ΠΡΟΣ ΚΟΡΙΝΘΙΟΥΣ Α΄ ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΔΕΚΑΤΟ ΕΚΤΟ
16.1 Περὶ δὲ τῆς λογείας τῆς εἰς τοὺς ἁγίους, ὥσπερ διέταξα ταῖς ἐκκλησίαις τῆς Γαλατίας, οὕτως καὶ ὑμεῖς ποιήσατε.
Και τους βαζει σε μέτρο σύγκρισης όχι με μια πόλη, αλλά με ολόκληρο έθνος για να τους κινητοποιήσει ώστε να μη φανούν κατώτεροι από τους Γαλάτες. Τι όρισε λοιπόν σ’ εκείνους ώστε να το μιμηθούν και οι κορίνθιοι;
16.2 κατὰ μίαν σαββάτου ἕκαστος ὑμῶν παρ᾽ ἑαυτῷ τιθέτω θησαυρίζων ὅ τι ἐὰν εὐοδῶται, ἵνα μὴ ὅταν ἔλθω τότε λογεῖαι γίνωνται.
Επειδη το Σάββατο ήταν η μέρα του Κυρίου, ήταν λοιπόν μία καλή ευκαιρία για να παρακινηθεί κανείς στην ελεημοσύνη. Άλλωστε ήταν και αργία κάτι που ευνοούσε την πνευματική εργασία. Και λέει «ο καθένας από σας» ώστε να μη διαχωρίζει στην ελεημοσύνη πλούσιους και φτωχούς, αλλά όλοι να πράττουν αυτήν την αρετή. Και δεν είπε ας τα φέρετε στην εκκλησία, για να μη ντρέπονται αυτοί που έβαλαν λιγότερα. Αλλά όταν συγκεντρωθούν όλα μαζί να τα φέρουν στην εκκλησία όταν εκείνος θα τους επισκέπτονταν. Και δεν είπε να βάζει κανείς κάτι στην άκρη απ’ όσα τουπερισσεύουν, αλλά ανάλογα με το πόσα του έδωσε ο Θεός.
Και γιατί τους παρακινεί να τα μαζεύουν τα χρήματα λίγα λιγα; - Για να μη γίνονται λέει έρανοι όταν έλθω.
16.3 ὅταν δὲ παραγένωμαι, οὓς ἐὰν δοκιμάσητε, δι᾽ ἐπιστολῶν τούτους πέμψω ἀπενεγκεῖν τὴν χάριν ὑμῶν εἰς ᾽Ιερουσαλήμ·
Δεν είπε ο δείνα και ο δείνα, αλλά αυτούς που εσείς θα εκλέξετε κι αυτό για να απαλλάξει το έργο από κάθε υποψία.
16.4 ἐὰν δὲ ἄξιον ᾖ τοῦ κἀμὲ πορεύεσθαι, σὺν ἐμοὶ πορεύσονται.
Και εδώ τους παρακινεί στην γενναιοδωρία. Εάν δηλαδή είναι τόσο το ποσό ώστε να χρειάζεται και η δική μου παρουσία, τότε θα είμαι παρόν.
16.5 ᾽Ελεύσομαι δὲ πρὸς ὑμᾶς ὅταν Μακεδονίαν διέλθω, Μακεδονίαν γὰρ διέρχομαι·
Το είχε ξαναπει αυτό, αλλά τότε με θυμό. Τώρα με επιείκια ώστε να να ποθήσου την εκεί παρουσία του.
16.6 πρὸς ὑμᾶς δὲ τυχὸν παραμενῶ ἢ καὶ παραχειμάσω, ἵνα ὑμεῖς με προπέμψητε οὗ ἐὰν πορεύωμαι. 16.7 οὐ θέλω γὰρ ὑμᾶς ἄρτι ἐν παρόδῳ ἰδεῖν, ἐλπίζω γὰρ χρόνον τινὰ ἐπιμεῖναι πρὸς ὑμᾶς, ἐὰν ὁ κύριος ἐπιτρέψῃ.
Δεν είναι για μένα αγγαρία να έρθω να σας δω. Ουτε θα έρθω σαν περαστικός, αλλά θα έρθω σε σας για να καθίσω όλο το καλοκαίρι μαζί σας. Την επιστολή αυτήν την έγραψε στην Έφεσο περίοδο χειμώνος.
