ΠΡΑΞΕΙΣ ΤΩΝ ΑΠΟΣΤΟΛΩΝ ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΠΕΜΠΤΟ (Ε΄)
ΠΡΑΞΕΙΣ ΤΩΝ ΑΠΟΣΤΟΛΩΝ ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΠΕΜΠΤΟ (Ε΄)
1 Ανήρ δέ τις ᾿Ανανίας ὀνόματι σὺν Σαπφείρῃ τῇ γυναικὶ αὐτοῦ ἐπώλησε κτῆμα 2 καὶ ἐνοσφίσατο ἀπὸ τῆς τιμῆς, συνειδυίας καὶ τῆς γυναικὸς αὐτοῦ, καὶ ἐνέγκας μέρος τι παρὰ τοὺς πόδας τῶν ἀποστόλων ἔθηκεν.
Ο Ανανίας μαζί με τη γυναίκα του Σαπφείρα πούλησε ένα χωράφι και ένα μέρος από το ανατίτιμο το κράτησε και έφερε μπροστά στα στα πόδια των Αποστόλων τα υπόλοιπα χρήματα.
3 εἶπε δὲ Πέτρος· ᾿Ανανία, διατί ἐπλήρωσεν ὁ σατανᾶς τὴν καρδίαν σου, ψεύσασθαί σε τὸ Πνεῦμα τὸ ῞Αγιον καὶ νοσφίσασθαι ἀπὸ τῆς τιμῆς τοῦ χωρίου;
Πρόσεχε ότι και τώρα και γίνεται μεγάλο θαύμα και μάλιστα μαγελύτερο από το προηγούμενο.
4 οὐχὶ μένον σοι ἔμενε καὶ πραθὲν ἐν τῇ σῇ ἐξουσίᾳ ὑπῆρχε; τί ὅτι ἔθου ἐν τῇ καρδίᾳ σου τὸ πρᾶγμα τοῦτο; οὐκ ἐψεύσω ἀνθρώποις, ἀλλὰ τῷ Θεῷ.
Γιατί δέχτηκες στην καρδιά σου αυτό το πράγμα; Διότι δεν είπες ψέμματα σε αναθ΄ρωπους αλλά στον ίδιο τον Θεό.
5 ἀκούων δὲ ὁ ᾿Ανανίας τοὺς λόγους τούτους πεσὼν ἐξέψυξε, καὶ ἐγένετο φόβος μέγας ἐπὶ πάντας τοὺς ἀκούοντας ταῦτα.
Από τον θάνατό του, από την γνώση των σκέψεων και από τα όσα έγιναν κρυφά κατέλαβε μαγάλος φόβος όλους όσους είδαν και άκουσαν αυτά.
Και θα πείς τώρα ότι πολύ σκληρά τιμωρήθηκε. Μη λες τέτοια πράγματα διότι ο Ανανίας τιμωρήθηκε για ιεροσυλία. Ποια ήταν η ιεροσυλία; Ότι έλαβε από τα χρήματα τα οποία προηγουμένως είχαν γίνει ιερά. Και πλέον δεν του ανήκαν. Και θα πεις μα τώρα δεν συμβαίνει αυτό. –Κι όμως συμβαίνει παρότι δεν συμβαίνει αμέσως η τιμωρία. Μήπως εμποδίστηκες Ανανία να πουλήσεις ο χωράφι σου και να το κάνεις τα χρήματα ότι εσύ θέλεις; -Όχι. Όμως αφού παραχώρησες το χωράφι σου στην Εκκλησία στη συνέχεια πήρες μερίδιο απ’ αυτό. Και στην Παλαιά Διαθήκη έγινε κάτι παρόμοιο, όταν ο Χαρμί έκλεψε το αφιέρωμά του. Η ιεροσυλία είναι λοιπόν πολύ φοβερό πράγμα.
