Η ΠΡΩΤΗ ΠΕΡΙΟΔΟΣ ΤΩΝ ΔΙΩΓΜΩΝ

Ο Χριστιανισμός ήταν η θρησκεία που καταδιώχθηκε περισσότερο από κάθε άλλη. Αυτό δεν ήταν περίεργο, γιατί οι αξιώσεις που πρόβαλε το ευαγγέλιο ήταν ριζοσπαστικές .

Πάμε από την αρχή να δούμε τους διώκτες του χριστιανισμού όπως συνέβησαν αυτή την περίοδο:

Α) Πόντιος Πιλάτος: Ρωμαίος έπαρχος, καταδίκασε τον Χριστό στον σταυρικό θάνατο, για να ησυχάσει τους Ιουδαίους και γιατί τον  θεωρούσε εχθρό της Ρώμης.

Β) Οι Ιουδαίοι πρώτοι καταδίωξαν  τους χριστιανούς. Οι ειδωλολάτρες δεν καταδίωκαν τους Ιουδαίους για την θρησκεία τους, γιατί ήταν αρχαία αναγνωρισμένη από το κράτος και μάλιστα είχε προνόμια.

Οι εθνικοί στην αρχή δεν καταδίωκαν τους χριστιανούς γιατί δεν τους ξεχώριζαν από τους Ιουδαίους. Ο Απόστολος Παύλος κατηγορήθηκε στη Ρώμη όχι επειδή ήταν χριστιανός, αλλά για διασάλευση της τάξης. Σύντομα όμως έγινε ξεκάθαρος διαχωρισμός. Οι χριστιανοί τηρούσαν αδιάλλακτη στάση απέναντι στους ειδωλολάτρες. Η στάση τους αυτή γινόταν αντιληπτή , δεν μετείχαν στη δημόσια λατρεία και γι’ αυτό τους θεωρούσαν άθεους.

Οι χριστιανοί κάτω από τέτοιες συνθήκες τελούσαν τη λατρεία τους μυστικώς.

Επειδή μιλούσαν για την αγάπη, ονομάζονταν μεταξύ τους αδελφοί και έδιναν αδελφικό ασπασμό, κυκλοφορούσαν συκοφαντίες ότι στις συγκεντρώσεις  γίνονταν οιδιπόδειες μίξεις και άλλα έκτροπα.

Στα τέλη του β΄αιώνα άρχισαν να συμβαίνουν ατυχήματα στην αυτοκρατορία, τα οποία οι ειδωλολάτρες τα απέδωσαν στην περιφρόνηση των θεών από τους χριστιανούς.

Στα μέσα του Γ΄ αιώνα εφαρμόστηκε ο νόμος sacrilegium ο οποίος τιμωρούσε την απιστία στην επίσημη θρησκεία του κράτους. Έτσι οι διωγμοί των χριστιανών πήραν νομική πλέον υπόσταση.

Ο νόμος institutum συμπλήρωσε τον παραπάνω νόμο λέγοντας ότι όποιος είναι ένοχος για ένα αδίκημα τότε τον θεωρούσαν ένοχο και για άλλα σχετικά αδικήματα. Έτσι ήταν αρκετό να αποδειχθεί ότι κάποιος ήταν χριστιανός για να τιμωρηθεί και για όσα αδικήματα ο λαός κατηγορούσε τους χριστιανούς.

Η άρνηση προσφοράς λατρείας στον αυτοκράτορα, αποτελούσε έγκλημα εσχάτης προδοσίας.

Ποινές συνηθισμένες που επιβάλλονταν στους χριστιανούς ήταν ο θάνατος, ο αποκεφαλισμός ή το κάψιμο και η πυρά, η σταύρωση, η θανάτωση από θηρία στην αρένα. Άλλες ποινές ήταν η εξορία, τα καταναγκαστικά έργα στα μεταλλεία. Ακόμη ποινή ήταν η δήμευση της περιουσίας και η στέρηση των πολιτικών δικαιωμάτων και των αξιωμάτων.