ΚΑΙ ἐγένετο ἐν τῷ ἐλθεῖν αὐτὸν εἰς οἶκόν τινος τῶν ἀρχόντων τῶν Φαρισαίων σαββάτῳ φαγεῖν ἄρτον, καὶ αὐτοὶ ἦσαν παρατηρούμενοι αὐτόν. 12 ῎Ελεγε δὲ καὶ τῷ κεκληκότι αὐτόν· ὅταν ποιῇς ἄριστον ἢ δεῖπνον, μὴ φώνει τοὺς φίλους σου μηδὲ τοὺς ἀδελφούς σου μηδὲ τοὺς συγγενεῖς σου μηδὲ γείτονας πλουσίους, μήποτε καὶ αὐτοί σε ἀντικαλέσωσι, καὶ γενήσεταί σοι ἀνταπόδομα.
13 ἀλλ᾿ ὅταν ποιῇς δοχήν, κάλει πτωχούς, ἀναπήρους, χωλούς, τυφλούς, 14 καὶ μακάριος ἔσῃ, ὅτι οὐκ ἔχουσιν ἀνταποδοῦναί σοι· ἀνταποδοθήσεται γάρ σοι ἐν τῇ ἀναστάσει τῶν δικαίων 15 ᾿Ακούσας δέ τις τῶν συνανακειμένων ταῦτα εἶπεν αὐτῷ· μακάριος ὃς φάγεται ἄριστον ἐν τῇ βασιλείᾳ τοῦ Θεοῦ.
-----------------------------------------------------------------------------
Κάλεσε λέει όταν κάνεις δείπνο φτωχούς, μη καλείς φίλους σου ούτε τους αδελφούς σου, αλλά ποιους; Αυτούς που δεν μπορούν να σου ανταποδώσουν το γεύμα. Δηλαδή εδώ ο Κύριος μας προτρέπει για μία ακόμη φορά στην αρετή της ελεημοσύνης και στη αποφυγή της επιδεικτικής μανίας. Για παράδειγμα: Υπάρχουν άνθρωποι που νηστεύουν και παραμορφώνουν τα πρόσωπά τους έτσι ώστε να φανούν στους ανθρώπους, υπάρχουν όμως και κάποιοι που δεν νηστεύουν κι όμως λαμβάνουν το ανάλογο ύφος. Γιατί το κάνουν αυτό; Για να μη σκανδαλίσουν τους πολλούς λένε… Κι αν αυτό είναι ανοησία, σκεφτείτε τότε τα πρόσωπα των γυναικών στα οποία βάζουν σκόνες και βαφές, οι πρώτοι βλάπτουν μόνον τους εαυτούς τους, οι γυναίκες όμως παρασύρουν στην ακολασία τους και άλλους… Ο Χριστός νήστεψε σαράντα μέρες αφανώς, απαρατήρητος από τους ανθρώπους, μας έδειξε τον τρόπο. Θέλεις όμως οπωσδήποτε να επιδειχθείς; Περίμενε την κατάλληλη ώρα για την επουράνιο δόξα, αλλά και εδώ στη γη, μικρό πράγμα είναι να περιφρονήσεις τον ανθρώπινο έπαινο;
Θα πει κάποιος: Γιατί μου τα λες όλα αυτά; Εγώ δεν κόπιασα; Με την εργασία μου και με τον ιδρώτα του προσώπου μου δεν απόκτησα ότι απόκτησα και δεν συγκέντρωσα ότι συγκέντρωσα; Γιατί λοιπόν να μην καλέσω εγώ όποιους θέλω και όποιος μου αρέσουν στα δείπνα μου ώστε να περάσω καλά;
Απ: Ας δεχτούμε ότι ό,τι απόκτησες το απόκτησες νόμιμα. Όμως ας σου κάνω μία ερώτηση: - με ποίου τη θέση θα ήθελες να βρίσκεσαι; Εκείνου που πλούτισε έστω και νόμιμα, αλλά τα πάντα τα κράτησε για τον εαυτό του και τους φίλους του υπηρετώντας το ατομικό του συμφέρον, ή με εκείνον που ξόδεψε για τους φτωχούς, πλήρωσε ελευθερώνοντας αιχμαλώτους, έσωσε από την φυλακή χρεωμένους; Ο πρώτος ομοιάζει με παιδί ανόητο που τα θέλει όλα δικά του, ο δε δεύτερος με άγγελο Κυρίου. Ας ανδρωθούμε λοιπόν πνευματικά, ας πάψουμε να έχουμε την ελπίδα μας στα πρόσκαιρα και τα φθαρτά και ας συγκεντρώσουμε όλο μας το ενδιαφέρον σ’ αυτά που δεν φθείρονται και είναι αιώνια και πνευματικά.