ΠΡΟΣ ΚΟΡΙΝΘΙΟΥΣ Α΄ ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΕΝΑΤΟ
Κ 1. Οὐκ εἰμὶ ἀπόστολος; οὐκ εἰμὶ ἐλεύθερος; οὐχὶ Ἰησοῦν Χριστὸν τὸν Κύριον ἡμῶν ἑώρακα; οὐ τὸ ἔργον μου ὑμεῖς ἐστε ἐν Κυρίῳ;
Εγκωμιάζει εδώ τον εαυτό του διότι έτσι μόνο μπορούσαν να διορθωθούν οι Κορίνθιοι. Και δεν επαινεί τον εαυτό του αλόγιστα, αλλά μόνο όσο έπρεπε. Ενώ λοιπόν θα μπορούσε να πει: "εγώ προπάντων απ' όλους έπρεπε να λαμβάνω; Αλλά δεν λέει αυτό, αλλά τι; "Μήπως δεν εξουσιάζω τον εαυτό μου ως Απόστολος και ως ελεύθερος που είμαι; Ποιος μπορεί να με εμποδίσει να λάβω; Και το ότι είμαι Απόστολος και ως εκ τούτου διακαιούμαι απολαβών το αποδεικνύει ότι εσείς είστε δικό μου έργο εν Κυρίω. Προσοχή όμως, του Κυρίου και όχι δικό μου είναι αυτό το έργο.
2. εἰ ἄλλοις οὐκ εἰμὶ ἀπόστολος, ἀλλά γε ὑμῖν εἰμι· ἡ γὰρ σφραγὶς τῆς ἐμῆς ἀποστολῆς ὑμεῖς ἐστε ἐν Κυρίῳ.
Εσείς είστε η σφραγίδα της αποστολής μου. Εσείς είστε η απόδειξη ότι είμαι Απόστολος, ακόμα κι αν για άλους δεν είμαι. Και αν κάποιος θέλει να μάθει το γιατί είμαι απόστολος, εγώ τότε προβάλλω εσάς.
3. ἡ ἐμὴ ἀπολογία τοῖς ἐμὲ ἀνακρίνουσιν αὕτη ἐστί.
Και όταν εγώ απέχω ακόμη και απο τα επιτρεπόμενα, κανείς δεν είναι δίκαιο να με υποπτέυεται ως απατεώνα ή ότι εργάζομαι για τα χρήματα. Και εφόσον απέχω ακόμη και από τα επιτρεπόμενα που θα μπορούσα να λάβω, εγώ εντούτοις εθελουσίως απέχω.
4. Μὴ οὐκ ἔχομεν ἐξουσίαν φαγεῖν καὶ πιεῖν; 5. μὴ οὐκ ἔχομεν ἐξουσίαν ἀδελφὴν γυναῖκα περιάγειν, ὡς καὶ οἱ λοιποὶ ἀπόστολοι καὶ οἱ ἀδελφοὶ τοῦ Κυρίου καὶ Κηφᾶς;
Τι εννοεί εδώ; Όχι ότι δεν τρώει και δεν πίνει, αλλά δεν λαμβάνει φαγητά από τους μαθητές, αν και είχε δικαίωμα αυτό να το κάνει. Και αν ζητάς και κατώτερους και ανώτερους, υπάρχουν παραδείγματα για να δώσω. Οι αδελφοί του Κυρίου και ο Κηφάς είναι το παράδειγμα. Διότι και αυτοί ελάμβαναν τροφή από τους μαθητές τους.
6. ἢ μόνος ἐγὼ καὶ Βαρνάβας οὐκ ἔχομεν ἐξουσίαν τοῦ μὴ ἐργάζεσθαι; 7. τίς στρατεύεται ἰδίοις ὀψωνίοις ποτέ; τίς φυτεύει ἀμπελῶνα καὶ ἐκ τοῦ καρποῦ αὐτοῦ οὐκ ἐσθίει; ἢ τίς ποιμαίνει ποίμνην καὶ ἐκ τοῦ γάλακτος τῆς ποίμνης οὐκ ἐσθίει;
Και εκείνοι ήταν απόστολοι όπως και εμείς, άρα και εμείς όπως και αυτοί έχουμε δικαίωμα να μην εργαζόμαστε και να λαμβάνουμε από τους μαθητές μας.
