54 καὶ ἐλθὼν εἰς τὴν πατρίδα αὐτοῦ ἐδίδασκεν αὐτοὺς ἐν τῇ συναγωγῇ αὐτῶν, ὥστε ἐκπλήττεσθαι αὐτοὺς καὶ λέγειν·
πόθεν τούτῳ ἡ σοφία αὕτη καὶ αἱ δυνάμεις; 55 οὐχ οὗτός ἐστιν ὁ τοῦ τέκτονος υἱός; οὐχὶ ἡ μήτηρ αὐτοῦ λέγεται Μαριὰμ καὶ οἱ ἀδελφοὶ αὐτοῦ ᾿Ιάκωβος καὶ ᾿Ιωσῆς καὶ Σίμων καὶ ᾿Ιούδας; 56 καὶ αἱ ἀδελφαὶ αὐτοῦ οὐχὶ πᾶσαι πρὸς ἡμᾶς εἰσι; πόθεν οὖν τούτῳ ταῦτα πάντα; 57 καὶ ἐσκανδαλίζοντο ἐν αὐτῷ.
Πόσο ανόητοι ήταν Ιουδαίοι, διότι ενώ είχαν δει πολλά παραδείγματα στην Παλαιά εποχή, είχαν δει άγια παιδιά να βγαίνουν από άσημους πατέρες, καθόσον και ο Δαυίδ ήταν υιός του άσημου γεωργού του Ιεσσαί, και ο Αμώς υιός γιδοβοσκού, αλλά και ο Μωυσής είχε πατέρα που πολύ απείχε απ’ αυτόν. Μάλιστα δε διερωτώμενοι έλεγαν, από πού προήλθαν σ’ αυτόν αυτές οι δυνάμεις; Ονομάζοντας τα θαύματα δυνάμεις. Τι τους είπε λοιπόν ο Χριστός;
ὁ δὲ ᾿Ιησοῦς εἶπεν αὐτοῖς· οὐκ ἔστι προφήτης ἄτιμος εἰ μὴ ἐν τῇ πατρίδι αὐτοῦ καὶ ἐν τῇ οἰκίᾳ αὐτοῦ. 58 καὶ οὐκ ἐποίησεν ἐκεῖ δυνάμεις πολλὰς διὰ τὴν ἀπιστίαν αὐτῶν.
Γιατί όμως δεν έκανε εκεί θαύματα; Διότι δεν απέβλεπε στην επίδειξη δυνάμεως, αλλά προς το συμφέρον εκείνων. Για ποιο συμφέρον όμως ομιλούμε; -Για να μη τυχόν βλέποντας οι Ναζωραίοι θαύματα αύξαναν την καταδίκη τους.
Πρωτοπρεσβυτέρου Μιχαήλ Δ. Στεφάνου
«από την μελέτη στον Ιερό Χρυσόστομο»