ΠΡΟΣ ΚΟΡΙΝΘΙΟΥΣ Α΄ ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΔΕΚΑΤΟ
1. Οὐ θέλω δὲ ὑμᾶς ἀγνοεῖν, ἀδελφοί, ὅτι οἱ πατέρες ἡμῶν πάντες ὑπὸ τὴν νεφέλην ἦσαν, καὶ πάντες διὰ τῆς θαλάσσης διῆλθον,2. καὶ πάντες εἰς τὸν Μωϋσῆν ἐβαπτίσαντο ἐν τῇ νεφέλῃ καὶ ἐν τῇ θαλάσσῃ, 3. καὶ πάντες τὸ αὐτὸ βρῶμα πνευματικὸν ἔφαγον, 4. καὶ πάντες τὸ αὐτὸ πόμα πνευματικὸν ἔπιον· ἔπινον γὰρ ἐκ πνευματικῆς ἀκολουθούσης πέτρας, ἡ δὲ πέτρα ἦν ὁ Χριστός.
Και πράγματι όλα αυτά τα αγνοούσαν οι Κορίνθιοι. Και τι πρέπει να μάθουν; Οτι ενώ οι πατέρες ήταν όλοι κάτω από την νεφέλη και ότι όλοι πέρασαν την θάλασσα πεζοί, και όλοι από τον Μωυσή ετράφησαν πνευματική τροφή κι όμως με όλους δεν ευαρεστήθηκε ο Θεός και οι περισσότεροι απ' αυτούς χάθηκαν.
Ή μάλλος τους απέκρυψε ότι όλοι χάθηκαν. Και γιατί δεν τους το' πε; Για να μη δώσει την εντύπωση ότι προφητεύει και γι' αυτούς τέτοιου είδους πανωλεθρία.
Τι σημαίνει ότι από τον Μωυσή βαπτίστηκαν; Ότι απ' αυτό έλαβαν πνευματική δύναμη και θάρρος. Κι έτσι περπάτησαν εν μέσω της θαλάσσης. Κι όπως αυτοί ετράφησαν με το μάννα εσύ τρέφεσαι τώρα με τη Θεία Κοινωνία, κι όπως εκείνοι ήπιαν νερό από την πέτρα, εσύ πίνεις το Αίμα το Ζωοδότου η δε πέτρα είναι ο Χριστός. Γιατί δεν είναι η φύση της πέτρας που έφερε έκανε το νερό να τρέξει, αλλά ο Χριστός.
5. ἀλλ᾿ οὐκ ἐν τοῖς πλείοσιν αὐτῶν εὐδόκησεν ὁ Θεός· κατεστρώθησαν γὰρ ἐν τῇ ἐρήμῳ.
Κι αν λοιπόν άπειρες φορές τους ευεργέτησε, κι αν τους έβγαλε από την δουλεία της Αιγύπτου με άπειρα θαύματα, εν τούτοις στην έρημο άπαντες έπεσαν νεκροί. Κι αυτό για να τους δείξει ότι θα έπρεπε και αυτοί να αποδειχθούν άξιοι των δωρεών του Θεού. Και τι μας αφορούν εμάς όλα αυτά; Και βέβαια έχουν σχέση με μας, γι' αυτό και παρακάτω λέει:
6. Ταῦτα δὲ τύποι ἡμῶν ἐγενήθησαν, εἰς τὸ μὴ εἶναι ἡμᾶς ἐπιθυμητὰς κακῶν, καθὼς κἀκεῖνοι ἐπεθύμησαν.
Διότι δεν υπάρχουν μόνο τύποι και προτυπώσεις δωρεών αλλά και τύποι και προτυπώσεις τιμωριών.
7. μηδὲ εἰδωλολάτραι γίνεσθε, καθώς τινες αὐτῶν, ὡς γέγραπται· ἐκάθισεν ὁ λαὸς φαγεῖν καὶ πιεῖν, καὶ ἀνέστησαν παίζειν.