Ποιος υπηρετεί στον στρατό με δικά του έξοδα; Και εκείνος μάχονταν, όχι απλώς απέναντι σε ανθρώπους, αλλά απέναντι και σε δαίμονες. Και οι απόστολοι δεν είναι απλώς μόνο στρατιώτες, αλλά και γεωργοί και ποιμένες και ως εκ τούτου όπως οι γεωργοί και οι ποιμένες, έτσι κι αυτοί έχουν δικαίωμα να τραφούν εκ του κόπου της ευθύνης τους. Και δεν είπε: "ποιος υπηρετεί στον στρατό και δεν πλουτίζει" και "ποιος είναι ποιμένας και δεν εμπορεύεται τα αρνιά" ή "και ποιος καλλιεργεί αμπελώνα και δεν συνάζει καρπό", αλλά έμεινε στα πολύ αναγκαία. Έτσι πρέπει να είναι και ο ιερεύς. Να αρκείται στα αναγκαία και μόνο.
8.. Μὴ κατὰ ἄνθρωπον ταῦτα λαλῶ; ἢ οὐχὶ καὶ ὁ νόμος ταῦτα λέγει;
Και δεν τα λέω αυτά ανθρωπίνως σκεπτόμενος, αλλά μπορώ να σας αποδείξω ότι αυτή είναι η γνώμη του Θεού.
9. ἐν γὰρ τῷ Μωϋσέως νόμῳ γέγραπται· οὐ φιμώσεις βοῦν ἀλοῶντα. μὴ τῶν βοῶν μέλει τῷ Θεῷ; 10. ἢ δι᾿ ἡμᾶς πάντως λέγει; δι᾿ ἡμᾶς γὰρ ἐγράφη, ὅτι ἐπ᾿ ἐλπίδι ὀφείλει ὁ ἀροτριῶν ἀροτριᾶν, καὶ ὁ ἀλοῶν τῆς ἐλπίδος αὐτοῦ μετέχειν ἐπ᾿ ἐλπίδι.
Τι θέλει να πει εδώ; - Ότι όσα λέγονται στην Παλαιά Διαθήκη για τα ζώα, κυρίως συντελλούν στην διδασκαλία των ανθρώπων. Και γι' αυτό για να μη φανεί ότι μιλά για τα βόδια προσθέτει: Και αυτό που οργώνει με ελπίδα οργώνει. Δηλαδή ο διδάσκαλος οφείλει να έχει αμοιβές για τον κόπο του. Και αυτός που αλωνίζει, δικαιούται να λάβει αμοιβή από τον αλωνισμό. Το "επ' ελπίδι" σημαίνει το μέλλον.
11. Εἰ ἡμεῖς ὑμῖν τὰ πνευματικὰ ἐσπείραμεν, μέγα εἰ ἡμεῖς ὑμῶν τὰ σαρκικὰ θερίσομεν;
Οι πιστοί λοιπόν πρέπει να παρέχουν στους διδασκάλους υλικά πράγματα για τις υπηρεσίες τους τα οποία είναι αναγκαί για τη συντήρησή τους. Και δεν είναι ίσης αξίας, το να δίνει κανείς πνεύμα και να λαμβάνει σάρκα. (δηλ. ύλη)
12. εἰ ἄλλοι τῆς ἐξουσίας ὑμῶν μετέχουσιν, οὐ μᾶλλον ἡμεῖς; ἀλλ᾿ οὐκ ἐχρησάμεθα τῇ ἐξουσίᾳ ταύτῃ, ἀλλὰ πάντα στέγομεν, ἵνα μὴ ἐγκοπήν τινα δῶμεν τῷ εὐαγγελίῳ τοῦ Χριστοῦ.
Δηλ. Αν άλλοι εξασκούν τα δικαιώματά τους προς εσάς , εμείς δεν δικαιούμαστε περισσότερο; Κι όμως αυτοί τυραννικά σας εκμεταλλεύονται και σας εξουσιάζουν, σας συμπεριφέρονται σαν δούλους, τότε εμείς δεν εν συγκρίσει μ' αυτούς δεν δικαιούμαστε περισσότερο; Αλλά φυσικά δεν χρησιμοποιήσαμε αυτό το δικαίωμά μας. Δηλ. τελικά δεν λάβαμε. Και δεν τα λέω όλα αυτά για να καρπωθώ εγώ κάτι. Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν έχουμε ανάγκη. Έχουμε και μάλιστα μεγάλη, αλλά όλα και τα πάντα υπομένουμε χάριν του Ευαγγελίου του Χριστού. (δηλ. για την κατήχησή σας) ώστε να μην σα φέρουμε κανένα εμπόδιο. Αν λοιπόν εμείς επιδείξαμε τόση φροντίδα για σας, πόσο μάλλον εσείς πρέπει να απέχετε από τα ειδωλόθυτα ώστε να μην σκανδαλίζετε τους αδυνάτους στην πίστη.
