Ζ´\ΕΠΕΙ δὲ ἐπλήρωσε πάντα τὰ ρήματα αὐτοῦ εἰς τὰς ἀκοὰς τοῦ λαοῦ, εἰσῆλθεν εἰς Καπερναούμ. 2 ῾Εκατοντάρχου δέ τινος δοῦλος κακῶς ἔχων ἤμελλε τελευτᾶν, ὃς ἦν αὐτῷ ἔντιμος. 3 ἀκούσας δὲ περὶ τοῦ ᾿Ιησοῦ ἀπέστειλε πρὸς αὐτὸν πρεσβυτέρους τῶν ᾿Ιουδαίων ἐρωτῶν αὐτὸν ὅπως ἐλθὼν διασώσῃ τὸν δοῦλον αὐτοῦ. 4 οἱ δὲ παραγενόμενοι πρὸς τὸν ᾿Ιησοῦν παρεκάλουν αὐτὸν σπουδαίως, λέγοντες ὅτι ἄξιός ἐστιν ᾧ παρέξει τοῦτο. 5 ἀγαπᾷ γὰρ τὸ ἔθνος ἡμῶν, καὶ τὴν συναγωγὴν αὐτὸς ᾠκοδόμησεν ἡμῖν. 6 ὁ δὲ ᾿Ιησοῦς ἐπορεύετο σὺν αὐτοῖς. ἤδη δὲ αὐτοῦ οὐ μακρὰν ἀπέχοντος ἀπὸ τῆς οἰκίας ἔπεμψε πρὸς αὐτὸν ὁ ἑκατόνταρχος φίλους λέγων αὐτῷ· Κύριε, μὴ σκύλλου· οὐ γάρ εἰμι ἱκανὸς ἵνα ὑπὸ τὴν στέγην μου εἰσέλθῃς· 7 διὸ οὐδὲ ἐμαυτὸν ἠξίωσα πρός σε ἐλθεῖν· ἀλλ᾿ εἰπὲ λόγῳ, καὶ ἰαθήσεται ὁ παῖς μου. 8 καὶ γὰρ ἐγὼ ἄνθρωπός εἰμι ὑπὸ ἐξουσίαν τασσόμενος, ἔχων ὑπ᾿ ἐμαυτὸν στρατιώτας, καὶ λέγω τούτῳ, πορεύθητι, καὶ πορεύεται, καὶ ἄλλῳ, ἔρχου, καὶ ἔρχεται, καὶ τῷ δούλῳ μου, ποίησον τοῦτο, καὶ ποιεῖ.
9 ἀκούσας δὲ ταῦτα ὁ ᾿Ιησοῦς ἐθαύμασεν αὐτόν, καὶ στραφεὶς τῷ ἀκολουθοῦντι αὐτῷ ὄχλῳ εἶπε· λέγω ὑμῖν, οὐδὲ ἐν τῷ ᾿Ισραὴλ τοσαύτην πίστιν εὗρον. 10 καὶ ὑποστρέψαντες οἱ πεμφθέντες εἰς τὸν οἶκον εὗρον τὸν ἀσθενοῦντα δοῦλον ὑγιαίνοντα.
-----------------------------------------
5 Εἰσελθόντι δὲ αὐτῷ εἰς Καπερναοὺμ προσῆλθεν αὐτῷ ἑκατόνταρχος παρακαλῶν αὐτὸν καὶ λέγων·
Πότε προσήλθε; Μετά την επί του όρους ομιλία. Όπως προηγουμένως ο λεπρός έτσι κι αυτός, δεν διέσχισε τα πλήθη, δεν διέκοψε τον Κύριο. Περίμενε υπομονετικά να τελειώσει το κήρυγμά του ο Ιησούς περιμένοντάς Τον για να Του πει:
6 Κύριε, ὁ παῖς μου βέβληται ἐν τῇ οἰκίᾳ παραλυτικός, δεινῶς βασανιζόμενος.
Για ποιον προσήλθε; Μήπως για τον εαυτό του; Όχι αλλά για τον δούλο του. όπως και σε άλλη περίπτωση η Χαναναία έτσι κι εδώ άλλος προσεύχεται, άλλος λαμβάνει την ίαση χωρίς εκείνος να κάνει τίποτα! Βλέπουμε όμως και κάτι ακόμη: Ο εκατόνταρχος θεώρησε περιττό να φέρει τον δούλο του στον Ιησού. Μεγάλη του η πίστη!!!
