2014-03-07 00:30
Οι αληθινοί χριστιανοί δεν είναι δειλοί, ούτε άνανδροι αλλά ούτε και καρπαζοεισπράκτορες. Έχουν πάντοτε καθαρές σχέσεις με τον πλησίον τους και αν έχουν κάτι να πουν εναντίον κάποιου το λένε κατά πρόσωπο και όχι σε τρίτους. Αυτό βέβαια ενδεχομένως να δημιουργεί εχθρούς, γιατί η γλώσσα της αλήθεια και της ειλικρίνειας δεν είναι αρεστή από τους πολλούς. Όμως μέσα από μία τέτοια διαδικασία ο άνθρωπος γαληνεύει γιατί μόνο τότε αναπαύεται η ψυχή, μόνο όταν δεν έχει κρυφή και υποχθόνια ζωή.
"Κι αυτή είναι η κρίση, ότι το φως ήρθε στον κόσμο, και οι άνθρωποι αγάπησαν το σκοτάδι περισσότερο παρά το φως· για τον λόγο ότι, τα έργα τους ήσαν πονηρά". (Ιω, 3,19). Να λοιπόν η αιτία της ανειλικρίνειας και του ψεύδους που επικρατούν στις σχέσεις ανάμεσα στους ανθρώπους.
Ο Μέγας Αντώνιος λέει:
30. Οι καλοί άνθρωποι που αγαπούν το Θεό, ελέγχουν τους ανθρώπους για τις κακές πράξεις τους κατά πρόσωπο όταν είναι παρόντες. Όταν όμως δεν είναι παρόντες δεν τους κατηγορούν, αλλά ούτε και στους άλλους επιτρέπουν να τους κατηγορήσουν.