Ο Θείος θησαυρός… λόγος πρώτος
Αναρωτιόμαστε καμιά φορά και προβληματιζόμαστε γιατί κάποιο αδελφοί δεν εκκλησιάζονται και προτιμούν να περνούν τον χρόνο τους μακριά από τον Θεό. Υπάρχει η απάντηση και μας την δίνει συνοπτικά ο καθηγητής της ερήμου, ο Μέγας Αντώνιος: -«48. Τα επουράνια είναι αθάνατα εξαιτίας της αγαθότητάς τους, ενώ τα επίγεια έγιναν θνητά, γιατί φωλιάζει μέσα τους η κακία που την διάλεξαν και που έρχεται στους ανόητους εξαιτίας της οκνηρίας τους και της άγνοιας του Θεού».
Ο δεμένος λοιπόν από την κακία του άνθρωπος ακόμη κι αν έχει σπουδάσει τις ανθρώπινες επιστήμες δεν μπορεί να κατανοήσει καν την ίδια του φύση. Δεν μπορεί να εξηγήσει τον θάνατο, αδυνατεί να κατανοήσει την ύπαρξή του ως οντότητα και ύπαρξη εν τω Θεώ.:«49.Ο θάνατος όταν κατανοηθεί από τους ανθρώπους, είναι αθανασία. Δεν τον κατανοούν όμως οι αμαθείς, γι’ αυτούς είναι θάνατος. Και οπωσδήποτε δεν πρέπει να φοβόμαστε τούτο το θάνατο, αλλά την απώλεια της ψυχής, που είναι η άγνοια του Θεού. Αυτό είναι το φοβερό για την ψυχή».
Είναι λοιπόν μάταιο να αναρωτιόμαστε για τα αίτια από τα οποία ο κόσμος κυβερνιέται από το κακό. Όσο υπάρχουν άνθρωποι συνδεδεμένοι με την ύλη θα υπάρχει κακία, αθεΐα, πόλεμοι, δυστυχίες: «50.Η κακία είναι πάθος που οφείλεται στη φύση της ύλης. Επομένως δεν γίνεται να υπάρξει σώμα χωρία κακία. Η λογική ψυχή που το εννοεί αυτό, αποβάλλει το βάρος της ύλης, δηλαδή την κακία και καθώς ελευθερώνεται από αυτό το βάρος, γνωρίζει το Θεό των όλων και προφυλάγεται από το σώμα σαν από εχθρό και αντίπαλο και δεν υποτάσσεται σ’ αυτό. Και έτσι στεφανώνεται από το Θεό η ψυχή ως νικήτρια των παθών της κακίας και της ύλης».
Αυτά τα όμορφα και ασκητικά διδάσκει η Εκκλησία μας η οποία έχει τον πραγματικό θησαυρό, το Θείο θησαυρό!