Κατά Ματθαίον Ευαγγέλιο κεφάλαιο Δ΄

1 Τότε ὁ ᾿Ιησοῦς ἀνήχθη εἰς τὴν ἔρημον ὑπὸ τοῦ Πνεύματος πειρασθῆναι ὑπὸ τοῦ διαβόλου,

Πότε; Μετά την βάπτισή Του έφυγε στην έρημο. Με ποιο σκοπό; Να πειρασθεί υπό του διαβόλου. Και πως λέει σε μας να παρακαλούμε ώστε να μη εισέλθουμε εις πειρασμό, ενώ εκείνος  βγαίνει τώρα στην έρημο να πολεμήσει ανοιχτά τον διάβολο; Απάντηση: Δεν πήγε μόνος Του, αλλά οδηγήθηκε υπό του Πνεύματος.

2 καὶ νηστεύσας ἡμέρας τεσσαράκοντα καὶ νύκτας τεσσαράκοντα ὕστερον ἐπείνασε. 

3 καὶ προσελθὼν αὐτῷ ὁ πειράζων εἶπεν· εἰ υἱὸς εἶ τοῦ Θεοῦ, εἰπὲ ἵνα οἱ λίθοι οὗτοι ἄρτοι γένωνται. 

Πότε τον προσέγγισε ο διάβολος; Μήπως όσο νήστευε; Όχι. Για να μας δείξει ότι η νηστεία είναι τρομερό όπλο κατά του διαβόλου. Τον προσέγγισε μετά την ολοκλήρωση της νηστείας Του.

Γιατί νήστεψε σαράντα μέρες, δεν θα μπορούσε περισσότερο; Ασφαλώς και μπορούσε, όμως δεν θέλησε να πειράξει τον λογισμό μας ότι πρόκειται για κάτι που υπερβαίνει την ανθρώπινη φύση. Ο διάβολος τον πειράζει εξ’ αρχής λέγοντας αυτό που τον ενδιέφερε να μάθει. Αν είναι Υιός του Θεού. Και γι’ αυτό τον προκαλεί να μετατρέψει τους λίθους σε ψωμί. Με ποιο σκοπό; Για να πειστεί βλέποντας το θαύμα και να πιστέψει; ‘Όχι. Ούτως ή άλλως δεν θα πίστευε. Τον προκαλεί για να τον εκνευρίσει. Όμως ο Χριστός με πραότητα του απαντά:

4 ὁ δὲ ἀποκριθεὶς εἶπε· γέγραπται, οὐκ ἐπ᾿ ἄρτῳ μόνῳ ζήσεται ἄνθρωπος, ἀλλ᾿ ἐπὶ παντὶ ρήματι ἐκπορευομένῳ διὰ στόματος Θεοῦ. 

Ο διάβολος όμως επανέρχεται:

5 Τότε παραλαμβάνει αὐτὸν ὁ διάβολος εἰς τὴν ἁγίαν πόλιν, καὶ ἵστησιν αὐτὸν ἐπὶ τὸ πτερύγιον τοῦ ἱεροῦ 

6 καὶ λέγει αὐτῷ· εἰ υἱὸς εἶ τοῦ Θεοῦ, βάλε σεαυτόν κάτω· γέγραπται γὰρ ὅτι τοῖς ἀγγέλοις αὐτοῦ ἐντελεῖται περὶ σοῦ, καὶ ἐπὶ χειρῶν ἀροῦσί σε, μήποτε προσκόψῃς πρὸς λίθον τὸν πόδα σου. 

Ο διάβολος εδώ ψεύδεται. Δεν υπάρχει κάτι τέτοιο στην γραφή που να αφορά τον Μεσσία. Χρησιμοποιεί πάλι το ίδιο επιχείρημα: «Αν είσαι Υιός του Θεού». Επιπλέον θα πρέπει να αναφέρουμε ότι ο Θεός δεν ρίπτεται, ούτε ρίπτει άλλους σε πτώση, αλλά αντιθέτως ανορθώνει. Παρόλα αυτά με πραότητα του απαντά:

7 ἔφη αὐτῷ ὁ ᾿Ιησοῦς· πάλιν γέγραπται, οὐκ ἐκπειράσεις Κύριον τὸν Θεόν σου. 

8 Πάλιν παραλαμβάνει αὐτὸν ὁ διάβολος εἰς ὄρος ὑψηλὸν λίαν καὶ δείκνυσιν αὐτῷ πάσας τὰς βασιλείας τοῦ κόσμου καὶ τὴν δόξαν αὐτῶν 

9 καὶ λέγει αὐτῷ· ταῦτα πάντα σοι δώσω, ἐὰν πεσὼν προσκυνήσῃς μοι. 

10 τότε λέγει αὐτῷ ὁ ᾿Ιησοῦς· ὕπαγε ὀπίσω μου, σατανᾶ· γέγραπται γάρ, Κύριον τὸν Θεόν σου προσκυνήσεις καὶ αὐτῷ μόνῳ λατρεύσεις. 

Ο Χριστός λοιπόν μας δείχνει τον τρόπο με τον οποίο και εμείς θα πρέπει να αντιμετωπίσουμε κάθε είδους επίθεση του διαβόλου. Με πραότητα και επιείκεια. Όχι με εκνευρισμό, όχι με οργή και βεβιασμένες επιδεικτικές κινήσεις. Μήπως δεν θα μπορούσε να μετατρέψει τις πέτρες σε ψωμί; Μήπως δεν θα μπορούσε να προσγειωθεί ομαλά από τους γκρεμούς; Ασφαλώς και θα μπορούσε. Όμως για να μάθουμε και εμείς, ότι δεν πρέπει να ενεργούμε βεβιασμένα και χωρίς λόγο ακόμη και όταν έχουμε την δυνατότητα να κάνουμε κάτι, ακόμη και όταν μπορούμε και όροι να μετακινήσουμε… Ο διάβολος νικάται με την πραότητα και την ηρεμία. Έτσι νίκησε ο Κύριος τον διάβολο:

11 Τότε ἀφίησιν αὐτὸν ὁ διάβολος, καὶ ἰδοὺ ἄγγελοι προσῆλθον καὶ διηκόνουν αὐτῷ. 

Μετά την νίκη του άγγελοι προσήλθαν σ’ Αυτόν για να τον υπηρετούν. Έτσι γίνεται και σε μας μετά από μία πνευματική νίκη κατά του διαβόλου!