Ευαγγελική περικοπή και ερμηνεία Κυριακής 18/11/2018 Πλάτωνος μεγαλομ. Κυριακή Θ΄Λουκά (Λουκ. ιβ΄16-21)
16 Εἶπε δὲ παραβολὴν πρὸς αὐτοὺς λέγων· ἀνθρώπου τινὸς πλουσίου εὐφόρησεν ἡ χώρα· 17 καὶ διελογίζετο ἐν ἑαυτῷ λέγων· τί ποιήσω, ὅτι οὐκ ἔχω ποῦ συνάξω τοὺς καρπούς μου;
18 καὶ εἶπε· τοῦτο ποιήσω· καθελῶ μου τὰς ἀποθήκας καὶ μείζονας οἰκοδομήσω, καὶ συνάξω ἐκεῖ πάντα τὰ γενήματά μου καὶ τὰ ἀγαθά μου, 19 καὶ ἐρῶ τῇ ψυχῇ μου· ψυχή, ἔχεις πολλὰ ἀγαθὰ κείμενα εἰς ἔτη πολλά· ἀναπαύου, φάγε, πίε, εὐφραίνου. 20 εἶπε δὲ αὐτῷ ὁ Θεός· ἄφρον, ταύτῃ τῇ νυκτὶ τὴν ψυχήν σου ἀπαιτοῦσιν ἀπὸ σοῦ· ἃ δὲ ἡτοίμασας τίνι ἔσται; 21 οὕτως ὁ θησαυρίζων ἑαυτῷ, καὶ μὴ εἰς Θεὸν πλουτῶν.
-----------------------------------------------------------------------
Το ζήτημα αγαπητοί αναγνώστες μετά την ανάγνωση της σημερινής Ευαγγελικής περικοπής είναι ένα:
Γιατί επιθυμεί ο άνθρωπος τον πλούτο;
-Για δύο λόγους: Για να απολαμβάνει ανέσεις και διά την επίδειξη.
Γιατί λοιπόν δεν κάνεις ελεημοσύνη; Φοβάσαι μη ξοδευτούν τα χρήματά σου; Αν δώσεις όμως δεν θα ξοδευτούν, αλλά και επιπλέον θα προστεθούν. Απεναντίας, αν δεν δώσεις ό,τι έχεις είναι απολύτως βέβαιο ότι θα χαθεί. Σου φαίνεται το σαράκι και ο σκόρος που κατατρώγουν τα υπάρχοντά σου κάτι το ασήμαντο; Θα πεις μήπως το σαράκι καταστρέφει το χρυσάφι; Ή μήπως όλοι έπεσαν θύματα κλοπής ώστε να τους αφαιρεθούν όσα έχουν; Ακόμη κι αν τίποτα απ’ αυτά δεν σε βρει εσύ θα παραμείνεις προσηλωμένος στα γήινα, θα χάσεις τα επουράνια, θα βλέπεις μόνον έσοδα, έξοδα και επιταγές. Υπάρχει απ’ αυτήν μεγαλύτερη αθλιότητα;
Το λέγει ξεκάθαρα ο Κύριος: ὅπου γάρ ἐστιν ὁ θησαυρὸς ὑμῶν, ἐκεῖ ἔσται καὶ ἡ καρδία ὑμῶν.
Αν λοιπόν αποθέσεις τον θησαυρό σου στον ουρανό, τότε όλη σου η σκέψη και ύπαρξη εκεί θα βρίσκεται. Θα γίνεις από τώρα ένας ουράνιος άνθρωπος.
Αλλού πάλι λέει: ῾Ο λύχνος τοῦ σώματός ἐστιν ὁ ὀφθαλμός· ἐὰν οὖν ὁ ὀφθαλμός σου ἁπλοῦς ᾖ, ὅλον τὸ σῶμά σου φωτεινόν ἔσται· ἐὰν δὲ ὁ ὀφθαλμός σου πονηρὸς ᾖ, ὅλον τὸ σῶμά σου σκοτεινὸν ἔσται. εἰ οὖν τὸ φῶς τὸ ἐν σοὶ σκότος ἐστί, τὸ σκότος πόσον; (Ματθ. 6, 22-23)
Δεν κατανόησες όλα τα ανωτέρω; Τότε μάθε από την λειτουργία του σώματος. Ό,τι δηλαδή είναι το μάτι για το σώμα, είναι και ο νους για την ψυχή. Αν λοιπόν εσύ τυφλωθείς που θα έπρεπε να είσαι και οδηγός των άλλων, τότε πόσο παχύτερο γίνεται το σκοτάδι;
Τι τελικά θέλεις; Να διαφυλάξεις τα χρήματά σου και να απολαμβάνεις ηδονή; Θα σου τα δώσω εν αφθονία και τα δύο αν καταθέσεις το χρυσάφι σου όπου εγώ ορίζω, λέει ο Κύριος.
Μη ζηλεύεις τα πλούτη. Δες πόσοι πλούσιοι πτώχευσαν και δεν άντεξαν την φτώχεια και οδήγησαν τον εαυτό τους στην αγχόνη. Γιατί; Γιατί γι’ αυτούς ζωή χωρίς χρήματα δεν είναι ζωή. Αυτών η πνευματική τους όραση χάλασε, περπατούν στο σκοτάδι της παραφροσύνης και δεν μπορούν να διακρίνουν τίποτα, ούτε καλό, ούτε κακό.
Και πως είναι δυνατόν κανείς να θεραπευτεί από μια τέτοια τυφλότητα; Απλά, πρέπει πρώτα να μάθει ότι είναι τυφλός.
Κάποιοι κτίζουν ακριβά σπίτια στα γηρατειά τους, κι αν κανείς τους ρωτήσει το γιατί, τότε αυτοί επικαλούνται τα παιδιά τους. Στην πραγματικότητα όμως οι ίδιοι θέλουν να απολαύσουν, όμως πολλές φορές πριν ολοκληρώσουν το έργο τους βρίσκει ο θάνατος.
Το τέλος πλησιάζει για όλους μας, κι αν δεν δούμε την συντέλεια του Κυρίου όσο βρισκόμαστε στη γη,τότε θα δούμε την προσωπική μας συντέλεια δηλαδή τον θάνατό μας. Δεν αναγνωρίζουμε τα σημεία των καιρών; Να το μεγαλύτερο σημείο, ότι όπως και στα χρόνια του Νώε οι άνθρωποι δεν διέκριναν τα σημεία, έτσι συμβαίνει και σήμερα με μας.
Ας συγκεντρώσουμε λοιπόν πολύ λάδι για το επουράνιο καντήλι μας αυτό ας είναι για μας ο μεγαλύτερος και ασάλευτος θησαυρός. Ώστε να μην πάθουμε κι εμείς τα ίδια όσα έπαθε ο άφρων πλούσιος της σημερινής Ευαγγελικής περικοπής
Πρωτοπρ. Μιχαήλ Δ. Στεφάνου
«Από την μελέτη στον Ιερό Χρυσόστομο»