Προς Κορινθίους β' επιστολή κεφάλαιο έκτο
6Συνεργοῦντες δὲ καὶ παρακαλοῦμεν μὴ εἰς κενὸν τὴν χάριν τοῦ θεοῦ δέξασθαι ὑμᾶς- 6.2 λέγει γάρ, Καιρῷ δεκτῷ ἐπήκουσά σου καὶ ἐν ἡμέρᾳ σωτηρίας ἐβοήθησά σοι· ἰδοὺ νῦν καιρὸς εὐπρόσδεκτος, ἰδοὺ νῦν ἡμέρα σωτηρίας
Επειδή ηρθαμε και σας παρακαλέσαμε και πρεσβεύσαμε για τη σωτηρία σας αυτό δεν σημαίνει ότι εσείς πρέπει να επαναπαυτείτε. Αντιθέτως πρέπει να καταλάβετε οτι αυτό δεν θα συμβαίνει πάντοτε. Άλλοστε όλα αυτά γίνονται για να καλλιεργείσετε τις αρετές σας και να κερδίσετε την Βασιλεία των ουρανών. Ο Θεός στην επί γης ζωή παρακαλεί. Μετά όμως θα ακολουθήσει η κρίση.
- 6.3 μηδεμίαν ἐν μηδενὶ διδόντες προσκοπήν, ἵνα μὴ μωμηθῇ ἡ διακονία,
Δηλαδή, προσέχουμε πάρα πολύ για να μη δυσφημιστεί η διακονία μας. Ώστε κανείς να μη βρει την παραμικρή αιτία.
6.4 ἀλλ᾽ ἐν παντὶ συνιστάνοντες ἑαυτοὺς ὡς θεοῦ διάκονοι, ἐν ὑπομονῇ πολλῇ, ἐν θλίψεσιν, ἐν ἀνάγκαις, ἐν στενοχωρίαις,
Και δεν είναι το μέλημά μας απλά να φαινόμαστε, αλλά να είμαστε με ενέργειες Θεού διάκονοι. Και πως το πέτυχαν αυτό; Με πολλή υπομονή που είναι το θεμέλιο των αγαθών. Και προσθέτοντας τις θλίψεις, τις ανάγκες και τις στενοχώριες, κάτι που μεγαλώνει το μέγεθος της υπομονής.
6.5 ἐν πληγαῖς, ἐν φυλακαῖς, ἐν ἀκαταστασίαις, ἐν κόποις, ἐν ἀγρυπνίαις, ἐν νηστείαις, 6.6 ἐν ἁγνότητι, ἐν γνώσει, ἐν μακροθυμίᾳ, ἐν χρηστότητι, ἐν πνεύματι ἁγίῳ, ἐν ἀγάπῃ ἀνυποκρίτῳ,
Και όλα αυτά κατορθώθηκσν με τη δύναμη και χάρη του Αγίου Πνεύματος. Αλλά το Άγιο Πνεύμα βρήκε στον Παύλο πρόσφορο έδαφος. Γιατί πολλοί έλαβαν δωρεές από τον Θεό αλλά τις χρησιμοποίησαν με λάθος τρόπο. Ο Παύλος όμως με αγάπη ανυπόκριτη. Έτσι κινήθηκε και έτσι δικαιώθηκε
6.7 ἐν λόγῳ ἀληθείας, ἐν δυνάμει θεοῦ· διὰ τῶν ὅπλων τῆς δικαιοσύνης τῶν δεξιῶν καὶ ἀριστερῶν,
Αριστερά όπλα ονομάζει τις θλίψεις. Ή γιατί έτσι τις αντιμετωπίζουν οι πολλοί, ή γιατί ο Χριστός είπε να προσευχόμαστε να μη πέσουμε σε πειρασμό. Τα δεξιά όπλα είναι οι έπαινοι που άλλοτε στηρίζουν τους πολεμιστές και τους ενδυναμώνουν και άλλοτε όμως αν δεν προσέξει κάποιος μπορεί οι έπαινοι να αποβούν επιζήμιοι και βλαπτικοί.
6.8 διὰ δόξης καὶ ἀτιμίας, διὰ δυσφημίας καὶ εὐφημίας· ὡς πλάνοι καὶ ἀληθεῖς, 6.9 ὡς ἀγνοούμενοι καὶ ἐπιγινωσκόμενοι, ὡς ἀποθνῄσκοντες καὶ ἰδοὺ ζῶμεν, ὡς παιδευόμενοι καὶ μὴ θανατούμενοι,
Και με αυτά τα λόγια θέλει να πει πόσο ώφελος αποκόμισαν ο Παύλος και οι συνεργάτες του από τους διώκτες τους που εκείνοι άθελά τους ωφελούσαν πνευματικά.