Είδες πως τους ονομάζει ειδωλολάτρες; Και η αιτία της ειδωλολατρίας τους ήταν η γαστριμαργία. Ας προσέχουμε λοιπόν πολύ την γαστριμαργία μήπως κι εμείς απο κει πέσουμε.
8. μηδὲ πορνεύωμεν, καθώς τινες αὐτῶν ἐπόρνευσαν καὶ ἔπεσον ἐν μιᾷ ἡμέρᾳ εἰκοσιτρεῖς χιλιάδες.
Και γιατί μας αναφέρει μόνο την τιμωρία από την πορνεία και όχι από την ειδωλολατρία; Ίσως γιατί το μεγάλο ζήτημα των Κορινθίων ήταν η γαστριμαργία που γέννησε την πορνεία και η οποία τους οδήγησε σε ειδωλολατρικές συνήθειες.
9. μηδὲ ἐκπειράζωμεν τὸν Χριστόν, καθὼς καί τινες αὐτῶν ἐπείρασαν καὶ ὑπὸ τῶν ὄφεων ἀπώλοντο.
Με αυτό πάλι υπαινίσσεται άλλο έγκλημα. Ότι για αξιώματα αγωνίζονταν και για έπαθλα και για ανθρώπινες δόξες.
10. μηδὲ γογγύζετε, καθὼς καί τινες αὐτῶν ἐγόγγυσαν καὶ ἀπώλοντο ὑπὸ τοῦ ὀλοθρευτοῦ.
Διότι αυτό που θέλει από μας ο Θεός δεν είναι μόνο το να πάσχουμε για Κείνον, αλλά και το να υπομέννουμε με γενναιότητα όλα όσα δεινά έρχονται εναντίον μας και μάλιστα με κάθε ευχαρίστηση.
11. ταῦτα δὲ πάντα τύποι συνέβαινον ἐκείνοις, ἐγράφη δὲ πρὸς νουθεσίαν ἡμῶν, εἰς οὓς τὰ τέλη τῶν αἰώνων κατήντησεν.
Πάλι τους φοβίζει με το να ομιλεί για το τέλος και τους προετοιμάζει ώστε να περιμένουν μεγαλύτερα απ' αυτά που ήδη έγιναν. Και θα κριθούμε αυστηρότερα, διότι απολαύσαμε περισσότερα. Και είναι δίκαιο αυτό, διότι επειδή πλέον υπάρχει υπεροχή στις δωρεές και η κρίση θα είναι αυστηρότερη.
12. Ὥστε ὁ δοκῶν ἑστάναι βλεπέτω μὴ πέσῃ.
Πάλι ταπείνωσε αυτούς που νομίζουν ότι γνωρίζουν πολλά και έχουν μεγάλη ιδέα για τον εαυτό τους. Αυτός λοιπόν που έχει πεποίθηση στον εαυτό του δεν έχει ούτε καν σταθεροποιηθεί. Μη λοιπόν υπερηφανεύεσαι αν παροδικά στέκεσαι πνευματικά, αλλά να φυλάσσεσαι από την πτώση. Αλλά εμείς ούτε καν στεκόμαστε, αλλά είμαστε ήδη σε συνεχή πτώση και βρισκόμαστε μόνιμα κάτω από τη γη.
13.πειρασμὸς ὑμᾶς οὐκ εἴληφεν εἰ μὴ ἀνθρώπινος· πιστὸς δὲ ὁ Θεός, ὃς οὐκ ἐάσει ὑμᾶς πειρασθῆναι ὑπὲρ ὃ δύνασθε, ἀλλὰ ποιήσει σὺν τῷ πειρασμῷ καὶ τὴν ἔκβασιν τοῦ δύνασθαι ὑμᾶς ὑπενεγκεῖν.
