482 μ.Χ ΤΟ ΕΝΩΤΙΚΟΝ ΤΟΥ ΖΗΝΩΝΟΣ

Στην Κωνσταντινούπολη για να επιτύχουν την ένωση, ο Ακάκιος Κωνστναντινουπόλεως σύνταξε διάταγμα γνωστό ως Ενωτικόν το οποίο εξέδωκε ο Ζήνων  ως επιστολή τοις κατ’ Αλεξάνδρειαν και Αίγυπτον και Λυβύην και Πεντάπολιν ευλαβεστάτοις επισκόποις και κληρικοίς και μοναχοίς και λαοίς. Σ’ αυτό εξέθεσε την πίστη όπως περιέχεται στο σύμβολο της Νίκαις και Κωνσταντινουπόλεως και στη σύνοδο της Εφέσου (431). Αναθεμάτιζε το Νεστόριο και τον Ευτυχή και δεχόταν τους 12 αναθεματισμούς του Κυρίλλου Αλεξανδρείας . Έτσι αποδοκίμαζε την σύνοδο της Χαλκηδόνας και το ζήτημα της ενώσεως των δύο φύσεων στο Χριστό προσδιοριζόταν χωρίς να γίνεται λόγος για μία ή δύο φύσεις μετά την ένωση. Έτσι δεν αναφέρεται η φράση «εν δύο φύσεσιν» που δεν άρεσε στους μονοφυσίτες, ούτε όμως και η φράση «μία φύση» αντιπαθητική στους Ορθοδόξους.

Αν όμως αυτό το διάταγμα γινόταν δεκτό, θα αποτελούσε εγκατάλειψη βασικών σημείων της πίστεως, δηλαδή του τόμου του Λέοντος και του όρου της συνόδου της Χαλκηδόνος που είχαν γίνει δεκτά στην Ανατολή και στη Δύση. Γι’ αυτό το Ενωτικόν, αποτελούσε υποχώρηση.

Ο Πέτρος Μογγός στην Αλεξάνδρεια το υπέγραψε και έγινε εκεί πατριάρχης, όμως οι οπαδοί του δεν το δέχτηκαν γιατί ζητούσαν σαφή καταδίκη της Δ΄οικουμενικής  συνόδου. Ο Ζήνων έστειλε στρατό στην Αλεξάνδρεια, όμως 30.000 μοναχοί εναντιώθηκαν. Όλους αυτούς που δεν δέχτηκαν το Ενωτικόν τους ονόμασαν «ακέφαλους», γιατί διέκοψαν την κοινωνία με τον πατριάρχη τους.

Ο Πέτρος ο Γναφεύς ήρθε και πάλι στο θρόνο στην Αντιόχεια και υπέγραψε το Ενωτικόν. Το υπέγραψαν επίσης και ο Ακάκιος Κωνσταντινουπόλεως και ο Ιεροσολύμων Μαρτύριος.

Στη  Δύση, ο πάπας Ρώμης Φήλιξ Γ΄ με σύνοδο καθαίρεσε τους Ακάκιο, πέτρο Μογγό και Πέτρο Γναφεύς. Στο δε Ακάκιο απέστειλε επιστολή στην οποία έγραφε: «Στερείσαι από την ιεροσύνη, αποκόβεσαι από την καθολική κοινωνία και από τον αριθμό των πιστών, δεν έχει πια δικαίωμα ούτε να έχει τον τίτλο του ιερέα, ούτε να τελείς τις οερατικές λειτουργίες. Αυτή είναι η τιμωρία που σου επιβλήθηκε από την κρίση του Αγίου Πνεύματος και την αποστολική αυθεντία που εμείς διαφυλάττουμε, χωρίς τη δυνατότητα να απαλλαγείς ποτέ από το ανάθεμα.

Τότε και ο Ακάκιος διέγραψε το όνομα του Φήλικος από τα δίπτυχα και έτσι δημιουργήθηκε το Ακακιανό σχίσμα που κράτησε 35 χρόνια (484-519)