⩲Φιλοκαλικά
71-74 Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι είμαστε φθαρτοί μεν στο σώμα, αθάνατοι όμως στην ψυχή
Το άγχος είναι η απόλυτη έκφραση εγωισμού. Είναι έλλειψη εμπιστοσύνης στο θέλημα του Θεού και μία απίστευτη έκφραση ολιγοπιστίας. Οι άνθρωποι αγχώνονται γιατί έχουν δεθεί χειροπόδαρα με τις μάταιες και εφήμερες γήινες υλικές απολαύσεις: 71. «Πρέπει οι άνθρωποι ή τίποτε το περιττό να μην αποκτούν, ή αν έχουν, να γνωρίζουν με βεβαιότητα ότι όλα τα πράγματα της ζωής αυτής είναι από τη φύση τους φθαρτά και εύκολα αφαιρούνται και πετιούνται και κομματιάζονται. Επομένως δεν πρέπει να θλίβονται με όσα συμβαίνουν».
Δυστυχώς όμως οι περισσότεροι δεν το αντιλαμβάνονται αυτό και όταν ο Θεός στείλει μία ασθένεια τότε συνειδητοποιούν ότι είναι φθαρτοί και εφήμεροι. Υπάρχουν όμως και ορισμένοι που ανοήτως κατηγορούν τον Θεό για τους πειρασμούς που τους συμβαίνουν, αρνούμενοι να καταλάβουν ότι όλα αυτά γίνονται για να θυμηθούν ότι υπάρχει Θεός, παράδεισος, κόλαση και να ξεκολλήσουν από τα γήινα δεσμά: 72. «Γνώριζε ότι οι σωματικοί πόνοι είναι φυσικοί για το σώμα, αφού είναι φθαρτό και υλικό. Πρέπει λοιπόν σ’ αυτές τις περιπτώσεις η παιδαγωγημένη ψυχή να προβάλλει ευχαρίστως καρτερία και υπομονή και να μη κατηγορεί το Θεό γιατί έπλασε το σώμα».
Αφού λοιπόν είμαστε φθαρτοί στο σώμα αλλά αιώνιοι στην ψυχή, πρέπει να αγωνιζόμαστε καθημερινά όπως προετοιμάζονται οι αθλητές που ετοιμάζονται να κατεβούν στο πρωτάθλημα για να κερδίσουμε επουράνια στεφάνια. Δεν υπάρχει καλύτερη γυμναστική απ’ αυτή της ψυχής. Γυμνάσου στην επίδοση όλων των αρετών, μη σταματάς αν δεν νικήσεις τον μεγαλύτερο αντίπαλο που είναι ο εαυτός σου. Ξεπέρασέ τον!
73. «Εκείνοι που αγωνίζονται στους Ολυμπιακούς αγώνες δεν παίρνουν το στεφάνι όταν νικήσουν τον πρώτο ή το δεύτερο ή τον τρίτο, αλλά όταν νικήσουν όλους τους συναγωνιζομένους. Έτσι όποιος θέλει να στεφανωθεί από το Θεό, πρέπει να γυμνάζει την ψυχή του στη σωφροσύνη· όχι μόνο σε ό,τι έχει σχέση με το σώμα, αλλά στα σχετικά με τα κέρδη και τις αρπαγές και το φθόνο και τις τροφές και τη ματαιοδοξία και τις κατηγορίες και τους θανάτους και όλα τα παρόμοια».
Χρειάζεται όμως προσοχή. Ο αθλητής έχει θαυμαστές που τον χειροκροτούν και αν παρασυρθεί από τα πολλά χειροκροτήματα θα χάσει την απαιτούμενη συγκέντρωση και θα χάσει τον αγώνα. 74. «Να μην ακολουθούμε την ενάρετη και θεάρεστη διαγωγή για να μας επαινέσουν οι άνθρωποι, αλλά για τη σωτηρία της ψυχής ας προτιμήσουμε την ενάρετη ζωή. Γιατί κάθε ημέρα ο θάνατος είναι μπροστά στα μάτια μας και τα ανθρώπινα είναι αβέβαια και σκοτεινά».
Θέλεις ασταμάτητο χειροκρότημα και επαίνους; Κάνε υπομονή. Μη τα ζητά τώρα. Τώρα θα σε χειροκροτήσουν 10-20 άντε 100 άτομα. Αν κάνεις όμως υπομονή, στην επουράνια ζωή θα σε χειροκροτήσουν όλοι οι άνθρωποι, όλοι οι άγιοι, οι άγγελοι, η Θεοτόκος και ο ίδιος ο Χριστός!