Ευαγγελική περικοπή και ερμηνεία Τρίτης 2/10/2018 Κυπριανού Ιερομάρτυρος Λουκ 6, 37-45

2018-10-01 16:47

 

37 Καὶ μὴ κρίνετε, καὶ οὐ μὴ κριθῆτε· μὴ καταδικάζετε, καὶ οὐ μὴ καταδικασθῆτε· ἀπολύετε, καὶ ἀπολυθήσεσθε·
38 δίδοτε, καὶ δοθήσεται ὑμῖν· μέτρον καλόν, πεπιεσμένον καὶ σεσαλευμένον καὶ ὑπερεκχυνόμενον δώσουσιν εἰς τὸν κόλπον ὑμῶν· τῷ γὰρ αὐτῷ μέτρῳ ᾧ μετρεῖτε, ἀντιμετρηθήσεται ὑμῖν. 39 Εἶπε δὲ παραβολὴν αὐτοῖς· μήτι δύναται τυφλὸς τυφλὸν ὁδηγεῖν; οὐχὶ ἀμφότεροι εἰς βόθυνον πεσοῦνται; 40 οὐκ ἔστι μαθητὴς ὑπὲρ τὸν διδάσκαλον αὐτοῦ· κατηρτισμένος δὲ πᾶς ἔσται ὡς ὁ διδάσκαλος αὐτοῦ. 41 Τί δὲ βλέπεις τὸ κάρφος τὸ ἐν τῷ ὀφθαλμῷ τοῦ ἀδελφοῦ σου, τὴν δὲ δοκὸν τὴν ἐν τῷ ἰδίῳ ὀφθαλμῷ οὐ κατανοεῖς; 42 ἢ πῶς δύνασαι λέγειν τῷ ἀδελφῷ σου, ἀδελφέ, ἄφες ἐκβάλω τὸ κάρφος τὸ ἐν τῷ ὀφθαλμῷ σου, αὐτὸς τὴν ἐν τῷ ὀφθαλμῷ σου δοκὸν οὐ βλέπων; ὑποκριτά, ἔκβαλε πρῶτον τὴν δοκὸν ἐκ τοῦ ὀφθαλμοῦ σου, καὶ τότε διαβλέψεις ἐκβαλεῖν τὸ κάρφος τὸ ἐν τῷ ὀφθαλμῷ τοῦ ἀδελφοῦ σου. 43 οὐ γάρ ἐστι δένδρον καλὸν ποιοῦν καρπὸν σαπρόν, οὐδὲ δένδρον σαπρὸν ποιοῦν καρπὸν καλόν· 44 ἕκαστον γὰρ δένδρον ἐκ τοῦ ἰδίου καρποῦ γινώσκεται. οὐ γὰρ ἐξ ἀκανθῶν συλλέγουσι σῦκα, οὐδὲ ἐκ βάτου τρυγῶσι σταφυλήν. 45 ὁ ἀγαθὸς ἄνθρωπος ἐκ τοῦ ἀγαθοῦ θησαυροῦ τῆς καρδίας αὐτοῦ προφέρει τὸ ἀγαθόν, καὶ ὁ πονηρὸς ἄνθρωπος ἐκ τοῦ πονηροῦ θησαυροῦ τῆς καρδίας αὐτοῦ προφέρει τὸ πονηρόν· ἐκ γὰρ τοῦ περισσεύματος τῆς καρδίας λαλεῖ τὸ στόμα αὐτοῦ.

Τι; Δεν πρέπει να κρίνουμε αυτούς που αμαρτάνουν; Το ίδιο μάλιστα λέει και ο Απόστολος Παύλος: «Συ διατί κρίνεις τον αδελφό σου»; Αλλού όμως λέει: «Να τον ελέγξεις, να τον επιτιμήσεις, να τον ενθαρρύνεις» και «αυτούς που αμαρτάνουν να τους ελέγχεις παρουσία όλων».

        Ο ίδιος δε ο Κύριος λέει: «Πήγαινε να τον ελέγξεις  αυτόν όταν θα είστε μόνοι σας και αν δεν συμμορφωθεί πάρε μαζί σου και άλλον, εάν όμως ούτε έτσι υποχωρήσει να τον καταγγέλλεις στην Εκκλησία». Αυτός που δεν θα ακούσει κανέναν απ’ αυτούς όρισε να θεωρείται ως ο εθνικός και ο τελώνης.

        Άλλωστε ποιος θα ήταν ο λόγος να δώσει τα κλειδιά των ουρανών σ’ εκείνους αν δεν είχαν το δικαίωμα να κρίνουν. Διότι αν δεν είχαν το δικαίωμα να κρίνουν τότε μάταια έλαβαν την εξουσία να συγχωρούν ή να μη συγχωρούν αμαρτίες.

        Αν τέλος πάντων δεν κρίνει κανείς κανέναν, τότε οπωσδήποτε η κακία θα αυξηθεί. Ο δολοφόνος θα σκοτώνει ανενόχλητος και οι κλέφτες θα κλέβουν ανεμπόδιστοι.

        Τότε γιατί μας λέει αυτό το περίφημο «μη κρίνεις για να μη κριθείς»; Μας το εξηγεί παρακάτω: 3 τ δ βλπεις τ κρφος τ ν τ φθαλμ το δελφο σου, τν δ ν τ σ φθαλμ δοκν ο κατανοες; Πως δηλαδή αυτοί που έχουν αναρίθμητες αμαρτίες δεν τις βλέπουν στον εαυτό τους και από πάνω θέλουν να κρίνουν τις μικρές και ασήμαντες αμαρτίες των αδελφών τους; Αυτοί είναι όλοι εκείνοι για τους οποίους αλλού λέει: «Σεις που στραγγίζετε τον κώνωπα και καταπίνετε το καραβόσχοινο».

2 ν γρ κρματι κρνετε κριθσεσθε, κα ν μτρ μετρετε μετρηθσεται μν.

        Δεν πρέπει να ονειδίζουμε ούτε να ελέγχουμε, αλλά να νουθετούμε, όχι να κατηγορούμε, αλλά να συμβουλεύουμε και να διορθώνουμε με διάθεση φιλοστοργίας.

        Πολλοί σήμερα κρίνουν αλόγιστα έχοντας ένα παράξενο θράσος. Για παράδειγμα αν δουν έναν μοναχό να έχει περιττό ένδυμα, αμέσως θα τον κρίνουν αυστηρά. Και αν τον δουν να τρώει λίγο παραπάνω θα τον πουν κοιλιόδουλο. Ταυτόχρονα οι ίδιοι σε καθημερινή βάση επιδίδονται στην πλεονεξία, στην μέθη, στην κραιπάλη ζώντας μία ζωή οργιώδη.

        Όλοι το καταλαβαίνουμε: Αυτού του είδους η κρίση δεν έγινε από ενδιαφέρον αλλά από μισανθρωπία. Αυτός που δεν είναι άξιος να γίνει καν μαθητής παριστάνει τον διδάσκαλο. Έναν τέτοιο άνθρωπο ο κύριος τον ονομάζει «υποκριτή».

Πρωτοπρ. Μιχαήλ Δ. Στεφάνου από την μελέτη στον Ιερό Χρυσόστομο

© 2012 Όλα τα δικαιώματα κατοχυρωμένα

Φτιάξε δωρεάν ιστοσελίδα Webnode