972 π.Χ ΣΟΛΟΜΩΝ

                                Ο Σολομών κάθισε στο θρόνο του πατρός του Δαυίδ σε ηλικία δώδεκα ετών. Ο Αδωνίας αδελφός και αντίζηλος του Σολομώντα επισκέφθηκε κάποτε την Βηρσαβεέ (μητέρα του Σολομώντα) και ζήτησε από αυτήν να μεσολαβήσει ώστε να παντρευτεί την Αβισάχ η οποία  υπήρξε γυναίκα του Δαυίδ. Αυτό το ζήτησε όχι γιατί αγαπούσε την Αβισάχ, αλλά γιατί με αυτό τον τρόπο θα αποκτούσε δικαιώματα στην βασιλεία του Ισραήλ.

                Ο Δαυίδ όμως πριν πεθάνει είχε προειδοποιήσει τον Σολομών να είναι ιδιαίτερα προσεκτικός απέναντι στον Αδωνία διότι αυτός και στο παρελθόν είχε αποδειχθεί πολύ πανούργος.

                Έτσι ο Σολομών απάντησε ότι ζητώντας ο Αδωνίας για σύζυγό του την Αβισάχ ήταν το ίδιο σαν να ζητούσε για τον εαυτό του το σκήπτρο της βασιλείας.

                Ήξερε πλέον καλά ο Σολομών πως για να στερεωθεί η βασιλεία του επί το Ισραήλ, έπρεπε να βγάλει από τη μέση κάποιους σημαντικούς αντιπάλους του που καραδοκούσαν για τον θρόνο. Έδωσε λοιπόν διαταγή να φονευθεί ο Αδωνίας άμεσα όπως και έγινε. Στη συνέχεια απεγύμνωσε από τα αρχιερατικά του καθήκοντα τον αρχιερέα Αβιάθαρ διότι και αυτός στο παρελθόν υπήρξε υποστηρικτής του Αδωνία. Ο στρατηγός Ιωάβ παλαιός συνεργάτης του Δαυίδ, αλλά και εν χρόνω αντίζηλος αυτού,  κατάλαβε πως έρχονταν πλέον και η δική του σειρά να τιμωρηθεί. Διέφυγε στο θυσιαστήριο ως άσυλο για να σώσει τη ζωή του, όμως ο Σολομών έδωσε διαταγή στον στρατηγό του Βανία να τον σκοτώσει ακόμα και εκεί. Ακόμα και μέσα στον ναό! Νέο αρχιερέα στην θέση του Αβιάθαρ εγκατέστησε τον Σαδώκ.

                Ο Θεός κάποτε του εμφανίστηκε και του είπε: «Ζήτησέ μου κάτι για τον εαυτό σου»

                Ο Σολομών απάντησε: «Συ Κύριε φέρθηκες με μεγάλη καλοσύνη προς τον δούλο σου Δαυίδ, τον πατέρα μου, διότι αυτός έζησε ενώπιόν σου με πίστη προς εσένα, με δικαιοσύνη και ευθύτητα καρδίας προς τους ανθρώπους. Επιφύλαξες δηλαδή γι’ αυτόν το μέγα τούτο δώρο, να θελήσεις, ώστε ο υιός του, να καθίσει επί του θρόνου του όπως το φανερώνει η σημερινή μέρα. Ναι! Κύριε ο Θεός μου, συ έδωκας εμέ τον δούλο σου διάδοχο του βασιλικού θρόνου του Δαυίδ του πατρός μου! Εγώ είμαι ακόμα μικρό παιδί και δεν γνωρίζω πώς να συμπεριφέρομαι στη ζωή μου. Επιπροσθέτως εγώ ο δούλος σου βρίσκομαι εν μέσω λαού τον οποίο εσύ εξέλεξες και ο οποίος είναι πολυάριθμος. Δια τούτο επιθυμώ να μου δώσεις καρδιά προσεκτική, για να ακούω και κρίνω τον λαό με δικαιοσύνη διακρίνοντας το δίκαιο από το άδικο. Διότι ποιος άνευ της δικής σου βοήθειας μπορεί να κυβερνήσει τον πολυάριθμο αυτόν λαό;

