Αγία Ενδόξου μεγαλομάρτυρος Χριστίνης Ευαγγελική περικοπή Τρίτης 24/7/2018 Ματθ. 18 18-22 19 1-2, 13-15
18 ᾿Αμὴν λέγω ὑμῖν, ὅσα ἐὰν δήσητε ἐπὶ τῆς γῆς, ἔσται δεδεμένα ἐν τῷ οὐρανῷ, καὶ ὅσα ἐὰν λύσητε ἐπὶ τῆς γῆς, ἔσται λελυμένα ἐν τῷ οὐρανῷ.
19 Πάλιν ἀμὴν λέγω ὑμῖν ὅτι ἐὰν δύο ὑμῶν συμφωνήσωσιν ἐπὶ τῆς γῆς περὶ παντὸς πράγματος οὗ ἐὰν αἰτήσωνται, γενήσεται αὐτοῖς παρὰ τοῦ πατρός μου τοῦ ἐν οὐρανοῖς. 20 οὗ γάρ εἰσι δύο ἢ τρεῖς συνηγμένοι εἰς τὸ ἐμὸν ὄνομα, ἐκεῖ εἰμι ἐν μέσῳ αὐτῶν.
21 Τότε προσελθὼν αὐτῷ ὁ Πέτρος εἶπε· Κύριε, ποσάκις ἁμαρτήσει εἰς ἐμὲ ὁ ἀδελφός μου καὶ ἀφήσω αὐτῷ; ἕως ἑπτάκις; 22 λέγει αὐτῷ ὁ ᾿Ιησοῦς· οὐ λέγω σοι ἕως ἑπτάκις, ἀλλ᾿ ἕως ἑβδομηκοντάκις ἑπτά.
ΚΑΙ ἐγένετο ὅτε ἐτέλεσεν ὁ ᾿Ιησοῦς τοὺς λόγους τούτους μετῆρεν ἀπὸ τῆς Γαλιλαίας καὶ ἦλθεν εἰς τὰ ὅρια τῆς ᾿Ιουδαίας πέραν τοῦ ᾿Ιορδάνου. 2 καὶ ἠκολούθησαν αὐτῷ ὄχλοι πολλοί, καὶ ἐθεράπευσεν αὐτοὺς ἐκεῖ.
13 Τότε προσηνέχθη αὐτῷ παιδία, ἵνα ἐπιθῇ αὐτοῖς τὰς χεῖρας καὶ προσεύξηται· οἱ δὲ μαθηταὶ ἐπετίμησαν αὐτοῖς. 14 ὁ δὲ ᾿Ιησοῦς εἶπεν· ἄφετε τὰ παιδία καὶ μὴ κωλύετε αὐτὰ ἐλθεῖν πρός με· τῶν γὰρ τοιούτων ἐστὶν ἡ βασιλεία τῶν οὐρανῶν. 15 καὶ ἐπιθεὶς τὰς χεῖρας αὐτοῖς ἐπορεύθη ἐκεῖθεν.
18 ᾿Αμὴν λέγω ὑμῖν, ὅσα ἐὰν δήσητε ἐπὶ τῆς γῆς, ἔσται δεδεμένα ἐν τῷ οὐρανῷ, καὶ ὅσα ἐὰν λύσητε ἐπὶ τῆς γῆς, ἔσται λελυμένα ἐν τῷ οὐρανῷ. Και δεν είπε στον προϊστάμενο της εκκλησίας να μην τον συγχωρήσει, αλλά «εάν δεν τον συγχωρήσεις» αναθέτοντας ουσιαστικά στον ίδιο τον αδικηθέντα τα πάντα. Άρα η τιμωρία του είναι να παραμείνουν τα αμαρτήματά του ασυγχώρητα. Αυτή είναι και η πιο φοβερή τιμωρία. Δες όμως πως δεν τον τιμωρεί αμέσως. Αλλά στήνει και ένα και δύο και τρία δικαστήρια στα οποία αν παρακούσει τότε να βρεθεί ένοχος και στο τέταρτο που είναι το επουράνιο δικαστήριο της μελλούσης κρίσεως. Και με αυτόν τον φόβο βάζει χαλινάρι στον εγωισμό και στην μικροπρέπεια της υπεροψίας.
