Ευαγγελική περικοπή και ερμηνεία Τετάρτης 10/10/2018 Ευλαμπίου και Ευλαμπίας των μαρτύρων Λουκ. η΄22-25’

22 Καὶ ἐγένετο ἐν μιᾷ τῶν ἡμερῶν καὶ αὐτὸς ἐνέβη εἰς πλοῖον καὶ οἱ μαθηταὶ αὐτοῦ, καὶ εἶπε πρὸς αὐτούς· διέλθωμεν εἰς τὸ πέραν τῆς λίμνης· καὶ ἀνήχθησαν. 23 πλεόντων δὲ αὐτῶν ἀφύπνωσε. καὶ κατέβη λαῖλαψ ἀνέμου εἰς τὴν λίμνην, καὶ συνεπληροῦντο καὶ ἐκινδύνευον. 24 προσελθόντες δὲ διήγειραν αὐτὸν λέγοντες· ἐπιστάτα ἐπιστάτα, ἀπολλύμεθα! ὁ δὲ ἐγερθεὶς ἐπετίμησε τῷ ἀνέμῳ καὶ τῷ κλύδωνι τοῦ ὕδατος, καὶ ἐπαύσαντο, καὶ ἐγένετο γαλήνη. 25 εἶπε δὲ αὐτοῖς· ποῦ ἐστιν ἡ πίστις ὑμῶν; φοβηθέντες δὲ ἐθαύμασαν λέγοντες πρὸς ἀλλήλους· τίς ἄρα οὗτός ἐστιν, ὅτι καὶ τοῖς ἀνέμοις ἐπιτάσσει καὶ τῷ ὕδατι, καὶ ὑπακούουσιν αὐτῷ;

------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Στο θαύμα της κατάπαυσης των κυμάτων παίρνει μαζί του ο Κύριος μόνο τους μαθητές του.  Ας προσέξουμε κάτι: όπου γίνεται μόνο απλή επίδειξη θαύματος επέτρεπε και στον λαό να γίνει θεατής αυτού, όπου όμως επρόκειτο να συναντήσουν και πειρασμούς και φόβους έπαιρνε μόνον τους μαθητές Του μαζί για να τους παιδαγωγήσει και προετοιμάσει για τους μεγάλους αγώνες που έρχονταν.

Κοιμόταν ο Ιησούς γαλήνιος διότι τίποτα δεν υπάρχει που να μπορεί να ταράξει τον Δημιουργό των πάντων.

Ας προσέξουμε: πρώτα επιτιμά τους μαθητές Του για την ολιγοπιστία τους ο Ιησούς και κατόπιν ηρεμεί τα κύματα. Όπως ήδη είπαμε όλα αυτά τα κάνει χάριν εκπαιδεύσεως των μαθητών για τους επερχόμενους πειρασμούς που θα συναντήσουν στο μέλλον.  Έπρεπε δηλαδή οι μαθητές να μάθουν να αψηφούν τις δυσκολίες και τους κινδύνους ως οι μέλλοντες Απόστολοι της Οικουμένης. Το ότι οι μαθητές καταλήφθηκαν από αγωνία, αυτό ήταν πνευματικά επικερδές, διότι μ’ αυτό τον τρόπο το θαύμα φαίνονταν πολύ μεγαλύτερο στα μάτια τους και από την άλλη θα το κρατούσαν στη μνήμη τους για πάρα πολύ καιρό. Να λοιπόν γιατί ο Χριστός κοιμάται (καθεύδει) : Διότι αν ήταν ξύπνιος ή δεν θα φοβόντουσαν οι μαθητές, ή δεν θα τον ξυπνούσαν για να τον ικετεύσουν να τους σώσει. Από την άλλη, η επίπληξη έπρεπε να γίνει όχι κοινή θέα όλου του λαού, για να μην αντιληφθεί το πλήθος την ολιγοπιστία τους. Συγχρόνως  διδάσκει σε όλους εμάς τους ακροατές του θαύματος ότι τον φόβο δεν τον φέρνουν οι επερχόμενοι κίνδυνοι, αλλά η ολιγοπιστία.

Παρόλα αυτά ο λαός τον ονόμαζε «άνθρωπο» και αναρωτιόταν μετά το θαύμα της γαλήνευσης των κυμάτων τι είδους άνθρωπος ήταν αυτός. Τι ήταν αυτό που εμπόδιζε τους μαθητές και τον λαό να αντιληφθούν την θεότητα του Ιησού;  Ο Ιησούς ως άνθρωπος κοιμόταν, ταξίδευε με πλοίο αλλά και η εξωτερική του εμφάνιση ήταν ανθρώπινη. Τα θαύματα όμως που επιτελούσε αποδείκνυαν σε όλους ότι είναι συνάμα και Θεός.

Ο Χριστός για να γαληνέψει τα κύματα δεν επικαλέστηκε τίποτα, δεν ύψωσε τα χέρια στον ουρανό, αλλά ως απόλυτος Κύριος και εξουσιαστής της φύσης διέταξε και εκτελέστηκε η διαταγή Του.  

πρωτοπρ. Μιχαήλ Στεφάνου από την μελέτη στον Ιερό Χρυσόστομο