Και ο Ιούδας ήταν ιερόσυλος αλλά αυτό δεν σκανδάλισε τους μαθητές. Βλέπεις πόσα κακά προξενεί η επιθυμία των χρημάτων;
6 ἀναστάντες δὲ οἱ νεώτεροι συνέστειλαν αὐτὸν καὶ ἐξενέγκαντες ἔθαψαν. 7 ᾿Εγένετο δὲ ὡς ὡρῶν τριῶν διάστημα καὶ ἡ γυνὴ αὐτοῦ, μὴ εἰδυῖα τὸ γεγονός, εἰσῆλθεν. 8 ἀπεκρίθη δὲ αὐτῇ ὁ Πέτρος· εἰπέ μοι, εἰ τοσούτου τὸ χωρίον ἀπέδοσθε; ἡ δὲ εἶπε· ναί, τοσούτου. 9 ὁ δὲ Πέτρος εἶπε πρὸς αὐτήν· τί ὅτι συνεφωνήθη ὑμῖν πειράσαι τὸ Πνεῦμα Κυρίου; ἰδοὺ οἱ πόδες τῶν θαψάντων τὸν ἄνδρα σου ἐπὶ τῇ θύρᾳ καὶ ἐξοίσουσί σε. 10 ἔπεσε δὲ παραχρῆμα παρὰ τοὺς πόδας αὐτοῦ καὶ ἐξέψυξεν· εἰσελθόντες δὲ οἱ νεανίσκοι εὗρον αὐτὴν νεκράν, καὶ ἐξενέγκαντες ἔθαψαν πρὸς τὸν ἄνδρα αὐτῆς.
11 καὶ ἐγένετο φόβος μέγας ἐφ᾿ ὅλην τὴν ἐκκλησίαν καὶ ἐπὶ πάντας τοὺς ἀκούοντας ταῦτα.
Η πολλή πόρωση δεν άφησε αυτή αυτή να αποβάλλει την ενοχοποίηση, αλλά αποκρίθηκε με πολλή αυθάδεια διότι νόμιζε ότι μιλούσε με κοινό άνθρωπο. Το φοβερό είναι ότι με κοινή απόφαση έφθασαν στην αμαρτία. Γι’ αυτό και ο Πέτρος της είπε: «Γιατί έγινε συμφωνία μεταξύ σας να δοκιμάσετε το Πνεύμα το Άγιο»;
Μετά τα γεγονότα αυτά οι Απόστολοι έκαναν πολλά θαύματα:
12 Διὰ δὲ τῶν χειρῶν τῶν ἀποστόλων ἐγίνετο σημεῖα καὶ τέρατα ἐν τῷ λαῷ πολλά· καὶ ἦσαν ὁμοθυμαδὸν ἅπαντες ἐν τῇ στοᾷ Σολομῶντος· 13 τῶν δὲ λοιπῶν οὐδεὶς ἐτόλμα κολλᾶσθαι αὐτοῖς, ἀλλ᾿ ἐμεγάλυνεν αὐτοὺς ὁ λαός·
Ο Πέτρος ήταν πλέον αυστηρός τιμωρώντας και ελέγχοντας και τις σκέψεις και τα πλήθη περισσότερο τον πλησίαζαν και εξαιτίας των θαυμάτων και εξαιτίς της πρώτης και της δεύτερης και της τρίτης ομιλίας που έκανε. Το δε τελευταίο θαύμα ήταν διπλό. Διότι αφενός μεν έλεγξε τις σκέψεις του Ανανία και της Σεπφώρας και από την άλλη ο τρόπος με τον οποίο πέθαναν και οι δύο με πρόσταγμα του Πέτρου.
Κι αν πει κάποιος «ξ’έρω πολλούς που έκαναν τα ίδια και χειρότερα από τον Ανανία και τη σύζυγό του κι όμως δεν είδα να τιμωρούνται¨τότε εσύ μη νομίζεις ότι αυτοί συγχωρήθηκαν αλλά επρόκειτο περισσότερο να τιμωρηθούν. Ώστε αυτοί που διαπράττουν πταίσματα πολλά πρέπει να φοβούνται και να τα΄ρεμουν περισσότερο όταν δεν τιμωρούνται, παρά όταν τιμωρούνται διότι αυξάνει σ’ αυτούν η τιμωρία με την ατιμωρησία και την μακροθυμία του Θεού. Μη ξεχνάς ότι αν και γίνονται πολλά όμοια με την εποχή του κατακλυσμού, ακατακλυσμός δεν γίνεται διότι έχει απηληθεί γέεννα και τιμωρία, πολλοί δε διαπράττουν αμαρτήματα όμοια με εκείνα των Σοδόμων, αλλά δεν έπεσε φωτιά σαν βροχή διότι έχει ετοιμασθεί πύρινος ποταμός. Πολλοί επίσης τόλμησαν τα του Φαραώ, αλλά δεν έπαθαν τα του Φαραώ, ούτε καταποντίστηκαν στην Ερυθρά θάλασσα διότι αναμένει αυτούς το πέλαγος της αβύσσου όπου η τιμωρία δεν συνοδεύεται από την αναισθησία, ούτε είναι δυνατόν να αποπνιγούν, αλλά φθείρονται περισσότερο τιμωρούμενοι, τηγανιζόμενοι, απαγχονιζόμενοι.