Σημείωση προς ωφέλεια: Λέει κάποιος: Να δώσει η εκκλησία στους φτωχούς. Ωραία. Κι αν δώσει η εκκλησία εσύ απαλλάσεσαι; Τι σχέση έχει αυτό με σένα;
Δηλαδή επειδή προσεύχονται οι ιερείς, εσύ απαλάσσεσαι της προσευχής; Επειδή άλλου νηστεύουν, εσύ συνεχώς θα μεθάς; Το να κάνεις ελεημοσύνη ή να νηστέψεις ή να προσευχηθείς, εσένα ωφελεί. Και αν κάποιος συκοφαντεί τους ιερείς, ο πόνος και είναι για τους ιερείς, αλλά για τους συκοφάντες. Πως παλαιότερα όλα και τα πάντα οι χριστιανοί τα θεωρούσαν κοινά; Ποια ομοιότητα υπάρχει σήμερα με αυτούς; Και αν εσύ υποπτεύεσαι ορισμένους ιερείς που πιθανόν δεν κάνουν σωστά το έργο της διακονίας τους, εσένα αυτό σε τι σε ωφελεί; Σε τι σε απαλλάσσει; Και να θέλεις να δεις το μέγεθος της περιουσίας της εκκλησίας, τότε να είσαι πρόθυμος να δεις και το πλήθος των πενήτων που βοηθιούνται καθημερινώς απ΄αυτήν. Μήπως τελικά αντιληφθείς πως το μέγεθος της περιουσίας φτάνει ίσα-ίσα ίσως δε και να μην φτάνει προς το μέγεθος των αναγκών των πτωχών; Και αν εξακολουθείς να βλέπεις τριγύρω σου διεφθαρμένους ιερείς, σκέψου πως αυτό δεν θα σε σώσει, διότι δεν θα κριθείς βάση των ενεργειών των διδασκάλων, αλλά βάση της δικής σου συμπεριφοράς. Και κανείς δεν μπορεί να χρησιμοποιήσει ως αιτία της προσωπικής του κατάπτωσης τον Ιούδα. Αλλά μάλλον δε όποιος τον μιμηθεί όχι μόνο δεν απαλλάσσεται των κατηγοριών, αλλά κατηγορείται ακόμη περισσότερο γιατί βλέποντας αυτήν την αθλιότητα δεν σωφρονίστηκε.
13. οὐκ οἴδατε ὅτι οἱ τὰ ἱερὰ ἐργαζόμενοι ἐκ τοῦ ἱεροῦ ἐσθίουσιν, οἱ τῷ θυσιαστηρίῳ προσεδρεύοντες τῷ θυσιαστηρίῳ συμμερίζονται; 14. οὕτω καὶ ὁ Κύριος διέταξε τοῖς τὸ εὐαγγέλιον καταγγέλλουσιν ἐκ τοῦ εὐαγγελίου ζῆν.
Πολλή φροντίδα καταλαμβάνει για να πείσει τους ακροατές ότι κανείς δεν εμποδίζεται να λαμβάνει χρήματα από το κήρυγμα. Και δεν είπε γι' αυτούς που τελούν τις θυσίες ή τα μυστήρια, αλλά τι είπε; Να τρέφονται από τον ναό. 'Ωστε ούτε αυτοί που λαμβάνουν από τους προσφέροντες να κατηγορούνται, ούτε αυτοί που δίδουν να υπερηφανεύονται. Ώστε αυτά που προσφέρθηκαν δεν ανήκουν πλέον στους προσφέροντες αλλά στον ναό. Δεν είπε όμως "λαμβάνουν τα προσφερόμενα" αλλά να τρέφονται από τα προσφερόμενα. Για να δείξει το μέτρο και όχι τον πλουτισμό.
