56-59 Ποιος είναι πραγματικά ελεύθερος

56-59 Ποιος είναι πραγματικά ελεύθερος

Πολύς λόγος γίνεται για το ποιος άνθρωπος είναι πραγματικά ελεύθερος. Οι άγιοι μας έδειξαν την έννοια της ελευθερίας ακόμα κι όταν αυτοί ήταν δέσμιοι των διωκτών τους και των δημίων τους: « 56. Ελεύθερος είναι όποιος δεν σκλαβώνεται στις ηδονές αλλά κυριαρχεί με φρόνηση και εγκράτεια πάνω στο σώμα του και αρκείται με μεγάλη ευχαριστία σε ό,τι του δίνει ο Θεός, έστω και αν είναι πολύ λίγα. Γιατί όταν βρεθούν σύμφωνοι ο νους που αγαπά το Θεό και η ψυχή, τότε ειρηνεύει όλο το σώμα, ακόμη και χωρίς να θέλει, τότε κάθε αμαρτωλή σωματική κίνηση σβήνεται» «57. Εκείνοι που δεν αρκούνται σ’ αυτά που χρειάζονται για να ζουν αλλά επιθυμούν περισσότερα, υποδουλώνουν τον εαυτό τους στα πάθη που ταράζουν την ψυχή και της φέρνουν λογισμούς και φαντασίες ότι το να θέλουν λίγα ή πολλά είναι το ίδιο. Και όπως τα ρούχα που είναι μεγαλύτερα από το σώμα εμποδίζουν εκείνους που τρέχουν στο αγώνισμα του δρόμου, έτσι και η επιθυμία του ανθρώπου να έχει περισσότερα από όσα πρέπει, εμποδίζει τις ψυχές και δεν τις αφήνει να αγωνίζονται ή να σωθούν».

            Τι πρέπει λοιπόν να κάνουμε; Απαντούμε: -Να αφήσουμε πίσω μας ό,τι μας εμποδίζει από την αγάπη του Θεού. Να μιμηθούμε τον Πάγκαλο Ιωσήφ ο οποίος όταν η γυναίκα του Πετεφρή τον έπιασε για να τον σύρει στην ακολασία, εκείνος άφησε πίσω του το ρούχο του και έφυγε γυμνός για να σωθεί από την πτώση της αμαρτίας. Ακόμη όμως κι όταν εκείνος βρέθηκε στη φυλακή συκοφαντημένος από την πονηρή αυτή γυναίκα,  δεν απελπίστηκε δεν έχασε την προσευχή του και ο Θεός τον ανέδειξε  διοικητή ολόκληρης της Αιγύπτου. «58. Όταν βρίσκεται κανείς ακουσίως και χωρίς να το θέλει κάπου, το αισθάνεται σαν φυλακή  και τιμωρία. Να είσαι λοιπόν ευχαριστημένος με την κατάστασή σου, γιατί αν την υπομένεις με δυσαρέσκεια, θα τιμωρήσεις χωρίς να το αισθάνεσαι τον εαυτό σου. Ένας δρόμος υπάρχει γι’ αυτό, η καταφρόνηση των βιοτικών πραγμάτων».

            Πως θα ξεχωρίσουμε όμως το τι μας εμποδίζει από την αγάπη του Θεού όντας θολωμένοι από την αμαρτία; -«59. Όπως έχουμε την όραση που μας έδωσε ο Θεός για να βλέπουμε τα ορατά και να ξεχωρίζουμε ποιο είναι το άσπρο και ποιο είναι το μαύρο, έτσι μας έδωσε ο Θεός και το λογικό για να διακρίνουμε εκείνα που συμφέρουν στην ψυχή μας. Η επιθυμία, όταν αποσπασθεί από το λόγο, γεννά ηδονή και δεν επιτρέπει στην ψυχή να σωθεί ή να ενωθεί με το Θεό».