ΠΡΟΣ ΚΟΡΙΝΘΙΟΥΣ Α΄ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΚΕΦ. 14

14.1 Διώκετε τὴν ἀγάπην, ζηλοῦτε δὲ τὰ πνευματικά, μᾶλλον δὲ ἵνα προφητεύητε. 14.2 ὁ γὰρ λαλῶν γλώσσῃ οὐκ ἀνθρώποις λαλεῖ ἀλλὰ θεῷ, οὐδεὶς γὰρ ἀκούει, πνεύματι δὲ λαλεῖ μυστήρια·

Γρονθοκοπεί εδώ το χάρισμα της γλωσσολαλίας διότι οι Κορίνθιοι το υπερκτιμούσαν μειώνοντας τα υπόλοιπα χαρίσματα του Αγίου Πνεύματος. Και τιμούσαν τόσο πολύ τη γλωσσολαλία διότι αυτό σαν χάρισμα δόθηκε πρώτο στους αποστόλους. Αλλά δόθηκε για συγκεκριμένο λόγο. Διότι οι Απόστολοι θα κήρυτταν παντού.

14.3 ὁ δὲ προφητεύων ἀνθρώποις λαλεῖ οἰκοδομὴν καὶ παράκλησιν καὶ παραμυθίαν. 14.4 ὁ λαλῶν γλώσσῃ ἑαυτὸν οἰκοδομεῖ· ὁ δὲ προφητεύων ἐκκλησίαν οἰκοδομεῖ. 14.5 θέλω δὲ πάντας ὑμᾶς λαλεῖν γλώσσαις, μᾶλλον δὲ ἵνα προφητεύητε· μείζων δὲ ὁ προφητεύων ἢ ὁ λαλῶν γλώσσαις, ἐκτὸς εἰ μὴ διερμηνεύῃ, ἵνα ἡ ἐκκλησία οἰκοδομὴν λάβῃ. 14.6 Νῦν δέ, ἀδελφοί, ἐὰν ἔλθω πρὸς ὑμᾶς γλώσσαις λαλῶν, τί ὑμᾶς ὠφελήσω, ἐὰν μὴ ὑμῖν λαλήσω ἢ ἐν ἀποκαλύψει ἢ ἐν γνώσει ἢ ἐν προφητείᾳ ἢ ἐν διδαχῇ;

Ακόμη λοιπόν κι αν ο ίδιος ο Παύλος ομιλούσε γλώσσες, επειδή αυτοί δεν θα καταλάβαιναν τα λόγια του δεν θα προέκυπτε καμία ωφέλεια. Η πίστη μας είναι λογική. Πρέπει λοιπόν να καταλαβαίνουμε τα λεγόμενα. Η πίστη δεν είναι θέαμα.

 14.7 ὅμως τὰ ἄψυχα φωνὴν διδόντα, εἴτε αὐλὸς εἴτε κιθάρα, ἐὰν διαστολὴν τοῖς φθόγγοις μὴ δῷ, πῶς γνωσθήσεται τὸ αὐλούμενον ἢ τὸ κιθαριζόμενον; 14.8 καὶ γὰρ ἐὰν ἄδηλον σάλπιγξ φωνὴν δῷ, τίς παρασκευάσεται εἰς πόλεμον; 14.9 οὕτως καὶ ὑμεῖς διὰ τῆς γλώσσης ἐὰν μὴ εὔσημον λόγον δῶτε, πῶς γνωσθήσεται τὸ λαλούμενον; ἔσεσθε γὰρ εἰς ἀέρα λαλοῦντες.

Είναι λοιπόν καλό και αναγκαίο το χάρισμα, αλλά θα πρέπει αυτό να συνδυάζεται με την σαφήνεια των πραγμάτων.

 14.10 τοσαῦτα εἰ τύχοι γένη φωνῶν εἰσιν ἐν κόσμῳ, καὶ οὐδὲν ἄφωνον·

Υπάρχουν τόσα είδη γλωσσών και τόσοι διάλλεκτοι, αν λοιπόν δεν γνωρίζω την γλώσσα δεν κατανοώ και το κήρυγμα.

14.11 ἐὰν οὖν μὴ εἰδῶ τὴν δύναμιν τῆς φωνῆς, ἔσομαι τῷ λαλοῦντι βάρβαρος καὶ ὁ λαλῶν ἐν ἐμοὶ βάρβαρος.

Εφόσον λοιπόν δεν μπορούμε να συννενοηθούμε παραμένουμε ξένοι ο ένας προς τον άλλον. Αλλά όχι εξαιτίας της φύσεως της γλώσσας, αλλά εξαιτίας της δικής μου άγνοιας.

