ΠΡΟΛΟΓΟΣ

          Ο Ιωάννης ο Χρυσόστομος έχει ερμηνέψει  όλες τις επιστολές του αποστόλου Παύλου.

          Στην προς Ρωμαίους επιστολή αφιέρωσε 33 ομιλίες, που εκφωνήθηκαν στην Αντιόχεια στα 392 μ.Χ

          Η προς Ρωμαίους επιστολή δεν γράφτηκε από τον Παύλο πριν απ’ όλες τις άλλες επιστολές του όπως νομίζουν πολλοί, αλλά πριν απ’ όλες αυτές που γράφηκαν από τη Ρώμη.

          Προγενέστερη απ’ όλες τις επιστολές φέρεται να είναι η προς Θεσσαλονικείς και αμέσως μετά έγραψε προς τους Κορινθίους.

          Από την Ρώμη έγραψε στους Φιλιππησίους και στους Εβραίους και στον Τιμόθεο η οποία και φαίνεται να είναι η τελευταία επιστολή που έγραψε ο Παύλος μέσα από τα δεσμά της φυλακής και αυτό φαίνεται από τέλος της «Γιατί εγώ τώρα θυσιάζομαι» και «ο καιρός της αναχώρησής μου από τον κόσμο πλησιάζει».

           Αλλά και η προς Φιλήμονα επιστολή και αυτή προς το τέλος συνεγράφη και μάλιστα σε βαθιά γηρατειά γι’ αυτό και έλεγε: «Σαν Παύλος ηλικιωμένος, τώρα όμως και φυλακισμένος για χάρη του Ιησού Χριστού». Τούτη όμως είναι προγενέστερη από την προς Κολασσαείς.

          Η δε επιστολή προς Γαλάτες είναι επίσης προγενέστερη χρονιά από την προς Ρωμαίους.

          Εάν όμως στα βιβλία όλες αυτές έχουν διαφορετική σειρά και όχι χρονική και τούτο δεν είναι παράξενο, αφού οι δώδεκα προφήτες αν και δεν είναι χρονικά ο ένας ύστερα από τον άλλο, αλλά απέχουν πολύ μεταξύ τους, βρίσκονται στη σειρά των βιβλίων ο ένας ύστερα από τον άλλο.

           Και αν ρωτήσει κανείς γιατί ασχολούμαστε με όλα αυτά και το πότε συγγράφηκαν οι επιστολές, και αυτό έχει την αιτία του. Διότι στην αρχή του κηρύγματος ο μέγας Παύλος είναι περισσότερο συγκαταβατικός στη συνέχεια όμως και όσο η μάθηση προχωρά τελειεί τον λόγο.

          Ας μάθουμε λοιπόν από τον Παύλο ότι ούτε η αμάθεια, ούτε η έλλειψη μόρφωσης εμποδίζουν από την διδασκαλία, αλλά η νωθρότητα και ο ύπνος. Αφού λοιπόν αποτινάξουμε αυτόν τον ύπνο, ας ασχοληθούμε με κάθε φροντίδα με τα συγγενικά μας μέλη, για να απολαύσουμε και εδώ μεγάλη γαλήνη, διορθώνοντας τους συγγενείς μας σύμφωνα με τον φόβο του Θεού, και για να απολαύσουμε και στην άλλη ζωή άπειρα αγαθά, με τη χάρη και τη φιλανθρωπία του Κυρίου μας Ιησού Χριστού, μέσω του οποίου και μαζί με τον οποίο ανήκει η δόξα στον Πατέρα, συγχρόνως και στο Άγιο Πνεύμα, τώρα και πάντοτε και στους αιώνες των αιώνων. Αμήν.