ΚΑΤΑ ΙΩΑΝΝΗΝ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΕΙΚΟΣΤΟ ΠΡΩΤΟ (ΚΑ΄)

2019-06-11 18:53

1 Μετά ταῦτα ἐφανέρωσεν ἑαυτὸν πάλιν ὁ ᾿Ιησοῦς τοῖς μαθηταῖς ἐπὶ τῆς θαλάσσης τῆς Τιβεριάδος·

Βλέπεις ότι δεν συναναστρέφεται συνεχώς αυτούς, ούτε ακριβώς όπως προηγουμένως; Εφανερώθη λοιπόν την εσπέραν και έφυγε, έπειτα μετά από οκτώ μέρες φανερώθηκε πάλι άλλη μία φορά και πάλι έφυγε, έπειτα μετά από αυτά φανερώθηκε στην λίμνη  και πάλι φοβήθηκαν οι μαθητες. Τι σημαίνει δε το «εφανέρωσεν»; - Από αυτό είναι φανερό ότι δεν ήταν ορατός, εάν δε έκανε παραχώρηση εξαιτίας της ανθρώπινης αδυναμίας, επειδή πλέον το σώμα Του ήταν άφθαρτο και επεδέχετο βλάβη. Διατί δε θυμήθηκε τον τόπο; -Για να δείξει ότι αφαίρεσε από τους μαθητές το μεγαλύτερο μέρος του φόβου, ώστε πλέον από την οικία να βγαίνουν και να πηγαίνουν παντού.

ἐφανέρωσε δὲ οὕτως. 2 ἦσαν ὁμοῦ Σίμων Πέτρος, καὶ Θωμᾶς ὁ λεγόμενος Δίδυμος, καὶ Ναθαναὴλ ὁ ἀπὸ Κανᾶ τῆς Γαλιλαίας, καὶ οἱ τοῦ Ζεβεδαίου, καὶ ἄλλοι ἐκ τῶν μαθητῶν αὐτοῦ δύο. 3 λέγει αὐτοῖς Σίμων Πέτρος· ὑπάγω ἁλιεύειν. λέγουσιν αὐτῷ· ἐρχόμεθα καὶ ἡμεῖς σὺν σοί. ἐξῆλθον καὶ ἐνέβησαν εἰς τὸ πλοῖον εὐθύς, καὶ ἐν ἐκείνῃ τῇ νυκτὶ ἐπίασαν οὐδέν.

Μη έχοντας λοιπόν τίποτα να κάνουν ασχολούνταν με την αλιεία και αυτό το έκαναν κατά τη νύχτα. Διότι ακόμη δεν είχε έρθει το Πνέυμα σ’ αυτούς και δεν είχαν αναλάβει επισήμως το έργο τους, γι’ αυτό και ασχολούνταν με την παλιά τους τέχνη. Και ψάρευαν κατά την νύχτα επειδή ακόμη είχαν τον φόβο των Ιουδαίων.

4 πρωΐας δὲ ἤδη γενομένης ἔστη ὁ ᾿Ιησοῦς εἰς τὸν αἰγιαλόν· οὐ μέντοι ᾔδεισαν οἱ μαθηταὶ ὅτι ᾿Ιησοῦς ἐστι. 5 λέγει οὖν αὐτοῖς ὁ ᾿Ιησοῦς· παιδία, μή τι προσφάγιον ἔχετε; ἀπεκρίθησαν αὐτῷ· οὔ. 6 ὁ δὲ εἶπεν αὐτοῖς· βάλετε εἰς τὰ δεξιὰ μέρη τοῦ πλοίου τὸ δίκτυον, καὶ εὑρήσετε. ἔβαλον οὖν, καὶ οὐκέτι αὐτὸ ἑλκύσαι ἴσχυσαν ἀπὸ τοῦ πλήθους τῶν ἰχθύων. 7 λέγει οὖν ὁ μαθητὴς ἐκεῖνος, ὃν ἠγάπα ὁ ᾿Ιησοῦς, τῷ Πέτρῳ· ὁ Κύριός ἐστι. Σίμων οὖν Πέτρος ἀκούσας ὅτι ὁ Κύριός ἐστι, τὸν ἐπενδύτην διεζώσατο· ἦν γὰρ γυμνός· καὶ ἔβαλεν ἑαυτὸν εἰς τὴν θάλασσαν· 8 οἱ δὲ ἄλλοι μαθηταὶ τῷ πλοιαρίῳ ἦλθον· οὐ γὰρ ἦσαν μακρὰν ἀπὸ τῆς γῆς, ἀλλ' ὡς ἀπὸ πηχῶν διακοσίων, σύροντες τὸ δίκτυον τῶν ἰχθύων. 9 ὡς οὖν ἀπέβησαν εἰς τὴν γῆν, βλέπουσιν ἀνθρακιὰν κειμένην καὶ ὀψάριον ἐπικείμενον καὶ ἄρτον.