14 μᾶλλον δὲ προσετίθεντο πιστεύοντες τῷ Κυρίῳ πλήθη ἀνδρῶν τε καὶ γυναικῶν, 15 ὥστε κατὰ τὰς πλατείας ἐκφέρειν τοὺς ἀσθενεῖς καὶ τιθέναι ἐπὶ κλινῶν καὶ κραβάττων, ἵνα ἐρχομένου Πέτρου κἂν ἡ σκιὰ ἐπισκιάσῃ τινὶ αὐτῶν.
Αυτό δε συνέβη επί των ημερών του Χριστού εκπληρώνονατας στην ουσία τα λόγια του Χριστού: «Εκείνος που πιστεύει σε μένα, τα έργα που κάνω εγώ, θα τα κάνει, θα τα κάνει και εκείνος, αλλά και μεγαλύτερα απ’ αυτά θα κάνει» (Ιω. 14,12)
16 συνήρχετο δὲ καὶ τὸ πλῆθος τῶν πέριξ πόλεων εἰς ῾Ιερουσαλὴμ φέροντες ἀσθενεῖς καὶ ὀχλουμένους ὑπὸ πνευμάτων ἀκαθάρτων, οἵτινες ἐθεραπεύοντο ἅπαντες.
Συ όμως πρόσεχε παρακαλώ πως όλος ο βίος αυτών υφαίνεται με τα ανατίθετα όπως, πρώτη λύπη δοκίμασαν για την ανάληψη του Χριστού, έπειτα χαρά για την κάθοδο και επιφοίτηση του Αγίου Πνεύματος, πάλι λύπη για τους χλευασμούς που δέχονταν, έπειτα χαρά για τους πιστούς και το θαύμα, πάλι λύπη για τη σύλληψή τους, έπειτα δε χαρά με την απολογία. Εδώ πάλι λύπη και χαρά μαζί.
17 ᾿Αναστὰς δὲ ὁ ἀρχιερεὺς καὶ πάντες οἱ σὺν αὐτῷ, ἡ οὖσα αἵρεσις τῶν Σαδδουκαίων, ἐπλήσθησαν ζήλου 18 καὶ ἐπέβαλον τὰς χεῖρας αὐτῶν ἐπὶ τοὺς ἀποστόλους, καὶ ἔθεντο αὐτοὺς ἐν τηρήσει δημοσίᾳ.
Δεν υπάρχει τίποτα θρασύτερο ούτε τολμηρότερο από την κακία. Από πείρα αφού έμαθαν την ανδρεία αυτών από εκείνα που επιχείρησαν προηγουμένως, παρά ταύτα όμως επιχειρούν ξανά και πάλι συγκεντρώνονται εναντίον τους. Συνέλαβαν λοιπόν και πάλι του Αποστόλους και τους έρριψαν στη φυλακή.
19 ἄγγελος δὲ Κυρίου διὰ τῆς νυκτὸς ἤνοιξε τὰς θύρας τῆς φυλακῆς, ἐξαγαγών τε αὐτοὺς εἶπε· 20 πορεύεσθε, καὶ σταθέντες λαλεῖτε ἐν τῷ ἱερῷ τῷ λαῷ πάντα τὰ ρήματα τῆς ζωῆς ταύτης.