14.12 οὕτως καὶ ὑμεῖς, ἐπεὶ ζηλωταί ἐστε πνευμάτων, πρὸς τὴν οἰκοδομὴν τῆς ἐκκλησίας ζητεῖτε ἵνα περισσεύητε.

Είδες τον σκοπό; «Προς οικοδομή της Εκκλησίας».Και δεν είπε «για να αποκτήσετε χαρίσματα, αλλά να σας τα δώσε ο Θεός περίσσια., δηλαδή να τα έχετε αυτά καθ’ υπερβολήν.

 14.13 διὸ ὁ λαλῶν γλώσσῃ προσευχέσθω ἵνα διερμηνεύῃ. 14.14 ἐὰν [γὰρ] προσεύχωμαι γλώσσῃ, τὸ πνεῦμά μου προσεύχεται, ὁ δὲ νοῦς μου ἄκαρπός ἐστιν.

Αυτό ακριβώς επεξηγεί εδώ. Δηλαδή ας μην είναι αρκετό μόνο σε κάποιον να μιλά γλώσσες αλλά και να τις επεξηγεί. Διότι έτσι δεν θα μένει ο νους άκαρπος.

14.15 τί οὖν ἐστιν; προσεύξομαι τῷ πνεύματι, προσεύξομαι δὲ καὶ τῷ νοΐ· ψαλῶ τῷ πνεύματι, ψαλῶ δὲ καὶ τῷ νοΐ.

Το ίδιο πάλι λέει εδώ.Να προσέυχομαι και να ψάλλω όχι μόνο με το πνεύμα μου, αλλά και με τον νου μου. Διότι αν δεν γίνει αυτό, θα προκληθεί σύγχυση.

 14.16 ἐπεὶ ἐὰν εὐλογῇς ἐν πνεύματι, ὁ ἀναπληρῶν τὸν τόπον τοῦ ἰδιώτου πῶς ἐρεῖ τὸ ᾽Αμήν ἐπὶ τῇ σῇ εὐχαριστίᾳ, ἐπειδὴ τί λέγεις οὐκ οἶδεν;

Πως λοιπόν θα πει ο απλοϊκός το «Αμην», αν δεν καταλαβαίνει τα λόγια της προσευχής; Και αυτό δεν είναι μικρή ζημιά. Διότι η λατρεία είναι λογική.

 14.17 σὺ μὲν γὰρ καλῶς εὐχαριστεῖς, ἀλλ᾽ ὁ ἕτερος οὐκ οἰκοδομεῖται

Και γιατί δεν οικομείται;- Γιατί δεν καταλαβαίνει τα λόγια.

. 14.18 εὐχαριστῶ τῷ θεῷ, πάντων ὑμῶν μᾶλλον γλώσσαις λαλῶ·

Και γιατί μας το λέει αυτό;- Για να δείξει ότι δεν περιφρονεί αυτούς κατέχουν το χάρισμα της γλωσσολαλίας. Μην υψηλοφρονείτε λοιπόν εσείς που έχετε αυτό το χάρισμα. Αφού κι εγώ το έχω και μάλιστα περισσότερο από σας.

14.19 ἀλλὰ ἐν ἐκκλησίᾳ θέλω πέντε λόγους τῷ νοΐ μου λαλῆσαι, ἵνα καὶ ἄλλους κατηχήσω, ἢ μυρίους λόγους ἐν γλώσσῃ. 14.20 ᾽Αδελφοί, μὴ παιδία γίνεσθε ταῖς φρεσίν, ἀλλὰ τῇ κακίᾳ νηπιάζετε, ταῖς δὲ φρεσὶν τέλειοι γίνεσθε.

Μη γίνεσθε ανόητοι. Τα χαρίσματα δεν είναι το παν. Να είστε νήπια εις την κακίαν, δηλαδή, να μην γνωρίζετε καν τι είναι η κακία.

 14.21 ἐν τῷ νόμῳ γέγραπται ὅτι ᾽Εν ἑτερογλώσσοις καὶ ἐν χείλεσιν ἑτέρων λαλήσω τῷ λαῷ τούτῳ, καὶ οὐδ᾽ οὕτως εἰσακούσονταί μου, λέγει κύριος.

Αν και βέβαια πουθενά δεν αναγράφεται αυτό στον νόμο. Το ότι αυτοί δεν πείστηκαν, δεν αποτελεί ευθύνη του Θεού, αλλά βέβαια είναι δικό τους έγκλημα. Παρόλα αυτά ο Θεός πράττει όσα πρέπει να πράξει.

