Ευαγγελική περικοπή και ερμηνεία Κυριακής 7/10/2018 Σεργίου και Βάκχου μεγαλομαρτύρων Λουκ ζ΄, 11-16

11 Καὶ ἐγένετο ἐν τῷ ἑξῆς ἐπορεύετο εἰς πόλιν καλουμένην Ναΐν· καὶ συνεπορεύοντο αὐτῷ οἱ μαθηταὶ αὐτοῦ ἱκανοὶ καὶ ὄχλος πολύς. 12 ὡς δὲ ἤγγισε τῇ πύλῃ τῆς πόλεως, καὶ ἰδοὺ ἐξεκομίζετο τεθνηκὼς υἱὸς μονογενὴς τῇ μητρὶ αὐτοῦ, καὶ αὕτη ἦν χήρα, καὶ ὄχλος τῆς πόλεως ἱκανὸς ἦν σὺν αὐτῇ. 13 καὶ ἰδὼν αὐτὴν ὁ Κύριος ἐσπλαγχνίσθη ἐπ᾿ αὐτῇ καὶ εἶπεν αὐτῇ· μὴ κλαῖε· 14 καὶ προσελθὼν ἥψατο τῆς σοροῦ, οἱ δὲ βαστάζοντες ἔστησαν, καὶ εἶπε· νεανίσκε, σοὶ λέγω, ἐγέρθητι. 15 καὶ ἀνεκάθισεν ὁ νεκρὸς καὶ ἤρξατο λαλεῖν, καὶ ἔδωκεν αὐτὸν τῇ μητρὶ αὐτοῦ. 16 ἔλαβε δὲ φόβος πάντας καὶ ἐδόξαζον τὸν Θεόν, λέγοντες ὅτι προφήτης μέγας ἐγήγερται ἐν ἡμῖν, καὶ ὅτι ἐπεσκέψατο ὁ Θεὸς τὸν λαὸν αὐτοῦ. 17 καὶ ἐξῆλθεν ὁ λόγος οὗτος ἐν ὅλῃ τῇ ᾿Ιουδαίᾳ περὶ αὐτοῦ καὶ ἐν πάσῃ τῇ περιχώρῳ.

-----------------------------------------------------------------------------------------------------

            Με μία φράση του ο Ιησούς ανασταίνει σήμερα έναν νέο στην πόλη Ναῒν. Τι έχουμε να πούμε εμείς ακούγοντας γι’ αυτό το θαύμα; Μάλλον πρέπει να αναφωνήσουμε τα λόγια του Ιερού Χρυσοστόμου: «που σου, θάνατε, το κέντρον; που σου, άδη, το νίκος»;

            Ο θάνατος λοιπόν νικήθηκε κι αυτό είναι ολοφάνερο, πιο φανερό ακόμη κι απ’ τον ήλιο. Εσύ λοιπόν γιατί θρηνείς την απώλεια των δικών σου ανθρώπων;  Ακόμη και οι ειδωλολάτρες δεν λυγίζουν μπροστά στη θέα του θανάτου αλλά ο ένας στον άλλο δίνει δύναμη  λέγοντας: «Υπέφερέ το με γενναιότητα» .

            Ωραία, θα μου πεις «έχασα παιδί»... –Σκέψου όμως, αν μάθαινες ότι το παιδί σου ζει πολύ μακριά από σένα ευτυχισμένο σε βασιλικά ανάκτορα θα ήσουν χαρούμενος; Εδώ όμως πρόκειται για κάτι ακόμη πιο σπουδαίο από τα γήινα και παρερχόμενα ανάκτορα.

            Θα πεις «είμαι χήρα»... –Ακόμη καλύτερα! Διότι ο Θεός ευσπλαχνίζεται πολύ τις χήρες και τα ορφανά. Ο μακάριος Παύλος λέει: «Η πραγματική χήρα που είναι μόνη της έχει εναποθέσει τις ελπίδες της στον Κύριο». Μη θρηνείς λοιπόν για κάτι από το οποίο στεφανώνεσαι.

            Ποιος τελικά πρέπει να θρηνεί στην ιδέα του θανάτου; -Μόνο ο διάβολος και οι υπήκοοί του. Για όλους τους υπόλοιπους ο θάνατος είναι γαλήνη, και ηρεμία και λύτρωση. Μη ξεχνάς ότι ο Υιός του Θεού πέθανε διά σε, ενώ εσύ για τον εαυτό σου αποθνήσκεις.

            Καλή Ανάσταση!

Πρωτοπρ. Μιχαήλ Δ. Στεφάνου από την μελέτη στον Ιερό Χρυσόστομο