                Ο Θεός απάντησε στον Σολομών: «Επειδή ζήτησες από μένα αυτό το πράγμα, και δεν ζήτησες για τον εαυτό σου μακροζωία, δεν ζήτησες πλούτο, δεν ζήτησες την ζωή, τον θάνατο των εχθρών σου, ζήτησες δε δια τον εαυτό σου ικανότητα διανοητική, ώστε να μπορείς να κρίνεις δίκαια, να! Έκανα σε σένα όπως το είπες. Ιδού! Δηλαδή σου δίνω νου συνετό και σοφό ως εσένα και μετά από σένα δεν παρουσιάστηκε ούτε θα παρουσιαστεί άλλος όμοιος προς εσένα κατά τη σοφία. Αλλά και εκείνα τα οποία εσύ δεν ζήτησες θα σου τα δώσω, πλούτο, δόξα, ώστε δεν υπήρξε άλλος όμοιός σου μεταξύ των βασιλέων εάν δε πορευθείς στη ζωή σου όπως ο Δαυίδ ο πατέρας σου, θα σε κάνω μακροχρόνιο…» (Γ΄Βασ. 3, 10-15)

                Ο Θεός έδωσε στον Σολομώντα μεγάλη σοφία και πλάτος διάνοιας. Η σοφία του ήταν ανώτερη από όλους τους αρχαίους σοφούς της Αιγύπτου. (Γ Βασ. 35).

                Κάποτε εμφανίστηκαν μπροστά στον βασιλέα δύο γυναίκες οι οποίες είχαν γεννήσει στο ίδιο σπίτι. Η μία εκ των δύο γυναικών αποκοιμήθηκε πάνω στο παιδί της και εκείνο πέθανε από ασφυξία. Όταν αντιλήφθηκε αυτό  που έκανε πήρε για δικό της το παιδί της άλλης μάνας ενώ αυτή κοιμόταν και στη θέση του έβαλε το νεκρό. Όταν ξύπνησε η μάνα του ζωντανού παιδιού διαπίστωσε πως το πεθαμένο παιδί που βρίσκονταν πλάι της δεν ήταν δικό της. Έτσι αντιμαχόμενες έφτασαν μπροστά στον Σολομώντα για να εκδικάσει το ζήτημα. Ο Σολομών τότε είπε: «Κόψτε στα δύο το ζωντανό παιδί και δώστε από μισό στην κάθε μάνα». Όταν το άκουσε αυτό η πραγματική μητέρα του μωρού είπε: «δώστε σ’ αυτήν το παιδί και μη το σκοτώνετε». Η άλλη αντίθετα είπε: «ούτε σε μένα , ούτε σ’ αυτήν να δοθεί, κόψτε το στα δύο».

                Ο Σολομών τότε έβγαλε το πόρισμα: «Δώστε το παιδί σ’ αυτήν την γυναίκα και μη το σκοτώνετε. Αυτή είναι η πραγματική μητέρα του».

                Το βασίλειο του Ισραήλ αύξανε και ευημερούσε. Οι ομοτράπεζοι του Σολομώντος ήταν 11-14.000 συνδαιτυμόνες. Αυτό δεν είναι παράξενο αν αναλογιστεί κανείς πως εκείνη την εποχή για παράδειγμα ο βασιλιάς της Περσίας είχε 15.000 ομοτράπεζους.

                Ο Σολομών έγραψε 3.000 αποφθέγματα και 5.000 ωδές. Βρίσκουμε πολλά εξ’ αυτών στο βιβλίο των “Παροιμιών” και του “Eκκλησιαστού”. Συνέγραψε ωραιότατα ποιήματα όπως το “Άσμα Ασμάτων”.

                Ασχολήθηκε με όλη την χλωρίδα και την πανίδα της γης. Όλοι οι άνθρωποι έρχονταν να ακούσουν και να δουν την σοφία του Σολομώντος. Η βασιλεία του έβαινε ήρεμα, διότι υπ’ αυτού είχαν υποταχθεί όλοι οι εχθροί του. Αυτές οι συνθήκες ήταν οι κατάλληλες για να κτισθεί ένας μεγαλοπρεπής ναός και παράλληλα να οικοδομηθούν και άλλα μεγαλοπρεπή κτίρια.

                Ο βασιλιάς της  Τύρου Χιράμ εφοδίασε το Ισραήλ με ξυλεία και άλλα χρήσιμα υλικά.  30.000 ισραηλίτες και 120.000 ξένοι εργάτες εργάσθηκαν για την κατασκευή του ναού. Ο συνολικός πληθυσμός του Ισραήλ ήταν 1.300.000.

                Η οικοδόμηση του ναού διήρκησε επτά χρόνια. Οι διαστάσεις του κυρίως ναού ήταν 30 μέτρα πλάτος και 10 μέτρα μήκος. Κτίσθηκε στοά μπροστά από τον ναό διαστάσεων 10 επί 10μ. Επίσης ξέχωρα από τον κυρίως ναό οικοδομήθηκαν  και τα “Άγια των Αγίων”  εκεί τοποθετήθηκε η “Kιβωτός της Διαθήκης”. Τα “Άγια των Αγίων” επενδύθηκαν εξ ολοκλήρου με χρυσό.

