Τρεβήρους και Σίρμιο.

            Το 306  ο Μέγας Κωνσταντίνος έγινε αυτοκράτορας της Ρώμης εκ οποίου  ευνοήθηκε η εξάπλωση του χριστιανισμού. Και ο ίδιος λίγο πριν πεθάνει ασπάστηκε την νέα θρησκεία το 337 μ.Χ. Ο Κωνσταντίνος το 324 ίδρυσε την «Νέα Ρώμη» δηλαδή την Κωνσταντινούπολη μεταφέροντας εκεί την πρωτεύουσα της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας. Η πόλη εγκαινιάστηκε στις 11 Μαῒου του 330.

            Από το 379-395 αυτοκράτορας της Ρώμης έγινε ο Θεοδόσιος Α΄ με τον θάνατο του οποίου η μεγάλη Ρωμαϊκή αυτοκρατορία διαιρέθηκε σε δύο μέρη, το Ανατολικό και το Δυτικό τμήμα.

            Το 529 ο Βενέδικτος μοναχός έγινε «πατριάρχης» των δυτικών μοναχών θεσπίζοντας νέους μοναστικούς κανόνες.

            Υπό την σκέπη της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας ήταν η Ρώμη ως το 800 μ.Χ όταν ο Καρλομάγνος έγινε βασιλιάς της Αγίας Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας.

            Το 962 στη Ρώμη χρίστηκε αυτοκράτορας ο Όθων Α΄ο οποίος πλέον θα είναι βασιλιάς της Ιταλίας και βασιλιάς της Γερμανίας. Αυτόν τον διαδέχτηκε ο Όθων Β΄ συνεχίζοντας έτσι την Οθωνική δυναστεία.

            Από το 1014 ως το 1024 ο Ερρίκος Β΄έγινε αυτοκράτορας της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας του Γερμανικού έθνους ως συνεχιστής της Οθωνικής δυναστείας. Αυτόν τον διαδέχτηκε το 1046 ο Ερρίκος Γ΄. Η αυτοκρατορία αυτού του τύπου διήρκησε ως το 1806.

            Το 1054 ακολούθησε το Μεγάλο σχίσμα των Εκκλησιών με το ρήγμα του Μιχαήλ Α΄Κηλουάριου και του πάπα Λέοντα Θ΄. Οι αναθεματισμοί που τότε ειπώθηκαν άρθηκαν τελικά  το 1965.

            Το 1063 χτίστηκε ο άγιος Μάρκος της Βενετίας ο οποίος είναι βυζαντινού τύπου.

            Το 1202 διεξάγεται η Δ΄σταυροφορία διά της οποίας το 1294 λεηλατήθηκε η Κωνσταντινούπολη αποτέλεσμα της οποίας είναι ότι ως το 1261 εγκαταστάθηκαν στην Πόλη Λατίνοι αυτοκράτορες.

            Από το 1204 ως το 1453 οι Βενετοί βρίσκονται στο απόγειό τους. Την εποχή αυτή άνθισαν τα επαιτικά τάγματα των Δομινικανών και των Φραγκισκανών.

            Το 1298 ο Ιταλός  ερευνητής Μάρκο Πόλο αποκάλυψε τα μυστικά της Κίνας.

            Από το 1378 ως το 1417 έγινε το μεγάλο σχίσμα της Δύσης με την ύπαρξη δύο παπών. Λίγο αργότερα η σύνοδος της Κωνσταντίας επικύρωσε την υπεροχή της Αγίας Έδρας.

            Μετά την άλωση της Κωνσταντινουπόλεως (1453) στην Ιταλία ξεκίνησε η εποχή της Αναγέννησης. Απόγειο της εποχής αυτής είναι θεμελίωση στο Βατικανό του αγίου Πέτρου κατ’ απαίτηση του πάπα Ιουλίου Β΄ και τα αριστουργήματα του Μιχαήλ Άγγελου εκ των οποίων ξεχωρίζει το έργο «Η Δευτέρα Παρουσία» και η διακόσμηση της οροφής καπέλα  Σιξτίνα στο Βατικανό.

            Το 1609 ο Γαλιλαίος εγκαινιάζει μία νέα εποχή στην αστρονομία ανακαλύπτοντας το τηλεσκόπιο.  Το 1643 τον ακολούθησε ο Τοριτέλι με την ανακάλυψη του υδραργυρικού βαρομέτρου.

            Η «Αγία Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία του Γερμανικού έθνους διαλύθηκε τελικά το 1806. Ο αυτοκρατορικός τίτλος διατηρήθηκε μόνον στην Αυστρία.

            Ο  Ιταλο-Γερμανικός άξονας θα επανασυσταθεί και πάλι το 1925 με την άνοδο στον θρόνο του Μουσολίνι, ταυτόχρονα από το 1933-1945 στην Γερμανία ο Χίτλερ τέθηκε επικεφαλής του Γ΄Ράιχ. Το 1939 ξέσπασε ο Β΄ παγκόσμιος πόλεμος. Η συμμαχία Γερμανίας-Ιταλίας ενισχύθηκε το 1940 με τα γνωστά σε όλους αποτελέσματα γράφοντας μία μαύρη σελίδα στην ιστορία τόσο της Γερμανίας, όσο και της Ιταλίας.