Επειδή τους φόβισε παραπάνω αρκετά, τώρα τους παρακινεί λέγοντάς τους ότι δεν εδόθη δοκιμασία μεγαλύτερη απ' ότι εδόθη σε άλλους ανθρώπους. Υπάρχουν όμως πειρασμοί που υπερβαίνουν το ανθρώπινον. Ποιοι είναι αυτοί; -Όλοι αν ο Θεός δεν βοηθήσει. ΄Και το αν βοηθήσει ή όχι ο Θεός έγκειται στη δική μας διάθεση. Γι' αυτό λοιπόν ο Θεός μαζί με τη δοκιμασία δίδει και το τέλος αυτής, διότι χωρίς Εκείνον ούτε τα πλέον βατά δεν μπορούμε από μόνοι μας να διαβούμε.
14. Διόπερ, ἀγαπητοί μου, φεύγετε ἀπὸ τῆς εἰδωλολατρείας.15. ὡς φρονίμοις λέγω· κρίνατε ὑμεῖς ὅ φημι.
Και τους παραχωρεί τώρα την κρίση και τους καθίζει τώρα σε θέση δικαστή και τους κάνει από κατηγορούμενους κριτές; Γιατί; Για να τους ενθαρύνει.
16. τὸ ποτήριον τῆς εὐλογίας ὃ εὐλογοῦμεν, οὐχὶ κοινωνία τοῦ αἵματος τοῦ Χριστοῦ ἐστι; τὸν ἄρτον ὃν κλῶμεν, οὐχὶ κοινωνία τοῦ σώματος τοῦ Χριστοῦ ἐστιν;
Όταν λέγει "Ευλογία" εννοεί ευχαριστία και όταν λέμε ευχαριστία, εννοούμε τον θησαυρό της ευεργεσίας του Θεού. Και γιατί μας το αναφέρει; Για να μας δείξει ότι ενώ είχαμε ως ανθρώπινο γένος απομακρυνθεί, μας έφερε πλησίον Του, και όχι μόνο πλησίον Του, αλλά αδελφούς και συγκληρονόμους. Και κοιτάξτε με πόσο απόλυτο τρόπο βεβαιώνει και πιστοποιεί ότι το ποτήριο της ευλογίας είναι Αίμα του Χριστού. Και έχυσε το Αίμα Του ο Χριστός για να μη μείνουμε στην πλάνη αλλά με περίσσια φιλοστοργία να μπολιαστούμε στο δικό Του Αίμα. Και δεν είπε "μετέχουμε" του σώματος του Χριστού, αλλά "κοινωνούμε" για να φανερώσει την πολύ στενή συνάφεια. Και λέει τον "άρτο που κόπτουμε". Γιατί; Διότι αυτό θα το δούμε να συμβαίνει μόνο στη Θεία Ευχαριστία, ενώ αντίθετα πάνω στον Σταυρό το αντίθετο συνέβη, διότι λέγει "οστούν από αυτόν δε θα συντριβή". Αλλά αυτό που δεν έπαθε πάνω στο Σταυρό, αυτό πάσχει στην προσφορά για σένα και ανέχεται και κατακόπτεται για να μας γεμίσει όλους.
17. ὅτι εἷς ἄρτος, ἓν σῶμα οἱ πολλοί ἐσμεν· οἱ γὰρ πάντες ἐκ τοῦ ἑνὸς ἄρτου μετέχομεν.
