33 ῎Αλλην παραβολὴν ἀκούσατε. ἄνθρωπός τις ἦν οἰκοδεσπότης, ὅστις ἐφύτευσεν ἀμπελῶνα καὶ φραγμὸν αὐτῷ περιέθηκε καὶ ὤρυξεν ἐν αὐτῷ ληνὸν καὶ ᾠκοδόμησε πύργον, καὶ ἐξέδοτο αὐτὸν γεωργοῖς καὶ ἀπεδήμησεν. 34 ὅτε δὲ ἤγγισεν ὁ καιρὸς τῶν καρπῶν, ἀπέστειλε τοὺς δούλους αὐτοῦ πρὸς τοὺς γεωργοὺς λαβεῖν τοὺς καρποὺς αὐτοῦ.
35 καὶ λαβόντες οἱ γεωργοὶ τοὺς δούλους αὐτοῦ ὃν μὲν ἔδειραν, ὃν δὲ ἀπέκτειναν, ὃν δὲ ἐλιθοβόλησαν. 36 πάλιν ἀπέστειλεν ἄλλους δούλους πλείονας τῶν πρώτων, καὶ ἐποίησαν αὐτοῖς ὡσαύτως. 37 ὕστερον δὲ ἀπέστειλε πρὸς αὐτοὺς τὸν υἱὸν αὐτοῦ λέγων· ἐντραπήσονται τὸν υἱόν μου. 38 οἱ δὲ γεωργοὶ ἰδόντες τὸν υἱὸν εἶπον ἐν ἑαυτοῖς· οὗτός ἐστιν ὁ κληρονόμος· δεῦτε ἀποκτείνωμεν αὐτὸν καὶ κατάσχωμεν τὴν κληρονομίαν αὐτοῦ. 39 καὶ λαβόντες αὐτὸν ἐξέβαλον ἔξω τοῦ ἀμπελῶνος, καὶ ἀπέκτειναν.
40 ῞Οταν οὖν ἔλθῃ ὁ κύριος τοῦ ἀμπελῶνος, τί ποιήσει τοῖς γεωργοῖς ἐκείνοις; 41 λέγουσιν αὐτῷ· κακοὺς κακῶς ἀπολέσει αὐτούς, καὶ τὸν ἀμπελῶνα ἐκδώσεται ἄλλοις γεωργοῖς, οἵτινες ἀποδώσουσιν αὐτῷ τοὺς καρποὺς ἐν τοῖς καιροῖς αὐτῶν. 42 λέγει αὐτοῖς ὁ ᾿Ιησοῦς· οὐδέποτε ἀνέγνωτε ἐν ταῖς γραφαῖς, λίθον ὃν ἀπεδοκίμασαν οἱ οἰκοδομοῦντες, οὗτος ἐγενήθη εἰς κεφαλὴν γωνίας· παρὰ Κυρίου ἐγένετο αὕτη, καὶ ἔστι θαυμαστὴ ἐν ὀφθαλμοῖς ἡμῶν; 43 διὰ τοῦτο λέγω ὑμῖν ὅτι ἀρθήσεται ἀφ᾿ ὑμῶν ἡ βασιλεία τοῦ Θεοῦ καὶ δοθήσεται ἔθνει ποιοῦντι τοὺς καρποὺς αὐτῆς·
Πολλά υπαινίσσεται μ’ αυτήν την παραβολή ο Κύριος. Την πρόνοια του Θεού που έδειξε προς αυτούς από ψηλά, την φονική διάθεση που είχαν από την αρχή οι Ισραηλίτες, το ότι δεν παραλείφθηκε τίποτα απ’ όσα έπρεπε για την φροντίδα τους, το ότι δεν τους αποστράφηκε ακόμη και όταν φόνευσαν τους προφήτες, αλλά απέστειλε και τον Υιό Του. Το ότι Ένας και ο Αυτός είναι ο Θεός της Παλαιάς και ο Θεός της Καινής Διαθήκης, το ότι θα πετύχει με τον θάνατό Του πολλά, το ότι οι Ιουδαίοι υπομένουν την βαριά τιμωρία του Σταυρού και του τολμήματός τους, την κλήση των εθνών και την έκπτωση των Ιουδαίων και το ότι το έγκλημά τους είναι πολύ μεγάλο και εις μεγάλο βαθμό ασυγχώρητο. Γίνεται επίσης σαφές ότι οι εθνικοί αν και δεν υποσχέθηκαν να τηρήσουν τον νόμο του Θεού, το έκαναν, ενώ οι Ιουδαίοι αν και πολλές φορές υποσχέθηκαν πάντοτε αποδεικνύονταν παραβάτες.
Πρόσεξε επίσης και την μεγάλη πρόνοια του Θεού, ο Οποίος έκανε το έργο των γεωργών, έβαλε τον φράχτη, φύτευσε τον αμπελώνα και όλα τα άλλα τα οποία ήταν δουλειά των γεωργών και έπρεπε αυτοί να την κάνουν.
Ας μην είμαστε λοιπόν αγνώμονοι αδελφοί, ας κατανοήσουμε ότι ο Κύριος σαν άριστος φύλακας του προσωπικού μας αμπελώνος κάνει τα πάντα και μάλιστα σε υπερβολικό βαθμό για να μας σώσει. Στέλνει όχι μόνο χαρές, αλλά και μας προειδοποιεί και μας φυλάττει με δυστυχίες και πειρασμούς ώστε δι’ αυτών να Τον αναζητήσουμε να ζητήσουμε το έλεός Του και παραδεχόμενοι την πλήρη ανεπάρκειά μας απέναντι στον Δεσπότη να ταπεινωθούμε, να κενώσουμε εαυτόν και να γαντζωθούμε από το αμέτρητο έλεος το οποίο αφθονοπαρόχως διά του Χριστού μας παρέχει η Εκκλησία μας με τα σωστικά μυστήριά της.
Καλή Κυριακή σε όλους και καλό εκκλησιαμό!
Πρωτοπρ. Μιχαήλ Δ. Στεφάνου