Κατ’ αρχήν συνομιλεί μαζί τους με πιο ανθρώπινο τρόπο, σαν να επρόκειτο να αγοράσει κάτι από αυτούς. Οι μαθητές δεν Τον αναγνώρισαν. Μόλις όμως κατάλαβαν ότι ο «Κύριος εστί» πάλι οι μαθητές Πέτρος και Ιωάννης δείχνουν τα ιδιαίτερα γνωρίσματα του χαρακτήρα τους. Διότι ο μεν Πέτρος ήταν θερμότερος, ενώ ο Ιωάννης πνευματικά ανώτερος. Και ο μεν πρώτος ήταν πιο ορμητικός, ενώ ο άλλος πιο διορατικός. Γι’ αυτό ο Ιωάννης πρώτος γνώρισε τον Ιησού, ενώ ο Πέτρος ήλθε προς αυτόν καθόσον δεν ήταν τυχαία τα θαύματ που έγιναν. Ποια δε ήταν τα όσα συνέβησαν; -Πρώτον μεν ότι πιάστηκαν πολλά ψάρια, έπειτα ότι δεν σχίστηκε το δίχτυ, ύστερα ότι βράθηκαν κάρβουνα αναμμένα πριν αποβιβαστούν από το πλοίο και το ψάρι επάνω στα κάρβουν και άρτος. Διότι δεν τα δημιούργησε όλα από προυπάρχουσα ύλη όπως έκανε προηγουμένως και προ του σταυρού. Μόλις λοιπόν τον γνώρισε ο Πέτρος τα έρριψε όλα κάτω και τα ψάρια και τα δίχτυα και φόρεσε τον χιτώνα του. Βλέπεις την ντροπή και τον πόθο του; και δεν περίμενε να φτάσει το πλοίο στην ακτή, αλλά έφτασε κολυμπώντας.

 10 λέγει αὐτοῖς ὁ ᾿Ιησοῦς· ἐνέγκατε ἀπὸ τῶν ὀψαρίων ὧν ἐπιάσατε νῦν. 11 ἀνέβη Σίμων Πέτρος καὶ εἵλκυσε τὸ δίκτυον ἐπὶ τῆς γῆς, μεστὸν ἰχθύων μεγάλων ἑκατὸν πεντήκοντα τριῶν· καὶ τοσούτων ὄντων οὐκ ἐσχίσθη τὸ δίκτυον. 12 λέγει αὐτοῖς ὁ ᾿Ιησοῦς· δεῦτε ἀριστήσατε. οὐδεὶς δὲ ἐτόλμα τῶν μαθητῶν ἐξετάσαι αὐτὸν σὺ τίς εἶ, εἰδότες ὅτι ὁ Κύριός ἐστιν.

Κανείς λέει δεν τολμούσε πλέον να ρωτήσει διότι δεν είχαν πλέον την  ίδια παρρησία, ούτε το ίδιο θάρρος, ούτε τον πλησίαζαν πλέον ομιλούντες προς αυτόν, αλλά με σιωπή και πολύ φόβο και συνεσταλμένοι κάθονταν και τον πρόσεχαν διότι γνώριζαν ότι είναι ο Κύριος. Έβλεπαν όμως την μορφή Του ότι ήταν διαφορετική και τους προξενούσε αυτό μεγάλη κατάπληξη και ήθελαν να τον ρωτήσουν γι’ αυτήν, αλλά ο φόβος και το ότι γνώριζαν ότι δεν είναι κάποιος άλλος αλλά ο ίδιος, τους έκανε να αποφύγουν την ερώτηση και μόνο έτρωγαν τα όσα τους δημιούργησε με πολύ μεγάλη εξουσία.

