44 θέσθε ὑμεῖς εἰς τὰ ὦτα ὑμῶν τοὺς λόγους τούτους· ὁ γὰρ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου μέλλει παραδίδοσθαι εἰς χεῖρας ἀνθρώπων. 45 οἱ δὲ ἠγνόουν τὸ ρῆμα τοῦτο, καὶ ἦν παρακεκαλυμμένον ἀπ᾿ αὐτῶν ἵνα μὴ αἴσθωνται αὐτό, καὶ ἐφοβοῦντο ἐρωτῆσαι αὐτὸν περὶ τοῦ ρήματος τούτου. 46 Εἰσῆλθε δὲ διαλογισμὸς ἐν αὐτοῖς, τὸ τίς ἂν εἴη μείζων αὐτῶν. 47 ὁ δὲ ᾿Ιησοῦς ἰδὼν τὸν διαλογισμὸν τῆς καρδίας αὐτῶν, ἐπιλαβόμενος παιδίου ἔστησεν αὐτὸ παρ᾿ ἑαυτῷ 48 καὶ εἶπεν αὐτοῖς· ὃς ἐὰν δέξηται τοῦτο τὸ παιδίον ἐπὶ τῷ ὀνόματί μου, ἐμὲ δέχεται, καὶ ὃς ἐὰν ἐμὲ δέξηται, δέχεται τὸν ἀποστείλαντά με. ὁ γὰρ μικρότερος ἐν πᾶσιν ὑμῖν ὑπάρχων, οὗτός ἐστι μέγας.
49 ᾿Αποκριθεὶς δὲ ὁ ᾿Ιωάννης εἶπεν· ἐπιστάτα, εἴδομέν τινα ἐπὶ τῷ ὀνόματί σου ἐκβάλλοντα δαιμόνια, καὶ ἐκωλύσαμεν αὐτόν, ὅτι οὐκ ἀκολουθεῖ μεθ᾿ ἡμῶν. 50 καὶ εἶπε πρὸς αὐτὸν ὁ ᾿Ιησοῦς· μὴ κωλύετε· οὐ γάρ ἐστι καθ᾿ ὑμῶν· ὃς γὰρ οὐκ ἔστι καθ᾿ ὑμῶν, ὑπὲρ ὑμῶν ἐστιν.
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Στην σημερινή Ευαγγελική περικοπή αγαπητοί αναγνώστες ο Χριστός στην φιλονικία των μαθητών για το ποιος είναι ανώτερος στήνει στη μέση ένα μικρό παιδί:
Σεις δηλαδή φιλονικείτε και αγωνιάτε για το ποιος θα είναι μεγαλύτερος, ενώ εγώ σας λέω ότι αυτός που δεν θα γίνει ταπεινότερος απ’ όλους δεν μπορεί να εισέλθει στην Βασιλεία των Ουρανών. Και δεν αναφέρει απλά τα λόγια αυτά, αλλά στήνει στη μέση ένα παιδί, διότι το παιδί είναι καθαρό από φθόνο και κενοδοξία, δεν ποθεί πρωτεία και κατέχει την πιο μεγάλη αρετή, την αφέλεια. Και δεν αρκείται σ’ αυτά αλλά προσθέτει «ότι όποιος δεχτεί ένα τέτοιο παιδί εμένα δέχεται». Δηλαδή τόσο ποθητό μου είναι το ταπεινό και το απροσποίητο. Άρα με την ευρεία έννοια όποιος δεχτεί στη ζωή του τους καταφρονημένους και περιφρονημένους τον Χριστό δέχεται.
Και τους συνιστά να πράξουν αυτό όχι μόνο για την τιμή, αλλά και για την αποφυγή της κολάσεως.
Ο δε Ματθαίος στο 18,6 επεκτείνει τον λόγο: 6 ῝Ος δ᾿ ἂν σκανδαλίσῃ ἕνα τῶν μικρῶν τούτων τῶν πιστευόντων εἰς ἐμέ, συμφέρει αὐτῷ ἵνα κρεμασθῇ μύλος ὀνικὸς εἰς τὸν τράχηλον αὐτοῦ καὶ καταποντισθῇ ἐν τῷ πελάγει τῆς θαλάσσης.
Ενώ πρώτα είπε ότι όποιος τιμά αυτούς για χάρη μου θα πάρουν το βραβείο της βασιλείας των ουρανών, τώρα λέει ότι αυτοί που τους περιφρονούν θα υποστούν την πιο βαριά τιμωρία. Διότι πιο συμφέρουσα λύση γι’αυτούς θα ήταν ο καταποντισμός στη θάλασσα με μυλόπετρα παρά αυτή που τους περιμένει. Και με τα παραδείγματα αυτά αποτρέπει τους μαθητές από την υπερηφάνεια και από το να ζητούν πρωτεία και όχι μόνο να μη ζητούν πρωτεία, αλλά να επιθυμούν την τελευταία θέση στις τιμές.
Πρωτοπρεσβυτέρου Μιχαήλ Δ. Στεφάνου «από την μελέτη στον Ιερό Χρυσόστομο»