9 ἐγώ εἰμι ἡ θύρα· δι' ἐμοῦ ἐάν τις εἰσέλθῃ, σωθήσεται, καὶ εἰσελεύσεται καὶ ἐξελεύσεται, καὶ νομὴν εὑρήσει. 10 ὁ κλέπτης οὐκ ἔρχεται εἰ μὴ ἵνα κλέψῃ καὶ θύσῃ καὶ ἀπολέσῃ· ἐγὼ ἦλθον ἵνα ζωὴν ἔχωσι καὶ περισσὸν ἔχωσιν. 11 ἐγώ εἰμι ὁ ποιμὴν ὁ καλός. ὁ ποιμὴν ὁ καλὸς τὴν ψυχὴν αὐτοῦ τίθησιν ὑπὲρ τῶν προβάτων· 12 ὁ μισθωτὸς δὲ καὶ οὐκ ὢν ποιμήν, οὗ οὐκ εἰσὶ τὰ πρόβατα ἴδια, θεωρεῖ τὸν λύκον ἐρχόμενον καὶ ἀφίησι τὰ πρόβατα καὶ φεύγει· καὶ ὁ λύκος ἁρπάζει αὐτὰ καὶ σκορπίζει τὰ πρόβατα. 13 ὁ δἑ μισθωτὸς φεύγει, ὅτι μισθωτός ἐστι καὶ οὐ μέλει αὐτῷ περὶ τῶν προβάτων.
14 ἐγώ εἰμι ὁ ποιμὴν ὁ καλός, καὶ γινώσκω τὰ ἐμὰ καὶ γινώσκομαι ὑπὸ τῶν ἐμῶν, 15 καθὼς γινώσκει με ὁ πατὴρ κἀγὼ γινώσκω τὸν πατέρα, καὶ τὴν ψυχήν μου τίθημι ὑπὲρ τῶν προβάτων.
Για ποια θύρα μας μιλά απόψε ο Κύριος;
Ασφαλώς για την θύρα της σωτηρίας. Ο Χριστός μας καλεί σε μία πνευματική αναγέννηση που χωρίς αυτήν είναι αδύνατη η σωτηρία. Και η μεν γέννηση κατά σάρκα προέρχεται από το χώμα καθότι είναι γήινη, η γέννηση όμως του πνεύματος είναι πνεύμα και ανοίγει τους ουρανούς διότι εκεί ανήκει.
Ας ακούσουν όσοι ακόμη δεν φωτίστηκαν τι λέει ο Παντοκράτωρ: Δεν είναι δυνατόν κανείς να σωθεί αν δεν αναγεννηθεί εκ Πνεύματος και ύδατος, διότι φορεί το ένδυμα του θανάτου, της κατάρας και της φθοράς, είναι περιπλανώμενος και ξένος και δεν έχει το βασιλικό σημείο. Άφησε λοιπόν άνθρωπε την κοινή λογική στην άκρη, σταμάτα να σκέφτεσαι γήινα, διότι ο Δημιουργός ήρθε να αλλάξει όλα όσα ξέρεις για την δημιουργία και να εισάγει νέο τοκετό, δεν θέλει πλέον να πλάσει από χώμα και ύδωρ, αλλά από ύδωρ και Πνεύμα. Κι αν απορείς για όλα αυτά, τότε σκέψου πως από το χώμα γεννιούνται νεύρα, σάρκες, οστά, χόνδροι, αίμα, καρδιά, συκώτι κλπ; Τι σχέση έχουν όλα αυτά με το χώμα; Γιατί απορείς; Γιατί εξίστασαι; Πως από το χώμα παράγεται οίνος; Κι όμως εσύ ρίπτοντας τον σπόρο στη γη ρίχνοντας στο χώμα νερό πιστεύεις πως η γη θα καρποφορήσει. Χρειάζεσαι την πίστη για να το κάνεις αυτό. Πως λοιπόν για θέματα της καθημερινότητας που τα βλέπεις χρειάζεσαι την πίστη για να τα εκτελέσεις και δεν χρησιμοποιείς την πίστη για θέματα πνευματικά που δεν μπορείς καν να τα προσεγγίσεις με τον νου; Μην αρνείσαι λοιπόν να πιστέψεις σε όλα αυτά επειδή δεν τα βλέπεις. Ούτε την ψυχή την βλέπεις κι όμως πιστεύεις ότι έχεις ψυχή και ότι η ψυχή είναι διαφορετική από το σώμα.