14.22 ὥστε αἱ γλῶσσαι εἰς σημεῖόν εἰσιν οὐ τοῖς πιστεύουσιν ἀλλὰ τοῖς ἀπίστοις, ἡ δὲ προφητεία οὐ τοῖς ἀπίστοις ἀλλὰ τοῖς πιστεύουσιν.14.23 ᾽Εὰν οὖν συνέλθῃ ἡ ἐκκλησία ὅλη ἐπὶ τὸ αὐτὸ καὶ πάντες λαλῶσιν γλώσσαις, εἰσέλθωσιν δὲ ἰδιῶται ἢ ἄπιστοι, οὐκ ἐροῦσιν ὅτι μαίνεσθε; 14.24 ἐὰν δὲ πάντες προφητεύωσιν, εἰσέλθῃ δέ τις ἄπιστος ἢ ἰδιώτης, ἐλέγχεται ὑπὸ πάντων, ἀνακρίνεται ὑπὸ πάντων, 14.25 τὰ κρυπτὰ τῆς καρδίας αὐτοῦ φανερὰ γίνεται, καὶ οὕτως πεσὼν ἐπὶ πρόσωπον προσκυνήσει τῷ θεῷ, ἀπαγγέλλων ὅτι ῎Οντως ὁ θεὸς ἐν ὑμῖν ἐστιν.

Η μεν προφητεία λοιπόν είναι χρήσιμη και στον πιστό και στον άπιστο, ενώ η γλωσσολαλία όχι. Διότι η γλωσσολαλία αποτελεί σημείο προς έκπληξη των βλεπόντων, όχι προς κατήχηση. Ο πιστός όμως δεν έχει ανάγκη από σημείο αλλά από διδασκαλία. Πρόσεξε: δεν είπε ότι η προφητεία δεν είναι χρήσιμη στους άπιστους, αλλά την συγκρίνει με τον θόρυβο και τον εντυπωσιασμό που προκαλεί η γλωσσολαλία.

14.26 Τί οὖν ἐστιν, ἀδελφοί; ὅταν συνέρχησθε, ἕκαστος ψαλμὸν ἔχει, διδαχὴν ἔχει, ἀποκάλυψιν ἔχει, γλῶσσαν ἔχει, ἑρμηνείαν ἔχει· πάντα πρὸς οἰκοδομὴν γινέσθω.

Να λοιπόν ο χρυσός κανόνας που απαλάσσει από την κενοδοξία. Διότι αν δεν ήλθες να οικομήσεις τον αδελφό σου, τότε για ποιο λόγο ήρθες; Δεν με ενδιαφέρει λοιπόν το χάρισμά σου, αν αυτό δεν χρησιμοποιείται προς οικοδομή των πιστών.

 14.27 εἴτε γλώσσῃ τις λαλεῖ, κατὰ δύο ἢ τὸ πλεῖστον τρεῖς, καὶ ἀνὰ μέρος, καὶ εἷς διερμηνευέτω· 14.28 ἐὰν δὲ μὴ ᾖ διερμηνευτής, σιγάτω ἐν ἐκκλησίᾳ, ἑαυτῷ δὲ λαλείτω καὶ τῷ θεῷ.

Αν δεν υπάρχει λέει διερμηνέας, αυτός που ομιλεί γλώσσες ας σιωπά. Κι αν δεν μπορεί να σιωπήσει; -Αν δεν υπομένει να σιωπά και είναι τόσο φιλόδοξος αυτός που μιλά γλώσσες, τότε ας μιλά στον ευατό του και στο Θεό. Ώστε εδώ κι αν φαίνεται ότι επιτρέπει στην ουσία εμποδίζει προκαλώντας μεγάλη ντροπή.

 14.29 προφῆται δὲ δύο ἢ τρεῖς λαλείτωσαν, καὶ οἱ ἄλλοι διακρινέτωσαν·

Στον προφήτη δεν λέει να σιωπήσει. Αλλά θέτει ως όρο να υπάρχουν και άλλοι που θα κρίνουν, γιατί; Για να μην εισέλθει ύπουλα μεταξύ του προφήτη και των ακροατών δολοπλόκος μάντης, που θα παρερμηνεύσει τα λεγόμενα.