 13 ἔρχεται οὖν ὁ ᾿Ιησοῦς καὶ λαμβάνει τὸν ἄρτον καὶ δίδωσιν αὐτοῖς καὶ τὸ ὀψάριον ὁμοίως. 14 Τοῦτο ἤδη τρίτον ἐφανερώθη ὁ ᾿Ιησοῦς τοῖς μαθηταῖς αὐτοῦ ἐγερθεὶς ἐκ νεκρῶν.

Και αυτή τη φορά δεν στρέφει πλέον το βλέμμα Του στον ουρανό, ούτε κάνει εκείνα τα ανθρώπινα, δεικνύοντας ότι εκείνα έγιναν από συγκατάβαση. Επειδή δε δεν συνανατρέφονταν συνεχώς αυτούς λέει ο Ευαγγελιστής ότι αυτή ήταν η Τρίτη φανέρωσή Του από τότε που αναστήθηκε εκ νεκρών.

Εδώ ο Ιωάννης δεν αναφέρει ότι έφαγε μαζί τους, αλλά ο Λουκάς σε άλλη περίπτωση λέει «συνανεστρέφετο και συνέτρωγε μαζί τους» (πραξ. 1,6). Το πώς δε γίνονταν αυτό δεν μπορούμε εμείς να το πούμε. Διότι αυτά γίνονταν με κάποιο παραδοξότερο τρόπο, όχι επειδή είχε η φύση Του πλέον ανάγκη από τροφή, αλλά το έκανε από συγκατάβαση προς απόδειξη της αναστάσεώς Του.

15 ῞Οτε οὖν ἠρίστησαν, λέγει τῷ Σίμωνι Πέτρῳ ὁ ᾿Ιησοῦς· Σίμων ᾿Ιωνᾶ, ἀγαπᾷς με πλεῖον τούτων; λέγει αὐτῷ· ναί, Κύριε, σὺ οἶδας ὅτι φιλῶ σε.

Πολλά είναι εκείνα που μπορούν να μας δώσουν παρρησία προς τον Θεό και να μας καταστήσουν λαμπρούς και διακεκριμένους, εκείνο όμως που κατ’ εξοχήν περισσότερο από όλα μας παρέχει την ουράνιο εύνοια είναι η φροντίδα για τον πλησίον. Πράγμα που βέβαια και ο Χριστός απαιτεί από τον Πέτρο. Και γιατί άραγε παραβλέποντας τους άλλου συνομιλεί ο Ιησούς με τον Πέτρο; - Ήταν ξεχωριστός μεταξύ των Αποστόλων και στόμα των μαθητών και κορυφαίος του χορού. Γι’ αυτό τον λόγο και ο Παύλος ανέβηκε τότε στα Ιεροσόλυμα για να εκθέσει τα γεγονότα σ’ αυτόν παρά στους άλλους.

Συγχρόνως δε δεικνύοντας ο Χριστός στον Πέτρο ότι πρέπει να έχει θάρρος εις το εξής, αφού η άρνησή του αποκαταστάθηκε, εμπιστεύεται σ’ αυτόν την προστασία των αδελφών. Και την μεν άρνηση δεν την αναφέρει, ούτε κατηγορεί το γεγονός, λέγει δε, «εάν με αγαπάς , γίνε προστάτης των αδελφών και την θερμή αγάπη που έδειχνες με κάθε τρόπο και για την οποία ένοιωθες αγαλλίαση, τώρα δείξε την, και την ψυχή που έλεγες ότι θα θυσιάσεις προς χάριν μου, αυτήν δώσε υπέρ των δικών μου προβάτων».

λέγει αὐτῷ· βόσκε τὰ ἀρνία μου. 16 λέγει αὐτῷ πάλιν δεύτερον· Σίμων ᾿Ιωνᾶ, ἀγαπᾷς με; λέγει αὐτῷ· ναί, Κύριε, σὺ οἶδας ὅτι φιλῶ σε. λέγει αὐτῷ· ποίμαινε τὰ πρόβατά μου. 17 λέγει αὐτῷ τὸ τρίτον· Σίμων ᾿Ιωνᾶ, φιλεῖς με; ἐλυπήθη ὁ Πέτρος ὅτι εἶπεν αὐτῷ τὸ τρίτον, φιλεῖς με, καὶ εἶπεν αὐτῷ· Κύριε, σὺ πάντα οἶδας, σὺ γινώσκεις ὅτι φιλῶ σε.