16.8 ἐπιμενῶ δὲ ἐν ᾽Εφέσῳ ἕως τῆς πεντηκοστῆς·
Και τους δίνει ακριβή αναφορά για το που βρίσκεται και μέχρι πότε θα παραμείνει εκεί για να τους δείξει ότι τους μιλά σαν φίλος.
16.9 θύρα γάρ μοι ἀνέῳγεν μεγάλη καὶ ἐνεργής, καὶ ἀντικείμενοι πολλοί.
Αφού όμως είναι μεγάλη η θύρα, πως υπάρχουν εκεί τόσο πολλοί εχθροί; Γι’ αυτό ακριβώς. Επειδή είναι μεγάλη η πίστη. Τι σημαίνει μεγάλη θύρα; -πολλοί άνθρωποι που ήταν έτοιμοι να πιστέψουν. Γι’ αυτό και ο διάβολος επιτίθονταν έντονα.
16.10 ᾽Εὰν δὲ ἔλθῃ Τιμόθεος, βλέπετε ἵνα ἀφόβως γένηται πρὸς ὑμᾶς, τὸ γὰρ ἔργον κυρίου ἐργάζεται ὡς κἀγώ·
Μάλλον επρόκειτο ο Τιμόθεος να τους επιπλήξει για όσα και ο Παύλος τους έγραφε. Αλλά εκείνοι βλέποντας την καταγωγή του και τη χαμηλή του μόρφωση ήταν πιθανόν να τον περιφρονήσουν. Γι’ αυτό τους λέει «το έργο του Κυρίου κατεργάζεται». Αλλά τι τους είπε να κάνουν; 16.11 μή τις οὖν αὐτὸν ἐξουθενήσῃ. προπέμψατε δὲ αὐτὸν ἐν εἰρήνῃ, ἵνα ἔλθῃ πρός με, ἐκδέχομαι γὰρ αὐτὸν μετὰ τῶν ἀδελφῶν.
Τον περιμένω τους λέει, ώστε προσέξτε καλά γιατί θα μάθω το πώς θα του συμπεριφερθείτε.
16.12 Περὶ δὲ ᾽Απολλῶ τοῦ ἀδελφοῦ, πολλὰ παρεκάλεσα αὐτὸν ἵνα ἔλθῃ πρὸς ὑμᾶς μετὰ τῶν ἀδελφῶν· καὶ πάντως οὐκ ἦν θέλημα ἵνα νῦν ἔλθῃ, ἐλεύσεται δὲ ὅταν εὐκαιρήσῃ.
Ο Απολλώ μάλλον ήταν και πιο μορφωμένος και μεγαλύτερος σε ηλικία από τον Τιμόθεο. Δεν ήθελε λέει αυτός να έλθει τώρα όχι για άλλο λόγο, αλλά γιατί δεν ευκαιρούσε.
16.13 Γρηγορεῖτε, στήκετε ἐν τῇ πίστει, ἀνδρίζεσθε, κραταιοῦσθε·
Καλοί και χρήσιμοι είναι οι δάσκαλοι, αλλά δεν αρκούν αν εμείς είμαστε ράθυμοι. Γι’ αυτό εδώ δευκύει το φρόνημα που πρέπει να έχουν οι χριστιανοί.
16.14 πάντα ὑμῶν ἐν ἀγάπῃ γινέσθω.
Και πράγματι, αν υπήρχε η αγάπη μεταξύ των κορινθίων, δεν θα είχαν φτάσει σε όλες αυτές τις έχθρες. Δεν θα είχαν χωριστεί σε «στρατόπεδα» εγώ του Παύλου εσύ του Απολλώ. Δεν θα κατέφευγαν σε κοσμικά δικαστήρια για λύσουν τις διαφορές τους, δεν θα υπήρχε ματαιοδοξία και τόσα άλλα…
16.15 Παρακαλῶ δὲ ὑμᾶς, ἀδελφοί· οἴδατε τὴν οἰκίαν Στεφανᾶ, ὅτι ἐστὶν ἀπαρχὴ τῆς ᾽Αχαΐας καὶ εἰς διακονίαν τοῖς ἁγίοις ἔταξαν ἑαυτούς·
Δεν είναι μικρός έπαινος να έρθει κανείς πρώτος στον Χριστό, όπως εδώ έκανε ο Στεφανάς και η οικογένειά του.