 14.30 ἐὰν δὲ ἄλλῳ ἀποκαλυφθῇ καθημένῳ, ὁ πρῶτος σιγάτω. 14.31 δύνασθε γὰρ καθ᾽ ἕνα πάντες προφητεύειν, ἵνα πάντες μανθάνωσιν καὶ πάντες παρακαλῶνται,

Να υπάρχει μεν σειρά, αλλά με αξιοπρέπεια και τρόπο.Και η σειρά μπορεί να αλλάξει, αλλά αν υπάρχει λόγος. Και σίγουρα θα υπάρχει λόγος εφόσον το Πνεύμα παρακίνησε τον προφήτη να μιλήσει στην κατάλληλη ώρα.

 14.32 καὶ πνεύματα προφητῶν προφήταις ὑποτάσσεται·

Γιατί το λέει αυτό; Για να παρακινήσει αυτόν που ήδη μιλούσε να σταματήσει ώστε να μην προκαλείται σύγχυση. Αυτό ακριβώς εξηγεί και παρακάτω λέγοντας: 14.33 οὐ γάρ ἐστιν ἀκαταστασίας ὁ θεὸς ἀλλὰ εἰρήνης.

14.34 ῾Ως ἐν πάσαις ταῖς ἐκκλησίαις τῶν ἁγίων, αἱ γυναῖκες ἐν ταῖς ἐκκλησίαις σιγάτωσαν, οὐ γὰρ ἐπιτρέπεται αὐταῖς λαλεῖν· ἀλλὰ ὑποτασσέσθωσαν, καθὼς καὶ ὁ νόμος λέγει.

Και πολύ σωστά. Διότι αν αυτοί που έχουν χαρίσματα πρέπει να σιωπούν και να μην δημιουργούν ταραχή, πόσο μάλλον οι γυναίκες. Και που  το λέει αυτό ο νόμος; -Εκεί που  λέει πως θα είσαι εξαρτημένη από τον άνδρα σου. Και αυτός θα είναι ο κύριός σου. Αν λοιπόν αυτό ισχύει προς τους άνδρες, τότε αυτό ισχύει πολύ περισσότερο ως προς τους διδασκάλους της εκκλησίας.

14.35 εἰ δέ τι μαθεῖν θέλουσιν, ἐν οἴκῳ τοὺς ἰδίους ἄνδρας ἐπερωτάτωσαν, αἰσχρὸν γάρ ἐστιν γυναικὶ λαλεῖν ἐν ἐκκλησίᾳ.

Όχι μόνο λοιπόν δεν πρέπει να μιλούν μέσα στην εκκλησία, αλλά ούτε και να ρωτούν. Και γιατί έθεσε τόση υποταγή; Δίότι είναι κάπως ασθενέστερη η γυναίκα και πιο «ελαφρυά» απ’ ότι ο άνδρας.

14.36 ἢ ἀφ᾽ ὑμῶν ὁ λόγος τοῦ θεοῦ ἐξῆλθεν, ἢ εἰς ὑμᾶς μόνους κατήντησεν;

Και παρουσίασε εδώ και άλλες εκκλησίες οι οποίες ήδη τηρούν αυτόν τον νόμο.

14.37 Εἴ τις δοκεῖ προφήτης εἶναι ἢ πνευματικός, ἐπιγινωσκέτω ἃ γράφω ὑμῖν ὅτι κυρίου ἐστὶν ἐντολή· 14.38 εἰ δέ τις ἀγνοεῖ, ἀγνοεῖται.

Και το λέει αυτό, για να δείξει ότι δεν αναγκάζει, αλλά αποσκοπεί στο συμφέρον τους.

14.39 ὥστε, ἀδελφοί [μου], ζηλοῦτε τὸ προφητεύειν, καὶ τὸ λαλεῖν μὴ κωλύετε γλώσσαις·

Και επανήλθε και πάλι στα προηγούμενα, για να μη νομίζει κανείς ότι ξέφυγε από το θέμα.

14.40 πάντα δὲ εὐσχημόνως καὶ κατὰ τάξιν γινέσθω.

Και εν τέλει κτυπά και πάλι αυτούς που θέλουν να προκαλούν αταξία στην εκκλησία.

*Γι’ αυτούς που λένε ότι δεν προσέχουν στην εκκλησία διότι δεν καταλαβαίνουν: Γι’ αυτό πρέπει να προσέχεις διότι αν αυτό που σου είναι ασαφές δεν σου ξυπνά τη ψυχή, πολύ περισσότερο δεν θα πρόσεχες αν σου ήταν όλα σαφή. Διότι γι’ αυτό δεν είναι όλα σαφή, για να μη πέσεις σε αμέλεια και οκνηρία, ούτε είναι όλα ασαφή για να μη κυριευθείς από απόγνωση. Δεν γνωρίζεις αυτά που λέγονται; Προσευχήσου για να μάθεις.