Και πιο βαθιά ακόμη προχωρεί, λέγοντας διότι δεν λέει απλώς "κοινωνούμε", αλλά "αυτό το ίδιο το σώμα του Χριστού" γινόμαστε. Διότι τί είναι ο άρτος; -Σώμα Χριστού. Και τι γινόμαστε όταν μεταλαμβάνουμε; -Σώμα Χριστού. Και όχι πολλά σώματα, αλλά ένα σώμα. Εφόσον όμως όλοι τρεφόμαστε από τον ίδιο άρτο και το ίδιο γινόμαστε όλοι, γιατί δεν επιδεικνύουμε όλοι την ίδια αγάπη προς όλους;
18. βλέπετε τὸν Ἰσραὴλ κατὰ σάρκα· οὐχὶ οἱ ἐσθίοντες τὰς θυσίας κοινωνοὶ τοῦ θυσιαστηρίου εἰσί;
Αυτό που θέλει να πεί είναι το εξής: -"Διδαχθείτε τουλάχιστον από τα χονδροειδέστερα, ότι δηλαδή αυτοί που έτρωγαν από τις θυσίες, ήταν κοινωνοί του θυσιαστηρίου". Αλλά αυτοί δεν είχαν την τέλεια γνώση, έτσι και οποιοσδήποτε που δεν έχει την τέλεια γνώση μπορεί να γίνει κοινωνός και δαιμονικών συμποσίων αν συμεετέχει σ' αυτά. Πρόσεχε όμως, ότι για τους Ιουδαίους δεν είπε ότι κοινωνούσαν τον Θεό, αλλά ότι ήταν κοινωνοί του θυσιαστηρίου.
19. τί οὖν φημί; ὅτι εἴδωλόν τί ἐστιν; ἢ ὅτι εἰδωλόθυτόν τί ἐστιν;
Όχι ότι τα είδωλα έχουν δύναμη να κάνουν κάτι, αλλά εσείς πρέπει να τα περιφρονείτε. Και αφού πρέπει να τα περιφρονούμε, γιατί μας τα αναφέρει και μας απομακρύνεις με τόσο ζήλο απ' αυτά; - Διότι δεν σε οδηγούν στον Θεό.
20. ἀλλ᾿ ὅτι ἃ θύει τὰ ἔθνη, δαιμονίοις θύει καὶ οὐ Θεῷ· οὐ θέλω δὲ ὑμᾶς κοινωνοὺς τῶν δαιμονίων γίνεσθαι.
Μην τρέχετε λοιπόν στα αντίθετα. Μην καταντροπιάζετε την βασιλική σας καταγωγή μετέχοντας σε συμπόσια δαιμόνων. Δεν θέλω λέει, να έχετε επικοινωνία με τα δαιμόνια. και κατόπιν νομοθετεί:
21. οὐ δύνασθε ποτήριον Κυρίου πίνειν καὶ ποτήριον δαιμονίων· οὐ δύνασθε τραπέζης Κυρίου μετέχειν καὶ τραπέζης δαιμονίων.
Και για να τους απομακρύνει στη συνέχεια τους κάνει να ντραπούν:
22.ἢ παραζηλοῦμεν τὸν Κύριον; μὴ ἰσχυρότεροι αὐτοῦ ἐσμεν;
Δηλαδή, πειράζουμε τον Θεό, αν δύναται να μας τιμωρήσει και τον ερεθίζουμε με το να αποχωρούμε στου εχθρούς και να τασσώμαστε με τους αντιπάλους του.
23.Πάντα μοι ἔξεστιν, ἀλλ᾿ οὐ πάντα συμφέρει. πάντα μοι ἔξεστιν, ἀλλ᾿ οὐ πάντα οἰκοδομεῖ.
Μήπως λοιπόν αυτοκαταστρέφεσαι; Διότι αν και έχεις την εξουσία να κάνεις ό,τι θέλεις, δεν σε συμφέρουν όλα. Και το "δεν συμφέρει" εννοεί την απώλεια εκείνου που πράττει αυτά, ενώ το "δεν είναι εποικοδομητικά" υπαινίσσεται τον σκανδαλισμό των άλλων. Και γι' αυτό πρόσθεσε:
24. μηδεὶς τὸ ἑαυτοῦ ζητείτω, ἀλλὰ τὸ τοῦ ἑτέρου ἕκαστος.
Και δεν το αναπτύσσει περισσότερο αυτό, διότι παντού και με κάθε τρόπο έχει αποδείξει ότι και αυτός πουθενά δεν επιζητεί το δικό του συμφέρον.