Τούτο έγινε και για παρηγοριά εκείνων και για ωφέλεια και διδασκαλία αυτών. Και πρόσεχε ότι εκείνο που έγινε στην περίπτωση του Χριστού, αυτό γίνεται και τώρα. Διότι όπως όταν ο Χριστός Αναστήθηκε δεν άφησε να δουν το πώς (διότι ήταν ανάξιοι να δουν αυτήν). Έτσι τώρα και εδώ δεν βλέπουν οι Ιουδαίοι το εξήλθαν, αλλά είδαν αυτά που επακολούθησαν. Και τι είδαν; Τους φύλακε να στέκονται έξω από την φυλακή, την δε φυλακή κλεισμένη με λουκέτα απαραβίαστα και τους Απος΄τλους έξω να κηρύττουν!
21 ἀκούσαντες δὲ εἰσῆλθον ὑπὸ τὸν ὄρθρον εἰς τὸ ἱερὸν καὶ ἐδίδασκον. παραγενόμενος δὲ ὁ ἀρχιερεὺς καὶ οἱ σὺν αὐτῷ συνεκάλεσαν τὸ συνέδριον καὶ πᾶσαν τὴν γερουσίαν τῶν υἱῶν ᾿Ισραήλ. καὶ ἀπέστειλαν εἰς τὸ δεσμωτήριον ἀχθῆναι αὐτούς. 22 οἱ δὲ ὑπηρέται παραγενόμενοι οὐχ εὗρον αὐτοὺς ἐν τῇ φυλακῇ, ἀναστρέψαντες δὲ ἀπήγγειλαν 23 λέγοντες ὅτι τὸ μὲν δεσμωτήριον εὕρομεν κεκλεισμένον ἐν πάσῃ ἀσφαλείᾳ καὶ τοὺς φύλακας ἑστῶτας πρὸ τῶν θυρῶν, ἀνοίξαντες δὲ ἔσω οὐδένα εὕρομεν.
Διπλή ασφάλεια και εδώ όπως και στον τάφο του Χριστού, και η σφραγίδα και οι άνθρωποι. Βλέπε πως ήταν θεομάχοι. Πες μου, αυτά που έγιναν σ’ αυτούς ήταν ανθρώπινα; Ποιος έβγαλε αυτούς έξω ενώ οι φύλακες στέκονταν μπροστά στις θύρες;
24 ὡς δὲ ἤκουσαν τοὺς λόγους τούτους ὅ τε ἱερεὺς καὶ ὁ στρατηγὸς τοῦ ἱεροῦ καὶ οἱ ἀρχιερεῖς, διηπόρουν περὶ αὐτῶν τί ἂν γένοιτο τοῦτο. 25 παραγενόμενος δέ τις ἀπήγγειλεν αὐτοῖς ὅτι ἰδοὺ οἱ ἄνδρες, οὓς ἔθεσθε ἐν τῇ φυλακῇ, εἰσὶν ἐν τῷ ἱερῷ ἑστῶτες καὶ διδάσκοντες τὸν λαόν. 26 τότε ἀπελθὼν ὁ στρατηγὸς σὺν τοῖς ὑπηρέταις ἤγαγεν αὐτοὺς οὐ μετὰ βίας· ἐφοβοῦντο γὰρ τὸν λαόν, ἵνα μὴ λιθασθῶσιν·
Πω, πω! Ανοησία! Φοβούνταν λέει τον όχλο. Διότι σε τι ωφελούσε αυτούς ο όχλος; Έπρεπε να φοβηθούν τον Θεό, αυτοί όμως πιο πολύ φοβήθηκαν τον όχλο…
27 ἀγαγόντες δὲ αὐτοὺς ἔστησαν ἐν τῷ συνεδρίῳ. καὶ ἐπηρώτησεν αὐτοὺς ὁ ἀρχιερεὺς
28 λέγων· οὐ παραγγελίᾳ παρηγγείλαμεν ὑμῖν μὴ διδάσκειν ἐπὶ τῷ ὀνόματι τούτῳ; καὶ ἰδοὺ πεπληρώκατε τὴν ῾Ιερουσαλὴμ τῆς διδαχῆς ὑμῶν, καὶ βούλεσθε ἐπαγαγεῖν ἐφ᾿ ἡμᾶς τὸ αἷμα τοῦ ἀνθρώπου τούτου.
