Δευτέρα 16/7/ 2018 Ματθ. 16, 1-6
1.ΚΑΙ προσελθόντες οἱ Φαρισαῖοι καὶ Σαδδουκαῖοι πειράζοντες ἐπηρώτησαν αὐτὸν σημεῖον ἐκ τοῦ οὐρανοῦ ἐπιδεῖξαι αὐτοῖς. 2 ὁ δὲ ἀποκριθεὶς εἶπεν αὐτοῖς· ὀψίας γενομένης λέγετε· εὐδία· πυρράζει γὰρ ὁ οὐρανός· 3 καὶ πρωΐ· σήμερον χειμών· πυρράζει γὰρ στυγνάζων ὁ οὐρανός. ὑποκριταί, τὸ μὲν πρόσωπον τοῦ οὐρανοῦ γινώσκετε διακρίνειν, τὰ δὲ σημεῖα τῶν καιρῶν οὐ δύνασθε γνῶναι;
4 γενεὰ πονηρὰ καὶ μοιχαλὶς σημεῖον ἐπιζητεῖ, καὶ σημεῖον οὐ δοθήσεται αὐτῇ εἰ μὴ τὸ σημεῖον ᾿Ιωνᾶ τοῦ προφήτου. καὶ καταλιπὼν αὐτοὺς ἀπῆλθεν.5 Καὶ ἐλθόντες οἱ μαθηταὶ αὐτοῦ εἰς τὸ πέραν ἐπελάθοντο ἄρτους λαβεῖν. 6 ὁ δὲ ᾿Ιησοῦς εἶπεν αὐτοῖς· ὁρᾶτε καὶ προσέχετε ἀπὸ τῆς ζύμης τῶν Φαρισαίων καὶ Σαδδουκαίων.
Μολονότι η ερώτηση των Φαρισαίων και Σαδδουκαίων ήταν άξια οργής, ο Χριστός δεν εξοργίζεται αλλά τους ευσπλαχνίζεται και τους ταλανίζει διότι ήταν αθεράπευτη η ασθένειά τους και εξακολουθούσαν μετά από τόση επίδειξη δύναμης από τον Ιησού να Τον πειράζουν. Και δεν τον ρωτούσαν για να μάθουν και να πιστέψουν, αλλά για να βρουν αφορμή να τον κατηγορήσουν, διότι αν Τον ρωτούσαν για να πιστέψουν ίσως να έδιδε σ’ αυτούς ένα θαύμα. Και τι θαύμα άραγε ζητούσαν να δουν; Ίσως, το να σταματήσει τον ήλιο ή να ρίξει κεραυνούς κ.τ.ο.
Μήπως τα θαύματα που ενεργούσε όμως ο Κύριος δεν ήταν ένα σημείο που οι ερωτώντες θα έπρεπε να δουν και να πιστέψουν; Αλλά και πάλι κατά την Δευτέρα και φοβερά παρουσία Του ο Κύριος θα επιτελέσει όλα αυτά που ζητούσαν τότε οι Φαρισαίοι και Σαδδουκαίοι για να δουν. Και ο ήλιος και η σελήνη και όλες οι δυνάμεις της φύσης θα σαλευθούν και το σύμπαν ολόκληρο θα ανακαινισθεί. Αλλά στην επί γης παρουσία Του ο Ιησούς δεν είχε έρθει με σκοπό να κάνει αυτά, αλλά με ήσυχο και απαρατήρητο τρόπο να ενεργήσει σιωπηλά στις ανθρώπινες ψυχές. Δεν ακούσατε τον προφήτη να λέει «Δεν θα φιλονικήσει, ούτε θα φωνάξει δυνατά, ούτε θα ακουστεί έξω η φωνή Του»; (Ησ. 42,2). Όμως και πάλι αυτά τα «μικρά» θαύματα που έβλεπαν οι Σαδδουκαίοι και Φαρισαίοι στην πραγματικότητα δεν ήταν καθόλου «μικρά», αλλά ασυγκρίτως μεγαλύτερα από τον ανακαινισμό του σύμπαντος, διότι τι μπορεί να συγκριθεί με την θεραπεία ασθενειών, την ανάσταση νεκρών, την εκδίωξη των δαιμόνων;
Δες όμως και την πώρωση των υποκριτών Φαρισαίων και Σαδδουκαίων οι οποίοι μολονότι τους είπε ότι δεν θα δουν άλλο θαύμα, παρά μόνο τον σημείο του Ιωνά του προφήτου, αυτοί δεν ρωτούν γι’ αυτό αλλά αποσύρονται.
5 Καὶ ἐλθόντες οἱ μαθηταὶ αὐτοῦ εἰς τὸ πέραν ἐπελάθοντο ἄρτους λαβεῖν. 6 ὁ δὲ ᾿Ιησοῦς εἶπεν αὐτοῖς· ὁρᾶτε καὶ προσέχετε ἀπὸ τῆς ζύμης τῶν Φαρισαίων καὶ Σαδδουκαίων.
Κι ενώ δύο φορές είδαν το θαύμα του πολλαπλασιασμού των άρτων, εξακολουθούν οι μαθητές να παραμένουν πολύ χαμηλά πνευματικά. Ο Χριστός λοιπόν αγανακτεί με την μικροψυχία τους και τους μιλά ξεκάθαρα παρακάτω:
9 οὔπω νοεῖτε, οὐδὲ μνημονεύετε τοὺς πέντε ἄρτους τῶν πεντακισχιλίων καὶ πόσους κοφίνους ἐλάβετε; 10 οὐδὲ τοὺς ἑπτὰ ἄρτους τῶν τετρακισχιλίων καὶ πόσας σπυρίδας ἐλάβετε; 11 πῶς οὐ νοεῖτε, ὅτι οὐ περὶ ἄρτου εἶπον ὑμῖν προσέχειν ἀπὸ τῆς ζύμης τῶν Φαρισαίων καὶ Σαδδουκαίων;
Πουθενά αλλού δεν φαίνεται ο Ιησούς να τους επιτιμά τόσο πολύ. Τους ονομάζει «ολιγόπιστους», διότι πράγματι, πάντοτε η πραότητα δεν είναι καλή και με την ποικιλία αυτή των συμπεριφορών οικονομεί την σωτηρία τους. Και με την ωραιοτάτη και ψυχοφέλιμη αυτή επίπληξη οι βραδυκίνητοι πνευματικά έως τότε μαθητές επιτέλους κατανοούν και ξυπνούν έστω και για λίγο από τον πνευματικό τους λήθαργο…