Και πρόσεξε ότι ο παλαιός άνθρωπος δημιουργήθηκε μετά την δημιουργία του κόσμου, τώρα όμως συνέβη το αντίθετο. Ο νέος άνθρωπος δημιουργείται προ της νέας δημιουργίας. Και όπως έπλασε αυτόν από την αρχή ολόκληρο, έτσι και τώρα δημιουργεί αυτόν από την αρχή ολόκληρο. Και τότε μεν είπε ας δώσουμε σ’ αυτόν βοηθό, εδώ όμως δεν είπε τίποτα τέτοιο, διότι αυτός που λαμβάνει τη Χάρη του Αγίου Πνεύματος ποιου άλλου βοηθού έχει ανάγκη; Εκείνος που βρίσκεται στο Σώμα του Ιησού, ποια άλλη βοήθεια χρειάζεται; Τότε έκανε τον άνθρωπο κατ’ εικόνα Θεού, τώρα τον ένωσε με τον Θεό. Τότε διέταξε τον άνθρωπο να εξουσιάζει πάνω στα φυτά και στα ζώα, τώρα αναβίβασε τα πρωτεία μας στους ουρανούς, τότε έδωσε κατοικία τον παράδεισο, τώρα άνοιξε σε μας τον ουρανό. Τότε ο άνθρωπος πλάστηκε την έκτη ημέρα, τώρα την πρώτη μέρα μαζί με το φως.
Και σε ρωτώ άνθρωπε με ποια λογική μπορείς να τα εξηγήσεις όλα αυτά; Αν δεν μπόρεσες να εξηγήσεις τα χονδροειδέστερα θα μπορέσεις να εξηγήσεις και να κατανοήσεις τα λεπτότερα και πνευματικά;
Κι αν όπως είπαμε προηγουμένως στα πρώτα αγαθά που μας εμπιστεύθηκε ο Θεός δεν βρεθήκαμε πιστοί και όμως μας εμπιστεύθηκε μεγαλύτερα. Δεν μπορέσαμε να αρνηθούμε τον καρπό ενός μόνο δένδρου κι όμως μας χάρισε την ουράνια απόλαυση. Δεν δείξαμε υπομονή στον παράδεισο κι όμως μας άνοιξε τους ουρανούς.
Από τότε που εισήλθε ο Κύριος στα ύδατα του Ιορδάνου, το ύδωρ δεν παράγει πλέον ερπετά με ζώσες ψυχές, αλλά ψυχές λογικές μέσα στις οποίες κατοικεί το Άγιο Πνεύμα.
Μη ταράσσεσαι όμως με όλα αυτά. Δεν είναι δυνατόν να συλλάβεις το Πνεύμα με την σάρκα, ούτε να φανταστείς ότι το Πνεύμα αναπαράγει σάρκα.
Θα ρωτήσει κάποιος: -«Τότε πως από Πνεύμα γεννήθηκε η σάρκα του Κυρίου»; -Απ. : Το Πνεύμα διέπλασε Αυτόν κατά τέτοιο τρόπο ώστε να μη γεννηθεί εκ του μηδενός, διότι αλλιώς τι θα χρειαζόταν η μήτρα; Αλλά διέπλασε Αυτόν εκ της Παρθενικής σαρκός. Κατά ποιο τρόπο όμως δεν μπορώ να εξηγήσω. Πάντως όλο αυτό έγινε για να μη θεωρήσει κανείς πως ο Χριστός είναι ξένος προς τη δική μας φύση.
Έχοντες λοιπόν τέτοια θύρα, τέτοιο ποιμήν ο Οποίος θυσιάζεται ευχαρίστως και εκουσίως για πρόβατά Του τι έχουμε να φοβηθούμε; Σε τι να λυγίσουμε και σε τι να δειλιάσουμε; Στις ύβρεις, στους διωγμούς, στον θάνατο; Μα αυτή η θύρα είναι η όντως οδός ,η αλήθεια και η ζωή. Ας Τον ακολουθήσουμε άχρι θανάτου. Αμήν.