15.ἐγὼ δὲ οὐδενὶ ἐχρησάμην τούτων. Οὐκ ἔγραψα δὲ ταῦτα ἵνα οὕτω γένηται ἐν ἐμοί· καλὸν γάρ μοι μᾶλλον ἀποθανεῖν ἢ τὸ καύχημά μου ἵνα τις κενώσῃ.
Και γιατί ο Παύλος δεν έλαβε; Τότε γιατί μας τα ανέφερε όλα τα παραπάνω; Μήπως Παύλε επιθυμείς να τα λάβεις στο μέλλον; -Μακριά από τέτοια σκέψη. Άλλωστε το επισημαίνει ότι δεν τα λέει αυτά για να λάβει. (Οὐκ ἔγραψα δὲ ταῦτα ἵνα οὕτω γένηται ἐν ἐμοί). Και τί λέει; -Καλύτερα να πεθάνω, παρά να ακυρώσει κανείς το καύχημά μου που είναι το ευαγγέλιο.
16. ἐὰν γὰρ εὐαγγελίζωμαι, οὐκ ἔστι μοι καύχημα· ἀνάγκη γάρ μοι ἐπίκειται· οὐαὶ δὲ μοί ἐστιν ἐὰν μὴ εὐαγγελίζωμαι· 17. εἰ γὰρ ἑκὼν τοῦτο πράσσω, μισθὸν ἔχω· εἰ δὲ ἄκων, οἰκονομίαν πεπίστευμαι. 18. τίς οὖν μοί ἐστιν ὁ μισθός; ἵνα εὐαγγελιζόμενος ἀδάπανον θήσω τὸ εὐαγγέλιον τοῦ Χριστοῦ, εἰς τὸ μὴ καταχρήσασθαι τῇ ἐξουσίᾳ μου ἐν τῷ εὐαγγελίῳ.
Αλλά το να κηρύττω δεν μου είναι καύχημα, αλλά ανάγκη. Διότι αλοίμονό μου αν δεν κηρύττω. Και το κηρύττω δωρεάν διότι αυτό ξεπερνά την φιλοτιμία. Να ένα κατόρθωμα. Και ποιος τελικά είναι ο μισθός του Παύλου; -Το να κηρύττει αδάπανα το Ευαγγέλιο.
19. Ἐλεύθερος γὰρ ὢν ἐκ πάντων πᾶσιν ἐμαυτὸν ἐδούλωσα, ἵνα τοὺς πλείονας κερδήσω·
Άλλο πάλι εδώ κατόρθωμα παρουσιάζει. Όχι μόνο δεν έλαβα, αλλά και υποδούλωσα τον εαυτό μου ποικιλόμορφα. Έτσι ώστε όχι μόνο χρήματα δεν έλαβα, αλλά υποδουλώθηκα σε όλη την οικουμένη αφού εντολή έλάβα να κηρύξω σε όλους. Κι έτσι υπερέβαλλα και έπραξα πάνω από τα διετατεταγμένα. και τι έκανε;
20. καὶ ἐγενόμην τοῖς Ἰουδαίοις ὡς Ἰουδαῖος, ἵνα Ἰουδαίους κερδήσω· τοῖς ὑπὸ νόμον ὡς ὑπὸ νόμον, ἵνα τοὺς ὑπὸ νόμον κερδήσω·
Και πως έγινε αυτό; Όταν περιέτεμε για να καταργήσει την περιτομή. Και αυτό ήταν οικονομία. Και το κατέβασμά του αυτό ήταν τελικά ανάβαση.
21. τοῖς ἀνόμοις ὡς ἄνομος, μὴ ὢν ἄνομος Θεῷ, ἀλλ᾿ ἔννομος Χριστῷ, ἵνα κερδήσω ἀνόμους· 22ἐγενόμην τοῖς ἀσθενέσιν ὡς ἀσθενής, ἵνα τοὺς ἀσθενεῖς κερδήσω· τοῖς πᾶσι γέγονα τὰ πάντα, ἵνα πάντως τινὰς σώσω.
Αυτό είναι επεξήγηση του προηγουμένου. Ή ομιλεί και για τους νέους χριστιανούς που ήταν όμως προσκολλημένοι ακόμα στον Ιουδαϊκό νόμο. Και πως το έκανε αυτό; Όταν ξυρίζονταν, όταν θυσίαζε για να δείξει έτσι συγκατάβαση και όπως είπαμε την οικονομία.
