Ευαγγελική περικοπή και ερμηνεία Σαββάτου 10/11/2018 Ολυμπά Τερτίου εκ των 70 μαρτ. Λουκ. Θ΄37-43
37 ᾿Εγένετο δὲ ἐν τῇ ἑξῆς ἡμέρᾳ κατελθόντων αὐτῶν ἀπὸ τοῦ ὄρους συνήντησεν αὐτῷ ὄχλος πολύς. 38 καὶ ἰδοὺ ἀνὴρ ἀπὸ τοῦ ὄχλου ἀνεβόησε λέγων· διδάσκαλε, δέομαί σου, ἐπίβλεψον ἐπὶ τὸν υἱόν μου, ὅτι μονογενής μοί ἐστι· 39 καὶ ἰδοὺ πνεῦμα λαμβάνει αὐτόν, καὶ ἐξαίφνης κράζει καὶ σπαράσσει αὐτὸν μετὰ ἀφροῦ, καὶ μόγις ἀποχωρεῖ ἀπ᾿ αὐτοῦ συντρῖβον αὐτόν· 40 καὶ ἐδεήθην τῶν μαθητῶν σου ἵνα ἐκβάλωσιν αὐτό, καὶ οὐκ ἠδυνήθησαν. 41 ἀποκριθεὶς δὲ ὁ ᾿Ιησοῦς εἶπεν· ὦ γενεὰ ἄπιστος καὶ διεστραμμένη, ἕως πότε ἔσομαι πρὸς ὑμᾶς καὶ ἀνέξομαι ὑμῶν; προσάγαγε τὸν υἱόν σου ὧδε. 42 ἔτι δὲ προσερχομένου αὐτοῦ ἔρρηξεν αὐτὸν τὸ δαιμόνιον καὶ συνεσπάραξεν· ἐπετίμησε δὲ ὁ ᾿Ιησοῦς τῷ πνεύματι τῷ ἀκαθάρτῳ, καὶ ἰάσατο τὸν παῖδα καὶ ἀπέδωκεν αὐτὸν τῷ πατρὶ αὐτοῦ. 43 ἐξεπλήσσοντο δὲ πάντες ἐπὶ τῇ μεγαλειότητι τοῦ Θεοῦ.
-------------------------------------------------------------------
Αποκριθεὶς δὲ ὁ ᾿Ιησοῦς εἶπεν· ὦ γενεὰ ἄπιστος καὶ διεστραμμένη! ἕως πότε ἔσομαι μεθ᾿ ὑμῶν; ἕως πότε ἀνέξομαι ὑμῶν; φέρετέ μοι αὐτὸν ὧδε. Τα είπε αυτά ο Χριστός για να δείξει ότι κάποιος που πιστεύει μπορεί να ενεργήσει θαύματα και σ’ αυτούς που δεν πιστεύουν. Άρα είναι φανερό ότι και οι μαθητές έδειξαν ολιγοπιστία. Όχι όμως όλοι, διότι οι στύλοι (Πέτρος-Ιάκωβος και Ιωάννης) δεν ήταν παρόντες. Που ήταν; Στο όρος ακόμη το Θαβώρ. Δες όμως και την αγνωμοσύνη αυτού που παρουσιάστηκε μπροστά στον Κύριο διότι είπε: «Έφερα τον γιό μου στους μαθητές σου κι αυτοί δεν μπόρεσαν να τον θεραπεύσουν». Ο Χριστός όμως απαλλάσσει τους μαθητές από την κατηγορία και ρίχνει το βάρος στον πατέρα και στους απιστούντες Ιουδαίους λέγοντας «έως πότε θα είμαι μαζί σας»; Παρουσιάζει έτσι τον θάνατο ως κάτι το πολύ ευπρόσδεκτο και ότι βαρύ δεν ήταν το να σταυρωθεί, αλλά να παραμένει μαζί τους.
Και τι άραγε θα πει «σεληνιαζόμενος»; Μην ανησυχείς και ταράσσεσαι από την λέξη αυτή. Ουδέποτε η σελήνη ενεργεί έτσι και κατ΄αυτόν τον τρόπο στους ανθρώπους. Έτσι από άγνοια των πραγμάτων αποκάλεσε ο πατέρας τον γιο του. Εσύ δώσε βάση στην πρόνοια του Θεού η οποία διέσωσε το παιδί αυτό που ο δαίμονας επί σειρά ετών το έρριπτε μια στην φωτιά και μια στο νερό. Διότι διά τέτοιων ενεργειών ο δαίμων επιτίθεται ενίοτε στους ανθρώπους οι οποίοι ασφαλώς δεν είναι «δαιμονισμένοι». Και η λέξη «δαιμονισμένος είναι λάθος». Το σωστό είναι επιτιθέμενος από τον διάβολο.
Η σελήνη λοιπόν, τα αστέρια και οι συμπαντικές ενέργειες ασφαλώς δεν κατευθύνουν τις ζωές των ανθρώπων, ούτε τις επηρεάζουν. Αυτά είναι απάτες των αστρολόγων και των λοιπών «μαντών» και μάγων που πάντοτε κατασπάραζαν με άμετρη λύσσα τις ψυχές των λιγοψυχούντων και ολιγοπιστούντων κάθε εποχής…
Πρωτοπρ. Μιχαήλ Στεφάνου «από την μελέτη στον Ιερό Χρυσόστομο»