Αφού λοιπόν ρωτήθηκε μία και δεύτεη φορά και συνεταρ΄ζχθη, πάλι φοβούμενος τα προηγούμενα (καθ’ όσον τότε επιμένοντας στην γνώμη του αποδεικνύονταν στη συνέχεια μη ικανός να την πραγματοποιήσει) γι’ αυτό πάλι καταφεύγει σ’ Αυτόν διότι οι λόγοι του «Συ τα γνωρίζεις όλα» σημαίνει τα παρόντα και τα μέλλοντα.

Βλέπεις πως έγινε καλύτερος και σωφρονέστερος, χωρίς πλέον να αυθαδιάζει και να αντιλέγει; Διότι δια τούτο ταράχθηκε «μήπως εγώ νομίζω μεν πως σε αγαπώ όπως προηγουμένως το ίδιο νόμιζα και επέμενα στη γνώμη μου, αλλά αποδείχθηκε ότι τελικά δεν μπόρεσα αυτά που υποσχέθηκα να πραγματοποιήσω».

Για Τρίτη λοιπόν φορά ο Ιησούς τον ρωτά το ίδιο πράγμα και για Τρίτη φορά διατάσσει τα ίδια, δεικνύοντας πόση σημασία δίδει στην προστασία των προβάτων και ότι αυτό προ πάντων είναι δείγμα της αγάπης σ’ Αυτόν.

Αφού δε είπε περί της αγάπης σ΄Αυτόν, προλέγει και το μαρτύριο του Πέτρου.

 λέγει αὐτῷ ὁ ᾿Ιησοῦς· βόσκε τὰ πρόβατά μου. 18 ἀμὴν ἀμὴν λέγω σοι, ὅτε ἦς νεώτερος, ἐζώννυες σεαυτὸν καὶ περιεπάτεις ὅπου ἤθελες· ὅταν δὲ γηράσῃς, ἐκτενεῖς τὰς χεῖράς σου, καὶ ἄλλος σε ζώσει, καὶ οἴσει ὅπου οὐ θέλεις.

Τι σημαίνει το «όπου ου θέλεις»; -Εννοεί την συμπάθεια της φύσεως και της σαρκός την ανάγκη και ότι η ψυχή αποχωρίζεται από το σώμα χωρίς να το θέλει. Ώστε αν και η θέλησή του ήταν ρωμαλέα, αλλά όμως και έτσι η φύση αποδεικνύεται ανίσχυρη. Διότι κανείς δεν εγκαταλείπει το σώμα με απάθεια. Καθ’ όσον ο Θεός το ρύθμισε σύμφωνα με τα συμφέροντά μας ,ώστε να μην συμβαίνουν πολλοί βίαιοι θάνατοι. Διότι αν ο διάβολος το κατόρθωνε αυτό και οδηγούσε άπειρους σεγκρεμούς και θάραθρα, εάν δεν ήταν τόσο μεγάλη η επιθυμία του σώματος προς την ψυχή, τότε από την τυχαία λύπη οι περισσότεροι θα ορμούσαν στην αυτοκτονία. Το «όπου ου θέλεις»  λοιπόν φανερώνει την φυσική συμπάθεια.

Πως όμως είπε «όταν ήσουν νεότερος», πάλι λέγει, «»όταν δε γηράσεις»; -Με αυτό βέβαια δείχνει ότι τότε δεν ήταν νέος και πράγματι δεν ήταν, όμως ούτε και γέρος ήταν, αλλά άνδρας τέλειος. Για ποιο λοιπόν υπενθύμισε σ’ αυτόν τον προηγούμενο βίο του; -Για να δείξει ότι αυτά είναι τα γνωρίσματα αυτής της ηλικίας. Διότι εις μεν τα βιωτικά πράγματα ο μεν νέος είναι χρήσιμος, ο δε γέρος άχρηστος, εις δε τα πράγματα που έχουν σχέση με εμένα δεν έχουν τα πράγματα έτσι, αλλά όταν έλθει το γήρας, τότε η ανδρεία είναι λαμπρότερη, τότε η ανδραγαθία περιφανεστέρα, μη εμποδιζόμενη ως προς τίποτα από την ηλικία.