16.16 ἵνα καὶ ὑμεῖς ὑποτάσσησθε τοῖς τοιούτοις καὶ παντὶ τῷ συνεργοῦντι καὶ κοπιῶντι.
Και παροτρύνει τους κορινθίους να γίνουν συνεργοί στο έργο αυτής της οικογένειας. Όχι μόνο να τους ακούν και να τους εμπιστεύονται, αλλά και να συνδράμουν σ’ αυτούς οικονομικά προς το κοινό καλό. Και όχι μόνο ασφαλώς στην οικογένεια του Στεφανά, αλλά και σε όσους είναι τέτοιοι.
16.17 χαίρω δὲ ἐπὶ τῇ παρουσίᾳ Στεφανᾶ καὶ Φορτουνάτου καὶ ᾽Αχαϊκοῦ, ὅτι τὸ ὑμέτερον ὑστέρημα οὗτοι ἀνεπλήρωσαν, 16.18 ἀνέπαυσαν γὰρ τὸ ἐμὸν πνεῦμα καὶ τὸ ὑμῶν. ἐπιγινώσκετε οὖν τοὺς τοιούτους.
Απ΄αυτούς ενημερώθηκε για τις πνευματικές πτώσεις των κορινθίων. Αλλά αυτοί ενήργησαν ως πνευματικοί πατέρες από ενδιαφέρον και όχι από άλλη διάθεση.
16.19 ᾽Ασπάζονται ὑμᾶς αἱ ἐκκλησίαι τῆς ᾽Ασίας.
Πάντοτε συγκεντρώνει και συνενώνει τα μέλη της εκκλησίας διά του ασπασμού.
ἀσπάζεται ὑμᾶς ἐν κυρίῳ πολλὰ ᾽Ακύλας καὶ Πρίσκα σὺν τῇ κατ᾽ οἶκον αὐτῶν ἐκκλησίᾳ.
Επειδή σ’ αυτούς έμεινε ως σκηνοποιός.
16.20 ἀσπάζονται ὑμᾶς οἱ ἀδελφοὶ πάντες. ᾽Ασπάσασθε ἀλλήλους ἐν φιλήματι ἁγίῳ.
Αυτή την προτροπή για το άγιο φίλημα μόνο σε αυτήν την επιστολή φέρει. Γιατί; -Διότι είχαν έρθει μεταξύ τους μεγάλη διάσταση οι χριστιανοί.
16.21 ῾Ο ἀσπασμὸς τῇ ἐμῇ χειρὶ Παύλου.
Δείχνει με αυτή τη φράση την επιμέλεια και το ενδιαφέρον με το οποίο εγράφη αυτή η επιστολή.
16.22 εἴ τις οὐ φιλεῖ τὸν κύριον, ἤτω ἀνάθεμα. Μαραν αθα.
Με αυτό το λόγο τους φόβησε που κάνουν το σώμα τους μέλη πόρνης.
Τι σημαίνει μαραν αθά; Και γιατί στην Εβραϊκή; -Επειδή αιτία όλων των κακών είναι η υπερηφάνεια, αυτήν την υπερηφάνεια την προκαλούσε η κοσμική σοφία και αυτή ήταν η κορωνίδα των κακών. Για να ταπεινώσει αυτή δεν χρησιμοποιεί την ελληνική αλλά την εβραϊκή γλώσσα. Μαραναθά σημαίνει ο Κύριός μας ήρθε. Και το λέει αυτό για να βεβαιώσει το κήρυγμα και για να τους ντροπιάσει. Δηλαδή ο Κύριος κατέβηκε τόσο για μας κι εσείς στέκεστε ακόμα στα ίδια;
16.23 ἡ χάρις τοῦ κυρίου ᾽Ιησοῦ μεθ᾽ ὑμῶν. 16.24 ἡ ἀγάπη μου μετὰ πάντων ὑμῶν ἐν Χριστῷ ᾽Ιησοῦ.
Ο δάσκαλος δεν διδάσκει μόνο, αλλά και εύχεται. Τα λόγια λοιπόν που σας είπα δεν είναι λόγια θυμού και οργής αλλά πατρικού ενδιαφέροντος.