Τι απαντούν τότε οι Απόστολοι; Πάλι με επιείκια τους διδάσκουν αν και βέβαια ήταν δυνατόν να πουν: «ποιοι είστε εσείς που διατάσσετε τα αντίθετα προς τα του Θεού»; Αλλά τι λέγουν;
29 ἀποκριθεὶς δὲ Πέτρος καὶ οἱ ἀπόστολοι εἶπον· πειθαρχεῖν δεῖ Θεῷ μᾶλλον ἢ ἀνθρώποις.
Πολλή η φιλοσοφία και τέτοια, με την οποία αποδεικνύεται ότι αυτοί μάχονται τον Θεό.
30 ὁ Θεὸς τῶν πατέρων ἡμῶν ἤγειρεν ᾿Ιησοῦν, ὃν ὑμεῖς διεχειρίσασθε κρεμάσαντες ἐπὶ ξύλου· 31 τοῦτον ὁ Θεὸς ἀρχηγὸν καὶ σωτῆρα ὕψωσε τῇ δεξιᾷ αὐτοῦ δοῦναι μετάνοιαν τῷ ᾿Ισραὴλ καὶ ἄφεσιν ἁμαρτιῶν.
Και πρόσεχε στον Πατέρα και πάλι ανέθεσε το πάν για να μη φανεί ότι είναι ξένος του Πατρός. Και πρόσεχε ποιο το κέρδος: «Για να δώσει μετάνοια στους απογόνους του Ισραήλ».
Μεγάλο το θάρρος . Έπειτα για να κάνει πλέον τον λόγο αξιόπιστο πρόσθεσε:
32 καὶ ἡμεῖς ἐσμεν αὐτοῦ μάρτυρες τῶν ρημάτων τούτων, καὶ τὸ Πνεῦμα δὲ τὸ ῞Αγιον ὃ ἔδωκεν ὁ Θεὸς τοῖς πειθαρχοῦσιν αὐτῷ.
Βλέπεις πως χρησιμοποιούν όχι μόνο τη δική τους μαρτυρία, αλλά και αυτή του Αγίου Πνεύματος. Και δεν είπαν «Αυτό που έδωσε σε μας», αλλά «Σε εκείνους που πειθαρχούν σ’ αυτόν». Συγχρόνως μετριάζουν την ένταση λέγοντας ότι και αυτοί είναι δυνατόν να λάβουν το Άγιο Πνεύμα.
33 οἱ δὲ ἀκούσαντες διεπρίοντο καὶ ἐβουλεύοντο ἀνελεῖν αὐτούς.
Βλέπε και πάλι την υπερβολή της κακίας. Διότι έτιζαν λέει τα δόντια τους από αγανάκτηση ενώ έπρεπε να καταπλαγούν με όσα άκουσαν.
Άθλιε! Ακούς για άφεση αμαρτιών και ότι δεν ζητεί τιμωρία και θέλεις να φονεύσεις;
34 ᾿Αναστὰς δέ τις ἐν τῷ συνεδρίῳ Φαρισαῖος ὀνόματι Γαμαλιήλ, νομοδιδάσκαλος τίμιος παντὶ τῷ λαῷ, ἐκέλευσεν ἔξω βραχύ τι τοὺς ἀποστόλους ποιῆσαι,
Αυτός ο Γαμαλιήλ ήταν διδάσκαλος του Παύλου. Και είναι άξιο να απορεί κανείς πως και αν και είχε την ικανότητα να κρίνει και ήταν νομομαθής, δεν είχε ακόμη πιστέψει. Δεν είναι δυνατόν αυτός να έμεινε τελείως άπιστος. Και γίνεται φανερό αυτό από τα λόγια του, με τα οποία συμβουλεύει. Διότι λέγει: «Διέταξε να βγάλουν για λίγο έξω από την αίθουσα του Αποστόλους». Πρόσεχε τη σύνεση της ομιλίας του και ποως τους κάνει αμέσως να φοβηθούν. Για να μην τον υποπτευθούν, ότι έχει τις ίδιες αντιλήψεις και ιδέες με εκείνους, συζητεί σαν να έχει την ίδια γνώμη και δεν χρησιμοποιεί μεγάλη αυστηρότητα στα λόγια του, αλλά ωσάν να είναι μεθυσμένοι από θυμό λέει: 35 εἶπέ τε πρὸς αὐτούς· ἄνδρες ᾿Ισραηλῖται, προσέχετε ἑαυτοῖς ἐπὶ τοῖς ἀνθρώποις τούτοις τί μέλλετε πράσσειν. 36 πρὸ γὰρ τούτων τῶν ἡμερῶν ἀνέστη Θευδᾶς, λέγων εἶναί τινα ἑαυτόν, ᾧ προσεκλίθη ἀριθμὸς ἀνδρῶν ὡσεὶ τετρακοσίων· ὃς ἀνῃρέθη, καὶ πάντες ὅσοι ἐπείθοντο αὐτῷ διελύθησαν καὶ ἐγένοντο εἰς οὐδέν.