                Γενικά, ο ναός του Σολομώντος παρά την μεγαλοπρέπειά του υπολείπετο των ναών των εθνών τόσο στο σχήμα όσο και στην διακόσμησή  του η οποία ήταν δανεισμένη από άλλους αρχαίους ναούς.  Αυτό όμως που ήταν ανεπανάληπτο σ’  αυτόν τον ναό ήταν η μονοθεΐα, κανένα άγαλμα ειδωλολατρικό δεν  έβλεπε κάποιος εκεί μέσα. Γι’ αυτό και ήταν ο μοναδικός θεόπνευστος ναός της αρχαιότητας.

                Πλησίον του ναού, ο βασιλιάς έκτισε τα περίφημα βασιλικά ανάκτορα. Αυτά ήταν τεράστια οικοδομήματα που είχαν τη δυνατότητα να υποδεχτούν πλήθος κόσμου για μεγάλες εορτές και άλλα κοσμικά γεγονότα.

                Όταν συμπληρώθηκε η κατασκευή όλων αυτών των οικοδομημάτων έγιναν τα εγκαίνια του ναού με μια μεγαλοπρεπέστατη λιτανεία από την Σιών που βρίσκονταν ως τότε η “Kιβωτός της Διαθήκης”, στο όρος Μωριά όπου κτίστηκε ο ναός. Στην λιτανεία αυτή μπροστά βάδιζε ο βασιλιάς και ακολουθούσαν οι ισραηλίτες και τέλος οι ιερείς που έφεραν την “Kιβωτό της Διαθήκης”.

                Ο Θεός εκδήλωσε θαυματουργικώς την παρουσία του στα εγκαίνια του ναού. Νεφέλη επισκίασε τον ναό και λαμπροτάτη θεία λάμψη ανάγκασε τους ιερείς να εξέλθουν από τα άδυτα του ναού στα οποία είχαν εισέλθει. Κατόπιν ο βασιλιάς έστρεψε το πρόσωπό του προς τον ισραηλιτικό λαό τον ευλόγησε και είπε: «Ευλογητός Κύριος ο Θεός του ισραηλιτικού λαού, σήμερα ο οποίος υποσχέθηκε με το δικό του στόμα στον πατέρα μου Δαυίδ την οικοδόμηση του ναού…» κατόπιν αιτήθηκε ο Σολομών στην προσευχή του προς τον  Θεό να καταστήσει τον ναό αυτό ναό δικαιοσύνης, στον οποίο όποιος καταφεύγει για να βρει το δίκιο του να μην εξέρχεται δυσαρεστημένος. Αιτήθηκε δε και την εθνική ανάταση του έθνους … «…Εις περίπτωση κατά την οποία κλείσει ο ουρανός και δεν δίδει βροχή, διότι ημάρτησαν εις σε, θα δοξολογήσουν το όνομά σου… θα εισακούσεις την προσευχή τους εκ του ουρανού… εάν συμβεί στην χώρα πείνα, επιδημία, θανατική νόσος, καυστικός άνεμος, ανεμοφθορία, εάν εγκύψει σμήνος ακρίδων, νόσος των φυτών, εάν ο εχθρός πολιορκήσει μια πόλη… γενικώς αν συμβεί οποιοδήποτε άλλο δυστύχημα ή νόσος οδυνηρή και κάθε ισραηλίτης απευθύνει προσευχή ή δέηση υψώνοντας τα χέρια του σ’ αυτόν τον ναό, Εσύ θα εισακούσεις την δέησή του εκ του ουρανού και θα δώσεις αναλόγως της διαγωγής του»..

                Ευχήθηκε ο Σολομών και για τους ξένους, για την γενική επιστροφή των εθνών η οποία πραγματοποιήθηκε επί του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού. Τελειώνοντας έκραξε λέγοντας: «Ας είναι δοξασμένος ο Κύριος σήμερα ο οποίος ανέπαυσε τον ισραηλιτικό λαό καθ’ όλα όσα είχε υποσχεθεί να κάνει… κανένας λόγος που υποσχέθηκε στον δούλο του Μωυσή δεν έμεινε ανεκπλήρωτος…»

                Ο Σολομών  θυσίασε εκείνη την ημέρα 22.000 βόδια και 120.000 πρόβατα. Ο συγκεντρωθείς λαός έτρωγε κι έπινε ευφραινόμενος ενώπιον του Κυρίου επί επτά ημέρες.