25. Πᾶν τὸ ἐν μακέλλῳ πωλούμενον ἐσθίετε μηδὲν ἀνακρίνοντες διὰ τὴν συνείδησιν·
Τώρα τους απελευθερώνει από περιττό άγχος, λέγοντας ό, τι πωλείται στο κρεοπωλείο άφοβα να το τρώτε. 'Ωστε να μη φοβούνται μήπως από άγνοια φάγουν κάτι που δεν πρέπει. Και για να μην φτάσουν στην υπερβολή. Και αν ακόμη κάποιος από άγνοια φάγει ειδωλόθυτα, αυτά δεν πρόκειται να τον βλάψουν, διότι η φύση τους δεν εμπεριέχει τίποτα το κακό.
26. τοῦ γὰρ Κυρίου ἡ γῆ καὶ τὸ πλήρωμα αὐτῆς.
Η γη και οι καρποί και τα ζώα, όλα είναι του Κυρίου και τίποτα των δαιμόνων. Συνεπώς τίποτα δεν είναι ακάθαρτο, αλλά απεναντίας είναι ευλογημένο. Η διάθεση και η παρακοή κάνει αυτά ακάθαρτα και όχι αυτά από την φύση τους.
27. εἰ δέ τις καλεῖ ὑμᾶς τῶν ἀπίστων καὶ θέλετε πορεύεσθαι, πᾶν τὸ παρατιθέμενον ὑμῖν ἐσθίετε μηδὲν ἀνακρίνοντες διὰ τὴν συνείδησιν.
Και αυτό να το κάνουν ώστε να μη φαίνονται δειλοί και φοβισμένοι.
28. ἐὰν δέ τις ὑμῖν εἴπῃ, τοῦτο εἰδωλόθυτόν ἐστι, μὴ ἐσθίετε δι᾿ ἐκεῖνον τὸν μηνύσαντα καὶ τὴν συνείδησιν· τοῦ γὰρ Κυρίου ἡ γῆ καὶ τὸ πλήρωμα αὐτῆς.
Και αυτό όχι γιατί τα ειδολόθυτα έχουν κάποια δύναμη, αλλά επειδή είναι σιχαμερά. Και μη φάγεις λέει για την συνείδηση. ποιανού συνείδηση; Όχι τη δική σου, αλλά εκείνου που σου το είπε.
29. συνείδησιν δὲ λέγω οὐχὶ τὴν ἑαυτοῦ, ἀλλὰ τὴν τοῦ ἑτέρου. ἱνατί γὰρ ἡ ἐλευθερία μου κρίνεται ὑπὸ ἄλλης συνειδήσεως;
30. εἰ ἐγὼ χάριτι μετέχω, τί βλασφημοῦμαι ὑπὲρ οὗ ἐγὼ εὐχαριστῷ;
Και πάλι για να μην σκανδαλιστεί ο άπιστος και πει: "Αν απολαμβάνουν όλα όσα τους προσφέρονται τότε γαστρίμαργοι είναι οι χριστιανοί, γιατί αποστρέφονται μεν τους δαίμονες, τρώγουν όμως όλα όσα προσφέρθηκαν σ' αυτούς. Μη του δώσει λοιπόν την αφορμή του σκανδαλισμού.
31. Εἴτε οὖν ἐσθίετε εἴτε πίνετε εἴτε τι ποιεῖτε, πάντα εἰς δόξαν Θεοῦ ποιεῖτε.
Δηλαδή μη δίδετε καμμία αφορμή σε κανέναν. Διότι τελικά πρέπει να φωτίζουμε όχι να σκοτίζουμε.
32.ἀπρόσκοπτοι γίνεσθε καὶ Ἰουδαίοις καὶ Ἕλλησι καὶ τῇ ἐκκλησίᾳ τοῦ Θεοῦ,
Είμαστε για όλους αυτούς υπεύθυνοι να τους φωτίσουμε να μην τους σκανδαλίσουμε.
33. καθὼς κἀγὼ πάντα πᾶσιν ἀρέσκω, μὴ ζητῶν τὸ ἐμαυτοῦ συμφέρον, ἀλλὰ τὸ τῶν πολλῶν, ἵνα σωθῶσι.