19 τοῦτο δὲ εἶπε σημαίνων ποίῳ θανάτῳ δοξάσει τὸν Θεόν. Και δεν είπε «θα πεθάνει», αλλά «θα δοξάσει τον Θεό». Για να μάθεις ότι να πάθει κανείς υπέρ του Χριστού, αποτελεί δόξα και τιμή για εκείνον που πάσχει.

καὶ τοῦτο εἰπὼν λέγει αὐτῷ· ἀκολούθει μοι. Εδώ πάλι υπαινίσσεται την φροντίδα και την πάρα πολύ μεγάλη οικειότητά του προς αυτόν. Θα μπορούσε κάποιος να πει: -Πως λοιπόν ο Ιάκωβος έλαβε τον θρόνο των Ιεροσολύμων και όχι ο Πέτρος; -Ναι, αλλά για τον Πέτρο όρισε ως θρόνο ολόκληρη την οικουμένη.

 

20 ἐπιστραφεὶς δὲ ὁ Πέτρος βλέπει τὸν μαθητὴν ὃν ἠγάπα ὁ ᾿Ιησοῦς ἀκολουθοῦντα, ὃς καὶ ἀνέπεσεν ἐν τῷ δείπνῳ ἐπὶ τὸ στῆθος αὐτοῦ καὶ εἶπε· Κύριε, τίς ἐστιν ὁ παραδιδούς σε; 21 τοῦτον ἰδὼν ὁ Πέτρος λέγει τῷ ᾿Ιησοῦ· Κύριε, οὗτος δὲ τί;

Για ποιο λόγο μας υπενθύμισε το γεγονός εκείνο κατά το οποίο έπεσε στο στήθος του Ιησού; -Όχι απλώς και ως έτυχε, αλλά για να δείξει πόση παρρησία είχε ο Πέτρος μετά την άρνηση. Διότι εκείνος ποτέ δεν τολμούσε να ρωτήσει, αλλά ανέθετε αυτό σε άλλον τα όσα τον αφορούν, αλλά και ο ίδιος πλέον ρωτά τον διδάσκαλο για άλλον και ο μεν Ιωάννης σιωπά, ενώ εκείνος συνομιλεί.

Παράλληλα εδώ διαφαίνεται η μεγάλη αγάπη του Πέτρου προς τον Ιωάννη. Κάτι που γίνεται επί πλέον φανερό στις Πράξεις των Αποστόλων με τον στενό δεσμό των δύο αυτών μαθητών.

Επειδή λοιπόν προείπε για τον Πέτρο μεγάλα πράγματα και του εμπιστεύθηκε την οικουμένη και προείπε το μαρτύριό του και έδειξε ότι η αγάπη του είναι μεγαλύτερη από την αγάπη των άλλων, θέλοντας και αυτόν να λάβει κοινωνό, λέγει: «Αυτός δε τι θα πάθει»; «Δεν θα ακολουιήσει την ίδια οδό με μένα»; Τι απαντά λοιπόν ο Χριστός;

22 λέγει αὐτῷ ὁ ᾿Ιησοῦς· ἐὰν αὐτὸν θέλω μένειν ἕως ἔρχομαι, τί πρὸς σέ; σὺ ἀκολούθει μοι.

Επειδή τα έλεγε αυτά από πολύ ενδιαφέρον για τον Ιωάννη και δεν ήθελε να αποχωρισθεί απ’ αυτόν, για να δείξει ο Χριστός ότι όσο και να αγαπήσει ποτέ δεν θα φτάσει στην δική Του αγάπη λέγει: «Εάν θέλω αυτός να μείνει μέχρις ότου έλθω, τι σε ενδιαφέρει»; Διδάσκοντας έτσι κι εμάς να μην στενοχωριόμαστε, ούτε να ασχολούμαστε με τίποτα πέρα από εκείνα που αρέσουν σ’ Αυτόν. Επειδή δηλαδή ο Πέτρος πάντοτε ήταν θερμός σε παρόμοιες και τέτοιου είδους ερωτήσεις και βιάζοντας να κάνει αυτές, συγκρατώντας πάλι την θερμότητά του αυτή είπε αυτά τα λόγια.