Ποιοι ήταν όμως οι εκτός νόμου; π.χ ο Κορνήλιος και άλλοι σαν αυτόν. Ίσως να υποννοεί και την ομιλία του στην Αθήνα. Και τελικά για να μην καθυστερεί με παραδείγματα λέγει: Για τους πάντες έγινα τα πάντα, χωρίς όμως να έχω προσδοκία ότι θα σώσω τους πάντες, αλλά για νασώσω τουλάχιστον λίγους.
23.Τοῦτο δὲ ποιῶ διὰ τὸ εὐαγγέλιον, ἵνα συγκοινωνὸς αὐτοῦ γένωμαι.
Και όλα αυτά τα κάνω για να συμμετέχω κι εγώ σ' αυτά που υπόσχεται το Ευαγγέλιο στους πιστούς. Είδες ταπεινοφροσύνη; Πως τοποθετεί τον εαυτό ως έναν από τους πολλούς; Και δεν τα λέει αυτά για κανέναν άλλο λόγο παρά για να προσελκύσει τους ακροατές στον αγώνα.
24.οὐκ οἴδατε ὅτι οἱ ἐν σταδίῳ τρέχοντες πάντες μὲν τρέχουσιν, εἷς δὲ λαμβάνει τὸ βραβεῖον; οὕτω τρέχετε, ἵνα καταλάβητε.
Δεν το λέει αυτό για να πει ότι ένας μόνο απ' αυτούς θα σωθεί, αλλά για να επισημάνει ότι πρέπει να καταβάλουμε μεγάλη προσπάθεια. Ακόμη δηλαδή κι αν νομίζεις ότι είσαι τέλειο ως προς τη γνώση, δεν έχεις όμως πετύχει κάθε αρετή.
25.πᾶς δὲ ὁ ἀγωνιζόμενος πάντα ἐγκρατεύεται, ἐκεῖνοι μὲν οὖν ἵνα φθαρτὸν στέφανον λάβωσιν, ἡμεῖς δὲ ἄφθαρτον.
Κι έτσι είναι δεν αρκεί ο αγωνιζόμενος σε κάτι μόνο να εγκρατεύεται, αλλά σε όλα για να νικήσει. Και στη γαστριμαργία και στη λαγνεία και στη μέθη και σε όλα γενικώς τα πάθη. Γιατί εδώ δεν θα πάρεις μόνο ένα στεφάνι, αλλά βραβεία που υπερβαίνουν ασύγκρητα όλους τους τους κόπους σου. Γιατί το στεφάνι που θα λάβεις δεν είναι φθαρτό αλλά άφθαρτο.
26. ἐγὼ τοίνυν οὕτω τρέχω, ὡς οὐκ ἀδήλως, οὕτω πυκτεύω, ὡς οὐκ ἀέρα δέρων,
Όπως έγω δεν τρέχω δίχως σκοπό όπως εσείς κάνετε, διότι εσείς εισέρχεστε και σε ειδωλολατρικούς ναούς μη γνώρίζοντες το τι κάνετε και τι τι πράττετε. Και ότι κάνω για να παραδειγματιστήτε εσεί το κάνω. Και αν ακόμη πέφτω χαμηλά με το να περιτέμνομαι ή να ξυρίζομαι για να μη σκανδαλισθήτε εσείς το κάνω. Αυτό σημαίνει το "αδήλως". Και δεν πυγμαχώ χτυπώντας στο αέρα αλλά τον διάβολο. Ενώ εσύ προς ταπου γρονθοκοπείς;
27. ἀλλ᾿ ὑποπιάζω μου τὸ σῶμα καὶ δουλαγωγῶ, μήπως ἄλλοις κηρύξας αὐτὸς ἀδόκιμος γένωμαι.
Και δεν είπε αφανίζει, αλλά σκληραγωγεί το σώμα του, διότι η σάρκα δεν είναι εχθρός του ανθρώπου ώστε να την αφανίσουμε. Και τα κάνω όλα αυτά γιατί φοβάμαι! Τι φοβάσαι Παύλε; Κι αν εσύ ο άγγελος, ο προστάτης της οικουμένης φοβάσαι μήπως αποτύχεις πνευματικά, εμείς τι να πούμε;