7 καὶ λέγει αὐτῷ ὁ ᾿Ιησοῦς· ἐγὼ ἐλθὼν θεραπεύσω αὐτόν.
Ο Χριστός κάνει εδώ κάτι που πουθενά αλλού δεν πράττει. Υπόσχεται όχι μόνο να θεραπεύσει τον δούλο, αλλά και να πάει στην οικία του εκατόνταρχου. Το κάνει βέβαια αυτό για να φανερωθεί το μεγαλείο της πίστεως του ικέτη.
8 καὶ ἀποκριθεὶς ὁ ἑκατόνταρχος ἔφη· Κύριε, οὐκ εἰμὶ ἱκανὸς ἵνα μου ὑπὸ τὴν στέγην εἰσέλθῃς· ἀλλὰ μόνον εἰπὲ λόγῳ, καὶ ἰαθήσεται ὁ παῖς μου.
9 καὶ γὰρ ἐγὼ ἄνθρωπός εἰμι ὑπὸ ἐξουσίαν, ἔχων ὑπ᾿ ἐμαυτὸν στρατιώτας, καὶ λέγω τούτῳ, πορεύθητι, καὶ πορεύεται, καὶ ἄλλῳ, ἔρχου, καὶ ἔρχεται, καὶ τῷ δούλῳ μου, ποίησον τοῦτο, καὶ ποιεῖ.
10 ἀκούσας δὲ ὁ ᾿Ιησοῦς ἐθαύμασε καὶ εἶπε τοῖς ἀκολουθοῦσιν· ἀμὴν λέγω ὑμῖν, οὐδὲ ἐν τῷ ᾿Ισραὴλ τοσαύτην πίστιν εὗρον.
Ο Χριστός όχι μόνο επικύρωσε τα λόγια του εκατόνταρχου, αλλά και «θαύμασε». Και όχι μόνο θαύμασε, αλλά και τον παρουσίασε ως υπόδειγμα για να τον μιμηθούν και άλλοι.
Τι όμως να μιμηθεί κανείς; Όχι μόνο την πίστη, αλλά και την ομολογία. Ότι ο Χριστός δεν περιμένει από άλλον να δεχτεί ενέργεια, αλλά κατ’ ιδίαν δύναμη πράττει τα πάντα. Θυμηθείτε την Μάρθα που του είπε λανθασμένα: «Όσα ήθελες ζητήσει από τον Θεό θα σου τα δώσει». Ο Κύριος όχι μόνο δεν επικύρωσε τα λόγια της αλλά μάλλον την επέπληξε λέγοντας: «ἐγώ εἰμι ἡ ἀνάστασις καὶ ἡ ζωή».
11 λέγω δὲ ὑμῖν ὅτι πολλοὶ ἀπὸ ἀνατολῶν καὶ δυσμῶν ἥξουσι καὶ ἀνακλιθήσονται μετὰ ᾿Αβραὰμ καὶ ᾿Ισαὰκ καὶ ᾿Ιακὼβ ἐν τῇ βασιλείᾳ τῶν οὐρανῶν,
12 οἱ δὲ υἱοὶ τῆς βασιλείας ἐκβληθήσονται εἰς τὸ σκότος τὸ ἐξώτερον· ἐκεῖ ἔσται ὁ κλαυθμὸς καὶ ὁ βρυγμὸς τῶν ὀδόντων.
Ο Κύριος λέει απερίφραστα ότι κληρονόμοι της Βασιλείας των Ουρανών δεν θα είναι οι σαρκικοί αλλά οι πνευματικοί ισραηλίτες. Το νέο Ισραήλ δεν γνωρίζει εθνικότητα ούτε γλώσσα αλλά την κοινή εν Χριστώ πίστη.
13 καὶ εἶπεν ὁ ᾿Ιησοῦς τῷ ἑκατοντάρχῳ· ὕπαγε, καὶ ὡς ἐπίστευσας γενηθήτω σοι. καὶ ἰάθη ὁ παῖς αὐτοῦ ἐν τῇ ὥρᾳ ἐκείνῃ.
Ο εκατόνταρχος έλαβε τελικά περισσότερα απ’ όσα ζήτησε: Και ο δούλος του έγινε καλά και ο ίδιος χωρίς να το περιμένει την Βασιλεία των Ουρανών κληρονόμησε!
Πρωτοπρεσβυτέρου Μιχαήλ Δ. Στεφάνου
«από την μελέτη στον Ιερό χρυσόστομο»
*Τις παραπομπές στην επεξήγηση έχουμε πάρει από το Ματθ. η΄5-13