19 Πάλιν ἀμὴν λέγω ὑμῖν ὅτι ἐὰν δύο ὑμῶν συμφωνήσωσιν ἐπὶ τῆς γῆς περὶ παντὸς πράγματος οὗ ἐὰν αἰτήσωνται, γενήσεται αὐτοῖς παρὰ τοῦ πατρός μου τοῦ ἐν οὐρανοῖς. 20 οὗ γάρ εἰσι δύο ἢ τρεῖς συνηγμένοι εἰς τὸ ἐμὸν ὄνομα, ἐκεῖ εἰμι ἐν μέσῳ αὐτῶν.
Βλέπεις πως και με άλλο τρόπο διαλύει τις έχθρες, καταργεί τις μικροψυχίες και συμφιλιώνει τους ανθρώπους; Και ταυτόχρονα παρουσιάζει τα μεγάλα αγαθά της αγάπης και της ομοψυχίας. Διότι αυτοί που συμφωνούν με τον Πατέρα, έχουν ανάμεσά τους τον Χριστό. Γιατί μήπως και σε άλλες περιπτώσεις δεν υπάρχουν δύο άνθρωποι που να συμφωνούν; Βεβαίως και υπάρχουν. Αλλά δεν συμφωνούν πάντοτε μ’ αυτά που θέλει ο Πατέρας. Διότι οι περισσότεροι συνάπτουν φιλίες με κοσμικές αφορμές. Και οι περισσότεροι άνθρωποι συνδέονται με αφορμή την φιλία και όχι την αγάπη. Η σύνδεσή τους όμως αυτή δεν είναι ούτε θερμή, ούτε συνεχής, αλλά μόλις δημιουργηθεί κάποια προσβολή η αγάπη τους διακόπτεται διότι δεν έχει πνευματική ρίζα. Διότι η αγάπη που έχει ρίζα τον Χριστό δεν παύει ποτέ και είναι αδιάσπαστη και άφθαρτη και τίποτα δεν μπορεί να την καταλύσει. Ούτε έχθρα, ούτε φιλονικία, ούτε κίνδυνος, ούτε θάνατος. Διότι εκείνα που γίνονται αφορμή διαλύσεως της αγάπης για τους άλλους για τους χριστιανούς γίνονται αιτία αγάπης και συνδέσεως. Κι έτσι κι αν ακόμη αυτός ο χριστιανός υβρίζεται ή μισείται ή φονεύεται εξακολουθεί ν’ αγαπά. Έτσι και ο Χριστός αγάπησε τους εχθρούς Του.
21 Τότε προσελθὼν αὐτῷ ὁ Πέτρος εἶπε· Κύριε, ποσάκις ἁμαρτήσει εἰς ἐμὲ ὁ ἀδελφός μου καὶ ἀφήσω αὐτῷ; ἕως ἑπτάκις; 22 λέγει αὐτῷ ὁ ᾿Ιησοῦς· οὐ λέγω σοι ἕως ἑπτάκις, ἀλλ᾿ ἕως ἑβδομηκοντάκις ἑπτά.
Νόμιζε ο Πέτρος ότι λέει κάτι σπουδαίο και γενναιόδωρο και γι’ αυτό λέει «μέχρι επτά φορές». Και η διαφορά με τον προηγούμενο που μετά την ανυπακοή του στην Εκκλησία μπορεί κανείς να τον θεωρήσει ως εθνικό είναι ότι ο αυτός ποτέ δεν μετανόησε για τις πράξεις του, ενώ ο δεύτερος πάντοτε μετανοεί αλλά επιστρέφει και πάλι στο ίδιο παράπτωμα. Πόσες λοιπόν φορές οφείλω να τον συγχωρώ αυτόν; Ρώτησε ο Πέτρος. Και ο Χριστός απαντά στον Πέτρο ότι όχι μέχρι επτά φορές, αλλά εβδομήντα επτά φορές το επτά οφείλεις να τον συγχωρείς, δηλώνοντας έτσι το άπειρο της συγχωρήσεως.