6.10 ὡς λυπούμενοι ἀεὶ δὲ χαίροντες, ὡς πτωχοὶ πολλοὺς δὲ πλουτίζοντες, ὡς μηδὲν ἔχοντες καὶ πάντα κατέχοντες.
Και πως γίνεται κάποιος να μην έχει τίποτα, αλλά να έχει τα πάντα; Γίνεται. Δες τον Παύλο που ενώ δεν είχε τίποτα όλοι του άνοιγαν τα σπίτια τους και ήταν ακόμη έτοιμοι και τα μάτια τους να βγάλουν και να του τα προσφέρουν. Δεν είχε λοιπόν τα πάντα;
6.11 Τὸ στόμα ἡμῶν ἀνέῳγεν πρὸς ὑμᾶς, Κορίνθιοι, ἡ καρδία ἡμῶν πεπλάτυνται·
Η αγάπη του Παύλου δεν φαίνεται μόνο από λόγια αγάπης αλλά κυρίως και ουσιωδώς από το άνοιγμα της καρδιάς. Το πλάτος όπως μας λέει. Και το πλάτος της καρδιάς εκφράζεται όχι μόνο με λόγια αλλά και με έργα αγάπης και την αυτοθυσία.
6.12 οὐ στενοχωρεῖσθε ἐν ἡμῖν, στενοχωρεῖσθε δὲ ἐν τοῖς σπλάγχνοις ὑμῶν· 6.13 τὴν δὲ αὐτὴν ἀντιμισθίαν, ὡς τέκνοις λέγω, πλατύνθητε καὶ ὑμεῖς.
Και για να κάνει πιο υποφερτό τον λόγο, δεν λέει ότι "δεν μας αγαπάτε" αλλά ότι " δεν μας αγαπάτε όπως εμείς ".Σας μιλώ λέει σαν παιδιά μου. Και για αυτό επειδή είναι πατέρας έχει και την αξίωση να τον αγαπούν. Γιατί σαν πατέρας με κατακαίει η αγάπη μου για σας. Και δεν ζητά την υική αγάπη τους για δικό του κέρδος αλλά για το δικό τους.
6.14 Μὴ γίνεσθε ἑτεροζυγοῦντες ἀπίστοις· τίς γὰρ μετοχὴ δικαιοσύνῃ καὶ ἀνομίᾳ; ἢ τίς κοινωνία φωτὶ πρὸς σκότος;
Μη δημιουργείτε λέει κοινωνικές σχέσεις με τους απίστους. Δε λέει μη συναναστρέφεστε αλλά μη δημιουργείτε κοινωνικές σχέσεις. Δηλαδή εδώ τους αναβιβάζει. Είναι σαν να τους λέει ποια σχέση έχετε εσείς με τους παλιανθρώπους; Γιατί φθείρεστε; Κι εδώ τους προστατεύει πατρικά βάζοντας αυτούς μπροστά και όχι την αξία του ίδιου.
6.15 τίς δὲ συμφώνησις Χριστοῦ πρὸς Βελιάρ, ἢ τίς μερὶς πιστῷ μετὰ ἀπίστου;
Όπως λοιπόν ο Χριστός μας δεν έχει καμμία σχέση με τον διάβολο ούτε κι εσείς να έχετε με ανθρώπους αντίχριστους.
6.16 τίς δὲ συγκατάθεσις ναῷ θεοῦ μετὰ εἰδώλων; ἡμεῖς γὰρ ναὸς θεοῦ ἐσμεν ζῶντος· καθὼς εἶπεν ὁ θεὸς ὅτι ᾽Ενοικήσω ἐν αὐτοῖς καὶ ἐμπεριπατήσω, καὶ ἔσομαι αὐτῶν θεός, καὶ αὐτοὶ ἔσονταί μου λαός.
Και με αυτές τις αντιθέσεις πάλι τα ίδια επιτυγχάνει για να καταλήξει λέγοντας:
6.17 διὸ ἐξέλθετε ἐκ μέσου αὐτῶν καὶ ἀφορίσθητε, λέγει κύριος, καὶ ἀκαθάρτου μὴ ἅπτεσθε· κἀγὼ εἰσδέξομαι ὑμᾶς, 6.18 καὶ ἔσομαι ὑμῖν εἰς πατέρα, καὶ ὑμεῖς ἔσεσθέ μοι εἰς υἱοὺς καὶ θυγατέρας, λέγει κύριος παντοκράτωρ.
Κι αφού φύγουμε από τέτοιους πειρασμούς ο Κύριος στο τέλος του δρόμου μας περιμένει με ανοιχτή την πατρική του αγκαλιά να μας δεχτεί και να μας στεφανώσει σαν υιούς και θυγατέρες.