 23 ἐξῆλθεν οὖν ὁ λόγος οὗτος εἰς τοὺς ἀδελφοὺς ὅτι ὁ μαθητὴς ἐκεῖνος οὐκ ἀποθνήσκει· καὶ οὐκ εἶπεν αὐτῷ ὁ ᾿Ιησοῦς ὅτι οὐκ ἀποθνήσκει, ἀλλ' ἐὰν αὐτὸν θέλω μένειν ἕως ἔρχομαι, τί πρὸς σέ;

Μη δηλαδή νομίσεις, λέγει, ότι με ένα τρόπο ρυθμίζω τα σχετικά με εσάς. Ακατάλληλη λοιπόν ήταν η μεταξύ τους συμπάθεια επειδή επρόκειτο να  αναλάβουν την φροντίδα όλης της οικούμενης. Συ λοιπόν Πέτρε να σκέφτεσαι και να φροντίζεις για τα δικά σου και όχι των άλλων.

Εσύ επίσης δε και το άκαμπτον του μαθητού ο οποίος διορθώνει την εσφαλμένη εντύπωση και σκέψη των υπόλοιπων μαθητών για το πρόσωπό του.

24 Οὗτός ἐστιν ὁ μαθητὴς ὁ μαρτυρῶν περὶ τούτων καὶ γράψας ταῦτα, καὶ οἴδαμεν ὅτι ἀληθής ἐστιν ἡ μαρτυρία αὐτοῦ.

Γιατί τέλος πάντων ενώ κανείς από τους άλλους δεν το κάνει αυτό, αυτός μόνος τα λέγει αυτά και κάνει αυτό για δεύτερη φορά, μαρτυρώντας για τον ευατό του, ενώ φαίνεται να θέλει να προσεγγίσει τους ακροατές του;

-Λέγεται ότι τελευταίος θέλησε να γράψει το Ευαγγέλιο, όταν ο Θεός τον παρακίνησε και τον διέγειρε προς τον σκοπό αυτόν. Για τούτο δείχνει συνεχώς την αγάπη του Χριστού, υπαινισσόμενος την αιτία, από την οποία πήρε την ορμή να γράψει. Και γι’ αυτό συνεχώς ενθυμείται αυτήν την αιτία, για να κάνει περισσότερο αξιόπιστο τον λόγο του.

 25 ἔστι δὲ καὶ ἄλλα πολλὰ ὅσα ἐποίησεν ὁ ᾿Ιησοῦς, ἅτινα ἐὰν γράφηται καθ' ἕν, οὐδὲ αὐτὸν οἶμαι τὸν κόσμον χωρῆσαι τὰ γραφόμενα βιβλία. ἀμήν.

Επομένως είναι φανερό ότι δεν θα ήταν δυνατό να τα γράψω για να φανώ ευχάριστος, διότι εγώ που ενώ είναι τόσα πολλά, δεν είπα ούτε τόσα όσα είπαν οι άλλοι, αλλά από αυτά παρέλειψα τα περισσότερα και ανέφερα τις Ιουδαϊκές επιβουλές, τους λιθοβολισμούς, το μίσος, τις ύβρεις και τις λοιδορίες και φανέρωσα πως και δαιμονισμένο τον αποκαλούσαν και πλάνο, φανερό είναι ότι δεν ήταν δυνατό να το κλανω αυτό για να φανώ ευχάριστος. Διότι εκείνος που γράφει για να φανεί ευχάριστος έπρεπε να κάνει το αντίθετο. Δηλαδή τα μεν δυσάρεστα να αποκρύπτει, τα δε λαμπρά να τα αναφέρει.

Συνεπώς όπως σε μας είναι έυκολο να ομιλούμε, έτσι εύκολο ήταν στον Χριστό να πραγματοποιεί θαύματα, διότι ήταν αρκετό σ’Αυτόν μόνον να θελήσει και τα υπόλοιπα ακολουθούσαν.

© 2012 Όλα τα δικαιώματα κατοχυρωμένα

Φτιάξε δωρεάν ιστοσελίδαWebnode