Ευαγγελική περικοπή και ερμηνεία Τρίτης 30/10/2018 Ζηνοβίου και Ζηνοβίας Λουκ. ια΄34-41
34 ὁ λύχνος τοῦ σώματός ἐστιν ὁ ὀφθαλμός· ὅταν οὖν ὁ ὀφθαλμός σου ἁπλοῦς ᾖ, καὶ ὅλον τὸ σῶμά σου φωτεινόν ἐστιν· ἐπὰν δὲ πονηρὸς ᾖ, καὶ τὸ σῶμά σου σκοτεινόν. 35 σκόπει οὖν μὴ τὸ φῶς τὸ ἐν σοὶ σκότος ἐστίν. 36 εἰ οὖν τὸ σῶμά σου ὅλον φωτεινόν, μὴ ἔχον τι μέρος σκοτεινόν, ἔσται φωτεινὸν ὅλον ὡς ὅταν ὁ λύχνος τῇ ἀστραπῇ φωτίζῃ σε. 37 ᾿Εν δὲ τῷ λαλῆσαι αὐτὸν ταῦτα ἠρώτα αὐτὸν Φαρισαῖός τις ὅπως ἀριστήσῃ παρ᾿ αὐτῷ· εἰσελθὼν δὲ ἀνέπεσεν. 38 ὁ δὲ Φαρισαῖος ἰδὼν ἐθαύμασεν ὅτι οὐ πρῶτον ἐβαπτίσθη πρὸ τοῦ ἀρίστου. 39 εἶπε δὲ ὁ Κύριος πρὸς αὐτόν· νῦν ὑμεῖς οἱ Φαρισαῖοι τὸ ἔξωθεν τοῦ ποτηρίου καὶ τοῦ πίνακος καθαρίζετε, τὸ δὲ ἔσωθεν ὑμῶν γέμει ἁρπαγῆς καὶ πονηρίας. 40 ἄφρονες! οὐχ ὁ ποιήσας τὸ ἔξωθεν καὶ τὸ ἔσωθεν ἐποίησε; 41 πλὴν τὰ ἐνόντα δότε ἐλεημοσύνην, καὶ ἰδοὺ ἅπαντα καθαρὰ ὑμῖν ἔσται.
Μάθε ακοροατή του Λόγου από την λειτουργία του σώματος: Ό,τι δηλαδή είναι το μάτι για το σώμα, είναι και ο νους για την ψυχή. Αν λοιπόν εσύ τυφλωθείς που θα έπρεπε να είσαι και οδηγός των άλλων, τότε πόσο παχύτερο γίνεται το σκοτάδι;
Τι τελικά θέλεις; Να διαφυλάξεις τα χρήματά σου και να απολαμβάνεις ηδονή; Θα σου τα δώσω εν αφθονία και τα δύο αν καταθέσεις το χρυσάφι σου όπου εγώ ορίζω, λέει ο Κύριος.
Μη ζηλεύεις τα πλούτη. Δες πόσοι πλούσιοι πτώχευσαν και δεν άντεξαν την φτώχεια και οδήγησαν τον εαυτό τους στην αγχόνη. Γιατί; Γιατί γι’ αυτούς ζωή χωρίς χρήματα δεν είναι ζωή. Αυτών η πνευματική τους όραση χάλασε, περπατούν στο σκοτάδι της παραφροσύνης και δεν μπορούν να διακρίνουν τίποτα, ούτε καλό, ούτε κακό.
Και πως είναι δυνατόν κανείς να θεραπευτεί από μια τέτοια τυφλότητα; Απλά, πρέπει πρώτα να μάθει ότι είναι τυφλός.
Κάποιοι κτίζουν ακριβά σπίτια στα γηρατειά τους, κι αν κανείς τους ρωτήσει το γιατί, τότε αυτοί επικαλούνται τα παιδιά τους. Στην πραγματικότητα όμως οι ίδιοι θέλουν να απολαύσουν, όμως πολλές φορές πριν ολοκληρώσουν το έργο τους βρίσκει ο θάνατος.
Το τέλος πλησιάζει για όλους μας, κι αν δεν δούμε την συντέλεια του Κυρίου όσο βρισκόμαστε στη γη,τότε θα δούμε την προσωπική μας συντέλεια δηλαδή τον θάνατό μας. Δεν αναγνωρίζουμε τα σημεία των καιρών; Να το μεγαλύτερο σημείο, ότι όπως και στα χρόνια του Νώε οι άνθρωποι δεν διέκριναν τα σημεία, έτσι συμβαίνει και σήμερα με μας.
Ας συγκεντρώσουμε λοιπόν πολύ λάδι για το επουράνιο καντήλι μας αυτό ας είναι για μας ο μεγαλύτερος και ασάλευτος θησαυρός.
Πρωτοπρ. Μιχαήλ Στεφάνου
«από την μελέτη στον Ιερό Χρυσόστομο»