1. Και ἐγένετο ὅτε ἐτέλεσεν ὁ ᾿Ιησοῦς τοὺς λόγους τούτους μετῆρεν ἀπὸ τῆς Γαλιλαίας καὶ ἦλθεν εἰς τὰ ὅρια τῆς ᾿Ιουδαίας πέραν τοῦ ᾿Ιορδάνου.
Μολονότι απόφευγε την Ιουδαία εξαιτίας του φθόνου των κατοίκων της, τώρα την επισκέπτεται συχνά επειδή πλησίαζε και το πάθος Του. Και δεν εισήλθε κατευθείαν στην Ιερουσαλήμ, αλλά στα όρια αυτής.
2 καὶ ἠκολούθησαν αὐτῷ ὄχλοι πολλοί, καὶ ἐθεράπευσεν αὐτοὺς ἐκεῖ.
Βλέπετε ότι εξαιτίας του πλήθους δεν αναφέρονται ονομαστικώς οι τεθεραπευμένοι. Δεν λέει δηλαδή θεραπεύτηκε ο τάδε και ο τάδε. Επίσης ο Χριστός άλλοτε διά θαυμάτων και άλλοτε διά λόγων οδηγεί τον λαό προς τον δρόμο του Θεού και διά των θαυμάτων κάνει τους λόγους Του αξιόπιστους.
13 Τότε προσηνέχθη αὐτῷ παιδία, ἵνα ἐπιθῇ αὐτοῖς τὰς χεῖρας καὶ προσεύξηται· οἱ δὲ μαθηταὶ ἐπετίμησαν αὐτοῖς. 14 ὁ δὲ ᾿Ιησοῦς εἶπεν· ἄφετε τὰ παιδία καὶ μὴ κωλύετε αὐτὰ ἐλθεῖν πρός με· τῶν γὰρ τοιούτων ἐστὶν ἡ βασιλεία τῶν οὐρανῶν. 15 καὶ ἐπιθεὶς τὰς χεῖρας αὐτοῖς ἐπορεύθη ἐκεῖθεν.
Και γιατί παρακαλώ οι μαθητές απομάκρυναν απ’ τον Κύριο τα παιδιά; -Λόγω του αξιώματός τους. Τότε ο Χριστός για να τους διδάξει ότι πρέπει να είναι μετριόφρονες και ότι πρέπει να περιφρονούν την δόξα των ανθρώπων, αφήνει τα παιδιά να τον πλησιάσουν, και τα αγκαλιάζει και υπόσχεται την Βασιλεία Του σ’ εκείνους που θα ομοιάσουν μ΄αυτά. Διότι τα παιδιά έχουν την απλότητα και την καθαρότητα της καρδιάς. Και προτιμούν να δουν την μητέρα τους με τα κουρελιασμένα της ρούχα, παρά την βασίλισσα με τα λαμπρά ενδύματά της. Και ξέρουν να ξεχωρίζουν το δικό τους από το ξένο όχι με κριτήριο την πτωχεία ή τον πλούτο, αλλά με την αγάπη. Και με την πράξη Του αυτή ο Κύριος προετοιμάζει τους μαθητές Του να αδιαφορούν για την κοσμική δόξα την οποία θα απολαύσουν σύντομα στο μέλλον απ’ όλη την οικουμένη.
Πρωτοπρεσβυτέρου Μιχαήλ Δ. Στεφάνου από την μελέτη στον Ιερό Χρυσόστομο