9 κἀγὼ ὑμῖν λέγω, αἰτεῖτε, καὶ δοθήσεται ὑμῖν, ζητεῖτε, καὶ εὑρήσετε, κρούετε, καὶ ἀνοιγήσεται ὑμῖν· 10 πᾶς γὰρ ὁ αἰτῶν λαμβάνει καὶ ὁ ζητῶν εὑρίσκει καὶ τῷ κρούοντι ἀνοιχθήσεται. 11 τίνα δὲ ἐξ ὑμῶν τὸν πατέρα αἰτήσει ὁ υἱὸς ἄρτον, μὴ λίθον ἐπιδώσει αὐτῷ; ἢ καὶ ἰχθύν, μὴ ἀντὶ ἰχθύος ὄφιν ἐπιδώσει αὐτῷ; 12 ἢ καὶ ἐὰν αἰτήσῃ ᾠόν, μὴ ἐπιδώσει αὐτῷ σκορπίον; 13 εἰ οὖν ὑμεῖς, ὑπάρχοντες πονηροί, οἴδατε δόματα ἀγαθὰ διδόναι τοῖς τέκνοις ὑμῶν, πόσῳ μᾶλλον ὁ πατὴρ ὁ ἐξ οὐρανοῦ δώσει πνεῦμα ἀγαθὸν τοῖς αἰτοῦσιν αὐτόν;
----------------------------------------------------------------------------------------
Με τις λέξεις αιτείτε, ζητείτε, κρούετε δεικνύει την αξία που έχει η επιμονή στην προσευχή. Ας μην ανησυχεί εκείνος που ακόμα η πόρτα δεν ανοίχθηκε. Δύο λόγοι μπορεί να υπάρχουν. Ή ο Θεός θέλει να δει την επιμονή της προσευχής, ή ο προσευχόμενος αντί για ψάρι ζητά πέτρα και αν του δοθεί οπωσδήποτε δεν θα ωφεληθεί. Άλλωστε ο Χριστός σε άλλο σημείο προσθέτει:
12 Πάντα οὖν ὅσα ἂν θέλητε ἵνα ποιῶσιν ὑμῖν οἱ ἄνθρωποι, οὕτω καὶ ὑμεῖς ποιεῖτε αὐτοῖς· οὗτος γάρ ἐστιν ὁ νόμος καὶ οἱ προφῆται.
Χρειάζεται δηλαδή όχι μόνον προσευχή, αλλά και ενάρετη ζωή που θα την συνοδεύει. Και δεν λέει όσα θα θέλατε να σας κάνει ο Θεός, διότι τότε θα έλεγες ότι αυτό είναι αδύνατο. Αλλά λέει «οι άνθρωποι». «Αυτός είναι ο νόμος και οι προφήτες». Είναι ολοφάνερο: η φύση μας είναι συνδεδεμένη με την αρετή και από μόνοι μας γνωρίζουμε τα πρέποντα και τα σωστά. Ας πάψουμε λοιπόν να επικαλούμαστε την άγνοια.