Ευαγγελική περικοπή και ερμηνεία Κυριακής 21/10/2018 Ιλαρίωνος οσίου-Χριστοδούλου του εν Πάτμω Λουκ. η΄, 27-39
27 ἐξελθόντι δὲ αὐτῷ ἐπὶ τὴν γῆν ὑπήντησεν αὐτῷ ἀνήρ τις ἐκ τῆς πόλεως, ὃς εἶχε δαιμόνια ἐκ χρόνων ἱκανῶν, καὶ ἱμάτιον οὐκ ἐνεδιδύσκετο καὶ ἐν οἰκίᾳ οὐκ ἔμενεν, ἀλλ᾿ ἐν τοῖς μνήμασιν. 28 ἰδὼν δὲ τὸν ᾿Ιησοῦν καὶ ἀνακράξας προσέπεσεν αὐτῷ καὶ φωνῇ μεγάλῃ εἶπε· τί ἐμοὶ καὶ σοί, ᾿Ιησοῦ, υἱὲ τοῦ Θεοῦ τοῦ ὑψίστου; δέομαί σου, μή με βασανίσῃς. 29 παρήγγειλε γὰρ τῷ πνεύματι τῷ ἀκαθάρτῳ ἐξελθεῖν ἀπὸ τοῦ ἀνθρώπου. πολλοῖς γὰρ χρόνοις συνηρπάκει αὐτόν, καὶ ἐδεσμεῖτο ἁλύσεσι καὶ πέδαις φυλασσόμενος, καὶ διαρρήσσων τὰ δεσμὰ ἠλαύνετο ὑπὸ τοῦ δαίμονος εἰς τὰς ἐρήμους. 30 ἐπηρώτησε δὲ αὐτὸν ὁ ᾿Ιησοῦς λέγων· τί σοί ἐστιν ὄνομα; ὁ δὲ εἶπε· λεγεών· ὅτι δαιμόνια πολλὰ εἰσῆλθεν εἰς αὐτόν· 31 καὶ παρεκάλει αὐτὸν ἵνα μὴ ἐπιτάξῃ αὐτοῖς εἰς τὴν ἄβυσσον ἀπελθεῖν. 32 ἦν δὲ ἐκεῖ ἀγέλη χοίρων ἱκανῶν βοσκομένων ἐν τῷ ὄρει· καὶ παρεκάλουν αὐτὸν ἵνα ἐπιτρέψῃ αὐτοῖς εἰς ἐκείνους εἰσελθεῖν· καὶ ἐπέτρεψεν αὐτοῖς. 33 ἐξελθόντα δὲ τὰ δαιμόνια ἀπὸ τοῦ ἀνθρώπου εἰσῆλθον εἰς τοὺς χοίρους, καὶ ὥρμησεν ἡ ἀγέλη κατὰ τοῦ κρημνοῦ εἰς τὴν λίμνην καὶ ἀπεπνίγη. 34 ἰδόντες δὲ οἱ βόσκοντες τὸ γεγενημένον ἔφυγον, καὶ ἀπήγγειλαν εἰς τὴν πόλιν καὶ εἰς τοὺς ἀγρούς.
35 ἐξῆλθον δὲ ἰδεῖν τὸ γεγονός, καὶ ἦλθον πρὸς τὸν ᾿Ιησοῦν καὶ εὗρον καθήμενον τὸν ἄνθρωπον, ἀφ᾿ οὗ τὰ δαιμόνια ἐξεληλύθει, ἱματισμένον καὶ σωφρονοῦντα παρὰ τοὺς πόδας τοῦ ᾿Ιησοῦ, καὶ ἐφοβήθησαν. 36 ἀπήγγειλαν δὲ αὐτοῖς οἱ ἰδόντες πῶς ἐσώθη ὁ δαιμονισθείς. 37 καὶ ἠρώτησαν αὐτὸν ἅπαν τὸ πλῆθος τῆς περιχώρου τῶν Γαδαρηνῶν ἀπελθεῖν ἀπ᾿ αὐτῶν, ὅτι φόβῳ μεγάλῳ συνείχοντο· αὐτὸς δὲ ἐμβὰς εἰς τὸ πλοῖον ὑπέστρεψεν. 38 ἐδέετο δὲ αὐτοῦ ὁ ἀνήρ, ἀφ᾿ οὗ ἐξεληλύθει τὰ δαιμόνια, εἶναι σὺν αὐτῷ· ἀπέλυσε δὲ αὐτὸν ὁ ᾿Ιησοῦς λέγων· 39 ὑπόστρεφε εἰς τὸν οἶκόν σου καὶ διηγοῦ ὅσα ἐποίησέ σοι ὁ Θεός. καὶ ἀπῆλθε καθ᾿ ὅλην τὴν πόλιν κηρύσσων ὅσα ἐποίησεν αὐτῷ ὁ ᾿Ιησοῦς.