Με παραδείγματα τους σωφρονίζει και κατόπιν παρουσιάζει εκείνον που απέσπασε προς το μέρος του περισσότερους, παρηγορόντας αυτούς. Πριν δηλαδή αναφέρει τα απραδείγματα λέει: «προσέχετε τους εαυτούς» και αφού ανέφερε τα παραδείγματα αποφαίνεται: «Και στην περίπτωση λοιπόν αυτή, σας συμβουλεύω, απομακρυνθείτε από τους ανθρώπους αυτούς».
37 μετὰ τοῦτον ἀνέστη ᾿Ιούδας ὁ Γαλιλαῖος ἐν ταῖς ἡμέραις τῆς ἀπογραφῆς καὶ ἀπέστησε λαὸν ἱκανὸν ὀπίσω αὐτοῦ· κἀκεῖνος ἀπώλετο, καὶ πάντες ὅσοι ἐπείθοντο αὐτῷ διεσκορπίσθησαν. 38 καὶ τὰ νῦν λέγω ὑμῖν, ἀπόστητε ἀπὸ τῶν ἀνθρώπων τούτων καὶ ἐάσατε αὐτούς· ὅτι ἐὰν ᾖ ἐξ ἀνθρώπων ἡ βουλὴ αὕτη ἢ τὸ ἔργον τοῦτο, καταλυθήσεται· 39 εἰ δὲ ἐκ Θεοῦ ἐστιν, οὐ δύνασθε καταλῦσαι αὐτό, μή ποτε καὶ θεομάχοι εὑρεθῆτε.
Σαν να έλεγε: Συγκρατηθείτε και αν και αυτοί από μόνοι τους συγκρότησαν ομάδα, τίποτα δεν θα εμποδίσει και αυτοί να διαλυθούν «μήπως δε βρεθείτε και θεομάχοι» και αποτρέπει αυτούς προβάλλοντας το αδύνατο και το ανωφελές.
Έτσι λοιπόν ο λόγος φάνηκε συνετός και πείστηκαν, ώστε να μην φονεύσουν τους Αποστόλους, αλλά μόνο να τους μαστιγώσουν διότι λέει: 40 ἐπείσθησαν δὲ αὐτῷ, καὶ προσκαλεσάμενοι τοὺς ἀποστόλους δείραντες παρήγγειλαν μὴ λαλεῖν ἐπὶ τῷ ὀνόματι τοῦ ᾿Ιησοῦ, καὶ ἀπέλυσαν αὐτούς. 41 οἱ μὲν οὖν ἐπορεύοντο χαίροντες ἀπὸ προσώπου τοῦ συνεδρίου, ὅτι ὑπὲρ τοῦ ὀνόματος αὐτοῦ κατηξιώθησαν ἀτιμασθῆναι· 42 πᾶσαν τε ἡμέραν ἐν τῷ ἱερῷ καὶ κατ᾿ οἶκον οὐκ ἐπαύοντο διδάσκοντες καὶ εὐαγγελιζόμενοι ᾿Ιησοῦν τὸν Χριστόν.
Πρόσεχε μετά από πόσα θαύματα μαστιγώθηκαν και αξιώθηκαν να κακοποιηθούν για χάρη του ονόματος του Ιησού Χριστού.