16 Περιπατῶν δὲ παρὰ τὴν θάλασσαν τῆς Γαλιλαίας εἶδε Σίμωνα καὶ ᾿Ανδρέαν τὸν ἀδελφὸν αὐτοῦ τοῦ Σίμωνος, βάλλοντας ἀμφίβληστρον ἐν τῇ θαλάσσῃ· ἦσαν γὰρ ἁλιεῖς· 17 καὶ εἶπεν αὐτοῖς ὁ ᾿Ιησοῦς· δεῦτε ὀπίσω μου, καὶ ποιήσω ὑμᾶς γενέσθαι ἁλιεῖς ἀνθρώπων. 18 καὶ εὐθέως ἀφέντες τὰ δίκτυα αὐτῶν ἠκολούθησαν αὐτῷ. 19 Καὶ προβὰς ἐκεῖθεν ὀλίγον εἶδεν ᾿Ιάκωβον τὸν τοῦ Ζεβεδαίου καὶ ᾿Ιωάννην τὸν ἀδελφὸν αὐτοῦ, καὶ αὐτοὺς ἐν τῷ πλοίῳ καταρτίζοντας τὰ δίκτυα, 20 καὶ εὐθέως ἐκάλεσεν αὐτούς. καὶ ἀφέντες τὸν πατέρα αὐτῶν Ζεβεδαῖον ἐν τῷ πλοίῳ μετὰ τῶν μισθωτῶν ἀπῆλθον ὀπίσω αὐτοῦ.
21 Καὶ εἰσπορεύονται εἰς Καπερναούμ· καὶ εὐθέως τοῖς σάββασιν εἰσελθὼν εἰς τὴν συναγωγὴν ἐδίδασκε. 22 καὶ ἐξεπλήσσοντο ἐπὶ τῇ διδαχῇ αὐτοῦ· ἦν γὰρ διδάσκων αὐτοὺς ὡς ἐξουσίαν ἔχων, καὶ οὐχ ὡς οἱ γραμματεῖς.
Την αμετεώριστη υπακοή των μαθητών Ιακώβου και Ιωάννου εξάρει ο ευαγγελιστής Μάρκος στη σημερινή ευαγγελική περικοπή. Ευθέως μας λέει και δίχως καμία καθυστέρηση άφησαν τα δίχτυα τους και τον πατέρα τους για να ακολουθήσουν τον Κύριο.
Μία πράξη για να γίνει περνά πρώτα από ορισμένα στάδια. Προσβολή, επεξεργασία, συγκατάθεση, πράξη. Στην περίπτωση των δύο αυτών μαθητών η πράξη έγινε δίχως ιδιαίτερη επεξεργασία. Τι ήταν αυτό που τους έκανε να εγκαταλείψουν ευθέως όλη την πρότερη ζωή τους για τον Ιησού; Πρώτα-πρώτα η μαρτυρία του Ιωάννου του βαπτιστού ο οποίος τους είχε πει κατ’ επανάληψη: κἀγὼ ἑώρακα καὶ μεμαρτύρηκα ὅτι οὗτός ἐστιν ὁ υἱὸς τοῦ Θεοῦ και αλλού ἴδε ὁ ἀμνὸς τοῦ Θεοῦ καὶ ἤκουσαν αὐτοῦ οἱ δύο μαθηταὶ λαλοῦντος…
Έπειτα σπουδαίο ρόλο ασφαλώς είχε το πρόσφορο έδαφος της καρδιάς τους. Ήταν έτοιμη η καρδιά τους να δεχτεί τον Χριστό όπως και έγινε.
Αλλά κυρίως η κλήση των μαθητών δείχνει κάτι ακόμη πολύ πιο σπουδαίο απ’ όλα τα παραπάνω, την δύναμη και την εξουσία του Θεού: Αυτούς που περιφρονούσε ο κόσμος, αυτούς διάλεξε για Αποστόλους Του ο Κύριος.Ο Παύλος το σημειώνει αυτό χαρακτηριστικά: «Τα μωρά του κόσμου εξελέξατο ο Θεός, ίνα καταισχύνη τα ισχυρά» (Α’ Κορ. 1,27). Αυτούς επέλεξε ο Κύριος, για να φανεί στον κόσμο πως η διάδοση του Ευαγγελίου δεν ήταν αποτέλεσμα δυνάμεως και σοφίας ανθρώπινης, αλλ’ ήταν αποτέλεσμα της δυνάμεως και της χάριτος του Θεού, «όπως μη καυχήσηται πάσα σαρξ ενώπιον του Θεού» (οπ.π. στιχ. 29). Η ανταπόκριση των μαθητών είναι αυθόρμητη και ολοκληρωτική. «Άφησαν τα δίχτυα, τα πλοία και τον πατέρα αυτών» (Ματθ. 4,22) και τον ακολούθησαν. Δεν είχαν δεί από το Χριστό μεγάλα θαύματα η δεν άκουσαν σπουδαίους λόγους κι όμως αντελήφθησαν και κατανόησαν το πρόσωπο του Κυρίου και θυσίασαν τα πάντα γι’ Αυτόν.