---------------------------------------------------------------------------------------------------
Τη θεραπεία του δαιμονισμένου των Γαδαρηνών μνημονεύει σήμερα η Εκκλησία μας. Ένα θαύμα αποκαλυπτικό λίαν της Θεότητος του Κυρίου μας Ιησού. Οι άνθρωποι ως τώρα αποκαλούσαν τον Ιησού «άνθρωπο» οι δαίμονες τώρα διακηρύσσουν ευθαρσώς την θεότητά Του. Γιατί όμως του λένε «ήρθες προ της ώρας μας να μας βασανίσεις»; -Διότι νόμιζαν ότι πράγματι ο Ιησούς τους πλησίασε για να τους ρίψει στην άβυσσο. Φοβήθηκαν ότι είχε έρθει πλέον η ώρα για να τιμωρηθούν. Βεβαίως δεν ζητούν να μη τιμωρηθούν διότι γνώριζαν ότι αμάρτησαν, όμως ζητούν κάτι άλλο: να μη τιμωρηθούν πριν έρθει η ώρα τους.
Τα ατυχή αυτά πλάσματα του Θεού (δαιμονισμένοι) ενώ πριν έτρεχαν δίχως έλεγχο πάνω στα βουνά τώρα βλέποντας τον Χριστό να τους πλησιάζει κατεβαίνουν στην πεδιάδα, ενώ πριν κανείς δεν μπορούσε ούτε με αλυσίδες να τους ελέγξει τώρα έρχονται ενώπιον του Χριστού δεμένοι και κατά κάποιο τρόπο σωφρονισμένοι.
Ερώτημα: Γιατί οι δαιμονισμένοι παρέμεναν και ζούσαν κοντά στα μνήματα; - Για να διασκορπίζουν τον φόβο στους ανθρώπους διασπείροντας την αντίληψη ότι μετά τον θάνατο ο άνθρωπος γίνεται δαίμονας. Άποψη που ακόμη και σήμερα εξαπατά πολλούς συνανθρώπους μας. Πολλοί λόγου χάρη πιστεύουν ακόμη και σήμερα ότι μία ψυχή μπορεί να μπει στο σώμα μιας άλλης ή ακόμη και σε σώμα ζώου. Αυτά όλα είναι λόγια μεθυσμένων γριών που αποσκοπούν στον εκφοβισμό των μικρών παιδιών και στην εξαπάτηση των χριστιανών. Η αλήθεια είναι μόνο μία: η ψυχή (είτε δίκαιη, είτε άδικη) μετά το θάνατο βρίσκεται στα χέρια του Θεού. Βλ. παραβολή Λαζάρου και πλουσίου.
Υπάρχει όμως και ένα άλλο ερώτημα: Γιατί ο Κύριος δέχτηκε το αίτημα των δαιμόνων να μπουν στους χοίρους; Για πολλούς λόγους: α) για να διδάξει σε όλους μας το μέγεθος της καταστροφής που προκαλεί η αμαρτία β) για να δείξει την αδυναμία των δαιμόνων, ότι δηλαδή δεν έχουν από μόνοι τους την εξουσία ούτε στους χοίρους να εισέλθουν γ) για να δείξει στους δαιμονισμένους τι θα μπορούσαν και αυτοί να πάθουν δίχως την πρόνοια του Θεού. Αυτοί προ πολλού μπορούσαν να είχαν πνιγεί όπως οι χοίροι, διότι ο διάβολος περισσότερο ασφαλώς από κάθε άλλο πλάσμα τον άνθρωπο επιβουλεύεται. Όμως ο χωρίς ο Θεός να επιτρέψει τίποτα δεν γίνεται.
Επέτρεψε επίσης ο Κύριος στους δαίμονες να εισέλθουν στους χοίρους και για έναν ακόμη σπουδαίο λόγο: διότι η βοσκή γουρουνιών και η κατανάλωση του κρέατός τους απαγορεύονταν από τον Μωσαϊκό νόμο. Εξαιτίας όμως της φιλαργυρίας και του κέρδους ορισμένοι Ιουδαίοι είχαν γίνει χοιροβοσκοί. Ποιοι ήταν αυτοί που αγόραζαν και κατανάλωναν αυτό το κρέας; Οι Ρωμαίοι κατακτητές. Να λοιπόν πόσο η φιλαργυρία οδηγεί όχι μόνο στην προσωπική πνευματική βλάβη οποιουδήποτε που πάσχει απ’ αυτό το πάθος , αλλά παρασύρει προς την καταστροφή και άλλες ψυχές. Διά τούτο ο Ιωάννης ο Χρυσόστομος αναφωνεί: «θα προτιμούσα να συζώ με μυρίους δαιμονισμένους ανθρώπους παρά με έναν φιλάργυρο». Διότι οι δαιμονισμένοι μόνο εναντίον του εαυτού τους βάλλουν ενώ ο φιλάργυρος κατά πάντων. Ποιος άλλωστε διέπραξε την χείριστη αμαρτία σε όλη την ανθρωπότητα; Ο φιλάργυρος Ιούδας.
Οι κάτοικοι της χώρας των Γεργεσηνών (όπως κατά παρόμοιο τρόπο πολλοί από μας τους σύγχρονους νερόβραστους χριστιανούς) προτίμησαν το χρήμα και το κέρδος που προέρχονταν απ’ το παράνομο εμπόριο των χοίρων και όχι τον Χριστό που χαλούσε αυτή την συνταγή. Με άλλα λόγια προτίμησαν τα γουρούνια και όχι τον Κύριο της Δόξης.