62-64 Μάθε αδελφέ...

⩲Φιλοκαλικά
         62-63 Μάθε αδελφέ…

          Φοβάσαι μη μείνεις μόνος, μη ξεμείνεις από φίλους, από γυναίκα, παιδιά, από συγγενείς; Μην απατάσαι αδελφέ, μάθε απλά ότι:«62. Όταν κλείσεις τις πόρτες του σπιτιού σου και είσαι μόνος να γνωρίσεις ότι είναι μαζί σου ο άγγελος που έχει οριστεί για κάθε άνθρωπο από το Θεό· αυτός που οι έλληνες ονόμαζαν «οικείο δαίμονα». Αυτός, ο οποίος δεν κοιμάται ποτέ και δεν κάνει ποτέ λάθος, είναι πάντοτε κοντά σου· βλέπει τα πάντα χωρίς να τον εμποδίζει το σκοτάδι. Μαζί με αυτόν είναι σε κάθε τόπο και ο Θεός, γιατί δεν υπάρχει τόπος και πράγμα όπου δεν υπάρχει ο Θεός, αφού είναι μεγαλύτερος απ’ όλα και κρατά όλους μέσα στο χέρι Του».

          Παρόλα αυτά εξαιτίας της ολιγοπιστίας μας τρέχουμε με αυταπάρνηση να εξυπηρετήσουμε αυτούς που θεωρούμε οικείους και κοντινούς μας ακόμη κι αν αυτό πολλές φορές έρχεται αντιμέτωπο με το θέλημα του Θεού. Μάθε όμως αδελφέ ότι: «63. Αν οι στρατιώτες μένουν πιστοί στον Καίσαρα επειδή τους δίνει τροφές, πόσο μάλλον πρέπει να φροντίζουμε να ευχαριστούμε ακατάπαυστα με ασίγητα στόματα το Θεό και να είμαστε αρεστοί σ’ Αυτόν, ο Οποίος τα πάντα δημιούργησε για τον άνθρωπο»;

          Αλλά ακόμη κι αν στη ζωή μας έχουμε επιλέξει να ζούμε με ευλάβεια ούτε αυτό σίγουρα μας σώζει. Μάθε αδελφέ, ότι η γνώμη που έχουμε για τον εαυτό μας μπορεί να είναι εντελώς αντίθετη από τη γνώμη που έχει ο Θεός για μας: «64. Η ευγνωμοσύνη στο Θεό και η ενάρετη ζωή είναι καρποφορία του ανθρώπου που είναι αρεστή στο Θεό. Οι καρποί της γης δεν γίνονται μέσα σε μία ώρα, αλλά με τον καιρό, με βροχές και με καλλιέργεια. Όμοια και η καρποφορία των ανθρώπων στολίζεται με την άσκηση, με τη μελέτη, με το χρόνο. Με την καρτερία, την εγκράτεια και την υπομονή. Και αν με αυτά μερικοί σε θεωρούν ευλαβή, εσύ μην έχεις εμπιστοσύνη στον εαυτό σου όσο βρίσκεσαι στη ζωή και μη νομίζεις για κανένα απ’ όσα κάνεις ότι αρέσει στο Θεό. Γιατί πρέπει να γνωρίζεις ότι δεν είναι εύκολο στον άνθρωπο να φυλάξει μέχρι το τέλος την αναμαρτησία».

Peripatitis.net