                Ο Θεός αργότερα εμφανίστηκε στον Σολομών και του είπε: «Άκουσα το περιεχόμενο της προσευχής σου. Σου έκανα ό,τι μου ζήτησες στην προσευχή σου. Ηγίασα τον ναό τούτο, εκεί θα είναι στραμμένοι οι οφθαλμοί μου και η καρδιά μου παντοτινά. Εσύ αν πορευθείς ενώπιόν μου, όπως πορεύθηκε ο πατέρας σου ο Δαυίδ θα στερεώσω τον βασιλικό σου θρόνο αιωνίως δεν θα λείψει απόγονός σου που να μην βασιλεύσει επί του ισραηλιτικού λαού. Σε διαφορετική όμως περίπτωση θα ξεριζώσω τον ισραηλιτικό λαό από την γη… ο ισραηλιτικός λαός θα εξαφανιστεί από την πατρίδα του και θα γίνει αντικείμενο χλευασμού μεταξύ όλων των εθνών… ο ναός αυτός ο οποίος στέκεται σήμερα όρθιος και υψηλός θα έλθει σε τέτοιο κατάντημα, ώστε όποιος διέρχεται από μπροστά του θα εκπλαγεί και σφυρίζοντας θα πει: Για ποιο λόγο ο Θεός έκανε το πράγμα αυτό στη χώρα αυτή και στον  ναό τούτο». Η προφητεία αυτή εκπληρώθηκε αργότερα  πλήρως και κατά λέξη.

                Ο Σολομών οχύρωσε τις πόλεις του Ισραήλ κατασκεύασε λιμάνι και ναύσταθμο στην Ερυθρά θάλασσα με την πολύτιμη βοήθεια του Χιράν βασιλέα της  Τύρου.   

                Η βασίλισσα της χώρας Σαβά δηλαδή της Αραβίας ακούγοντας τη φήμη της σοφίας του Σολομώντος κάποτε τον επισκέφθηκε για να διαπιστώσει ιδίοις όμασι  αυτά που είχε ακούσει αν ήταν αληθινά. Στη συνάντησή της με τον βασιλέα Σολομών έθεσε ερωτήματα τα οποία τα απάντησε όλα ο σοφός βασιλιάς. Η βασίλισσα θαυμάζοντας την σοφία του Σολομώντος, βλέποντας  τα ανάκτορα, την ευγένεια των υπηρετών θαύμασε και εκθαμβωμένη από την σοφία του Σολομώντος απλόχερα  προσέφερε χρυσό και άλλους πολύτιμους λίθους και αρωματώδη είδη.

                Παρόλα αυτά ο βασιλιάς  Σολομών υπήρξε στη ζωή του φιλογύνης. Είχε στην κατοχή του 700 πριγκίπισσες και 300 συζύγους δευτέρας σειράς. Ανάμεσα σ’  αυτές έλαβε ως συζύγους του και γυναίκες από διάφορα έθνη κάτι που ήταν απαγορευμένο από τον Μωσαϊκό νόμο. Αυτή η αμαρτία ήταν και η αιτία να παρεκκλίνει ο Σολομών από την πίστη στον μόνο αληθινό Θεό και να εκπέσει στην παράλληλη λατρεία  άλλων θεών. Για χάρη των εξ’ εθνών συζύγων του οικοδόμησε ναούς στον θεό Χαμώς των Αμμωνιτών  και στην Αστάρτη .Ο Κύριος δικαίως οργίσθηκε από αυτήν την διαγωγή  και του προανήγγειλε την επερχόμενη διαίρεση του βασιλείου του. Εξήλθαν άσπονδοι εχθροί εναντίον του όπως ο Ιεροβοάμ εκ της φυλής Εφραίμ. Αυτόν προσπάθησε ο Σολομών να φονεύσει μάταια διότι ο Ιεροβοάμ διέφυγε στην Αίγυπτο για να σωθεί μέχρις ότου πέθανε ο Σολομών.

                Συνολικά ο Σολομών βασίλευσε σαράντα έτη.  Η βασιλεία του παρέμεινε μέχρι το τέλος της ζωής του αδιαίρετη για χάρη του πατρός του Δαυίδ. Πέθανε και ετάφη στην πόλη του πατέρα του. Στον θρόνο τον διαδέχθηκε ο υιός του Ροβοάμ, παραλαμβάνοντας όμως εξαιτίας της αμαρτίας του Σολομώντος όχι ένα ήρεμο βασίλειο, αλλά ένα βασίλειο υπό διαίρεση, ένα βασίλειο διαταραγμένο από άσπονδους εχθρούς  όπως θα δούμε σε άλλες ενότητες του peripatiti.net.